امام زمان(ع) مصداقی از غیب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} سوره بقره آيه ۳ را تفسير در رابط به اثبات امام مهدي(ع) با دل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
سوره بقره آيه ۳ را تفسير در رابط به اثبات امام مهدي(ع) با دليل بنويسيد؟
آیه ۳ سوره بقره چه ربطی با غیبت امام مهدی(ع) دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
تفسير و توضيح آيه سوم سوره مبارکه بقره: {{قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاه وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ}}
{{درگاه|مهدویت}}
ایمان به [[غیب]] در برخی آیات [[قرآن]] مثل آیه سوم [[سوره بقره]] از صفات [[اوصاف اهل تقوا در قرآن|اهل تقوا]] شمرده شده است. ایمان به [[رستاخیز]]، ایمان به فرشتگان، ایمان به [[بهشت]] و [[جهنم]] از جمله مصداق‌های ایمان به غیب است. در برخی از روایات یکی از مصادیق ایمان به غیب در قرآن، ایمان به وجود و [[قیام امام زمان(ع)]] است که از دید مردم پوشیده است.


پس از آنکه خداوند در آيه دوّم سوره مبارکه، ساحت قرآن را از هر گونه شک و شبهه اي منزه مي داند و آن را هدايت براي متقين معرفي مي کند در آيه سوم به ذکر سه صفت والاي متقين که از نور هدايت قرآن بهره مند شده اند مي پردازد:
==غیب در آیه سوم سوره بقره==
قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: {{قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ |ترجمه=آنان که به غیب ایمان دارند}}


۱. {{قرآن|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...}}
در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.<ref>(حشر:۲۲).</ref> «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را [[معنای غیب و شهادت در آیه ۸ سوره جمعه|«عالم شهادت»]] گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است [[معنای غیب و شهادت در آیه ۸ سوره جمعه|«عالم غیب»]] نامند.


در قرآن کريم «غيب» مقابل «شهادت» قرار دارد.<ref>حشر / ۲۲.</ref> «غيب» بر چيزي مي گويند که پوشيده و پنهان است، امّا آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک مي کند از اسمان و زمين و آنچه که در آن است را «عالم شهادت» گويند و آنچه که قواي حسي از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظيم عالم هستي را شکل داده است «عالم غيب» نامند.
ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>


در حقيقت ايمان به «غيب» که قرآن کريم آن را به عنوان اولين صفت متقين ياد مي کند همان جهان بيني الهي است که ايمان به ماوراي اين جهان مادّي است. در جهان بيني قرآني عالم هستي منحصر به آنچه که براي ما محسوس است نيست و به گفته شهيد مطهري (ره) «جهان ماده يک قشر نازکي از عالم است».<ref>مطهري، مرتضي، آشنايي با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>
ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت از مصادیق ایمان به غیب شمرده شده است.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.</ref>


و انسان با ديد مادي هستي را در همين ماديات و محسوسات خلاصه مي داند و از ماوراي اين عالم که عظيم و بي نهايت است بي خبر است.
==تفسیر غیب به امام زمان در روایات==
روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را یکی از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.


رسالت قرآن مجيد اين است که انسان را از اين ديدگاه تنگ مادي بيرون آورد و او را به عظمت عالم هستي که در ماوراي اين محسوسات است رهنمون و آگاه سازد.
* یحیی بن ابی القاسم گوید: از [[امام صادق(ع)]] از {{قرآن|الم|۱|ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ|۲|الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…|۳|}} پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان [[امام علی(ع)]] هستند و «غیب» حجّت غایب است.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>


بنابراين با توجه به معناي «غيب» که در آيه به صورت مطلق و بدون هيچ قيدي ذکر شده و با توجه به رواياتي که در اين باره از معصومين(ع) صادر شده است ايمان به خدا و صفات خدا، ملائکه و رستاخيز همه از مصاديق ايمان به غيب شمرده مي شود و مفسرين هم هر کدام مصاديقي را ذکر نموده اند:
* امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: {{عربی|مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ|ترجمه=منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسی است که به حقانیت قیام قائم اقرار کند}}.<ref>عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>


امام صادق(ع) در ذيل اين آيه مي فرمايند: «مؤمن به غيب کساني هستند که رستاخيز (زنده شدن مردگان و گشوده شدن نامه اعمال) و بهشت و جهنم را تصديق مي کنند».<ref>عروسي حويزي، تفسير نور الثقلين، انتشارات اسماعيليان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.</ref>
* از [[امام باقر(ع)]] در تفسیر «غیب» چنین آمده است: {{عربی| الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ|ترجمه=[منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.</ref>


شهيد مطهري (ره) مي گويد: «ملائکه، لوح محفوظ، عرش و کرسي، اينها مربوط به غيب و باطن اين عالم اند که به صرف آنکه از حواس ما مخفي است نمي توان آنها را نفي کرد...».<ref>آشنايي با قرآن (۲)، همان.</ref>
یکی از مصادیق «عالم غیب» وجود حجه ابن الحسن(ع) می‌باشد و متقین به امامت و غیبت آن بزرگوار و قیام جهانی او ایمان دارند. از این‌رو می‌توان گفت آیه سه سوره بقره مصداق‌هایی دارد که ایمان داشتن به غیبت امام زمان(ع) یکی از آنهاست.


ايمان به حضرت مهدي(ع) ايمان به غيب است.
با توجه به وسعت و عموميّت معناي «غيب» بايد گفت وجود مبارک حضرت مهدي(ع) چون از ديدگان بسياري از انسان ها پنهان است و هر کسي لايق ديدار آن حضرت نيست از مصاديق «عالم غيب» است و در روايات بسياري ايمان به آن حضرت و قيام آن بزرگوار را ايمان بر غيب دانسته اند:
۱. يحيي بن ابي القاسم گويد: از امام صادق(ع) از {{قرآن|الم (۱) ذَلِک الْکتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًي لِّلْمُتَّقِينَ (۲) الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...}} پرسيدم سپس امام فرمودند: «متقين» شيعيان علي(ع) اند و «غيب» حجّت غايب است».<ref>تفسير نور الثقلين، همان.</ref>
۲. و نيز از امام صادق(ع) در تفسير اين آيه شريفه مي فرمايند:
«کسي که اقرار کند به اين که قيام قائم(ع) حق است». مؤمن به غيب است.<ref>همان.</ref>
۳. و نيز از امام باقر(ع) در تفسير «غيب» چنين آمده است:
«و هو البعث و النشور و قيام القائم و الرجعه...».<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، موسسه الوفاء، بيروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.</ref> غيب، بعث و زنده شده مردگان، و قيام قائم و رجعت است.
بنابراين از آنچه گذشت روشن مي شود از مصاديق «عالم غيب» وجود مبارک قطب عالم امکان حضرت حجه ابن الحسن «ارواحنا له الفداه» مي باشد و متقين به آن بزرگوار و به قيام جهاني او ايمان دارند لذا با توجه به معناي غيب و رواياتي که در ذيل اين آيه ذکر شد مي توان اين آيه را دليل بر وجود آن حضرت هم دانست چنان که دليل بر مصاديق ديگري از «غيب» هم مي باشد.
امّا در خصوص سؤال شما چنان که در توضيح {{قرآن|...يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...}} گذشت ـ بايد بگوئيم که اصل وجود مبارک حضرت مهدي(ع) با روايات متواتره اي که از شيعه و سني نقل شده است اثبات مي شود امّا آن چه که اين آيه مبارکه با توجه به رواياتي که در توضيح و تفسير و تطبيق آن آمده است در صدد بيان آن مي باشد اصل ايمان به غيب است که اوّلين صفت متقين شمرده شده است و همان طور که گفته شد از مصاديق غيب حضرت مهدي(ع) مي باشد.
به عبارت ديگر پس از اثبات اصل وجود حضرت حجّت(ع) توسط روايات متواتره، ايمان به آن حضرت از موارد ايمان به غيب است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==
۱ـ تفسير نمونه، آيت الله مکارم شرازي.
۲ـ تفسير الميزان، علامه طباطبايي.


۳ـ آشنايي با قرآن (۲).
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
۴ـ تفسير مجمع البيان.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ =امام‌شناسی در قرآن
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
| بازبینی =شد
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[Category:مهدویت]]
[[رده:مهدویت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹

سؤال

آیه ۳ سوره بقره چه ربطی با غیبت امام مهدی(ع) دارد؟

درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png


ایمان به غیب در برخی آیات قرآن مثل آیه سوم سوره بقره از صفات اهل تقوا شمرده شده است. ایمان به رستاخیز، ایمان به فرشتگان، ایمان به بهشت و جهنم از جمله مصداق‌های ایمان به غیب است. در برخی از روایات یکی از مصادیق ایمان به غیب در قرآن، ایمان به وجود و قیام امام زمان(ع) است که از دید مردم پوشیده است.

غیب در آیه سوم سوره بقره

قرآن در آیه سوم سوره بقره یکی از صفات اهل تقوا را ایمان به غیب دانسته است: ﴿الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ؛ آنان که به غیب ایمان دارند

در قرآن کریم «غیب» مقابل «شهادت» قرار دارد.[۱] «غیب» به چیزی می‌گویند که پوشیده و پنهان است. آنچه که محسوس است و انسان به حس خود آن را درک می‌کند از آسمان و زمین و آنچه که در آن است را «عالم شهادت» گویند و آنچه که قوای حسی از درک آن عاجز است امّا وجود دارد و قسمت عظیم عالم هستی را شکل داده است «عالم غیب» نامند.

ایمان به «غیب» که قرآن آن را به عنوان اولین صفت متقین یاد می‌کند همان جهان‌بینی الهی است که ایمان به ماورای این جهان مادی است. در جهان‌بینی قرآنی عالم هستی منحصر به آنچه که برای ما محسوس است نیست و به گفته شهید مطهری «جهان ماده یک قشر نازکی از عالم است».[۲]

ایمان به خدا و صفات خدا، ایمان به ملائکه و رستاخیز، ایمان به امام زمان(ع) و ظهور حضرت از مصادیق ایمان به غیب شمرده شده است.[۳]

تفسیر غیب به امام زمان در روایات

روایات اسلامی ایمان به حضرت مهدی و قیام آن بزرگوار را یکی از مصادیق «عالم غیب» دانسته است.

  • یحیی بن ابی القاسم گوید: از امام صادق(ع) از ﴿الم۝۱ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ۝۲الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ…۝۳ پرسیدم، امام فرمودند: «متقین» شیعیان امام علی(ع) هستند و «غیب» حجّت غایب است.[۴]
  • امام صادق(ع) در تفسیر این آیه شریفه فرمودند: «مَنْ أَقَرَّ بِقِیَامِ الْقَائِمِ أَنَّهُ حَقٌّ؛ منظور از ایمان‌آورندگان به غیب، کسی است که به حقانیت قیام قائم اقرار کند».[۵]
  • از امام باقر(ع) در تفسیر «غیب» چنین آمده است: «الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ هُوَ الْبَعْثُ وَ النُّشُورُ وَ قِیَامُ الْقَائِمِ وَ الرَّجْعَهًُْ؛ [منظور از غیب] زنده‌شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، قیام قائم و رجعت است».[۶]

یکی از مصادیق «عالم غیب» وجود حجه ابن الحسن(ع) می‌باشد و متقین به امامت و غیبت آن بزرگوار و قیام جهانی او ایمان دارند. از این‌رو می‌توان گفت آیه سه سوره بقره مصداق‌هایی دارد که ایمان داشتن به غیبت امام زمان(ع) یکی از آنهاست.


منابع

  1. (حشر:۲۲).
  2. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
  3. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن (۲)، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲، ص۶۴.
  4. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
  5. عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، انتشارات اسماعیلیان، قم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۰.
  6. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۳۵۱، ح۶۹.