پیش نویس:شهادت حضرت معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پیش نویس:در دست ویرایش}}
{{پیش نویس:تکمیل}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا حضرت معصومه(س) با شهادت از دنیا رفته اند یا به مرگ طبیعی؟
آیا حضرت معصومه(س) با شهادت از دنیا رفته‌اند یا به مرگ طبیعی؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|تاریخ|سنت}}
{{درگاه|تاریخ}}
123
[[حضرت معصومه(س)]] بعد از آمدن به ایران، در ساوه دچار مریضی می‌شوند. برخی محققین آن را ناشی از غم و اندوه مصائب، و برخی دیگر ناشی از خوردن سم بیان می‌کنند. در نتیجه، هر دو قول [[شهادت]] و [[مرگ طبیعی]]، گزارش شده است.
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== سفر به ایران ==
== سفر به ایران ==
حضرت معصومه(س) یکسال پس از ورود برادرش حضرت امام رضا (علیه‌السّلام) به ایران،<ref name=":02">{{یادکرد کتاب|عنوان=أعيان الشيعة|نام خانوادگی=الأمين، السيد محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref> به همراه یک قافله که متشکل از علویان و برادران امام رضا(ع) بودند، برای دیدار با حضرت رضا(ع) رهسپار ایران گردید.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحياة السياسية للإمام الرضا(ع)|نام=السيد جعفر مرتضى|نام خانوادگی=الحسيني العاملي|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامي|صفحه=428|مکان=قم}}</ref>  
[[حضرت معصومه(س)]] در سال ۲۰۱هـ، یکسال پس از ورود برادرش [[حضرت رضا(ع)]] به ایران،<ref name=":02">{{یادکرد کتاب|عنوان=أعیان الشیعة|نام خانوادگی=الأمین، السید محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref> به همراه یک قافله که متشکل از علویان و برادران امام رضا(ع) بودند، برای دیدار با حضرت رهسپار ایران گردید.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع)|نام=السید جعفر مرتضی|نام خانوادگی=الحسینی العاملی|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامی|صفحه=428|مکان=قم}}</ref>


مورخ گرانقدر سیدجعفرمرتضی می نویسد: «فإن شرطة المأمون قد قتلوا «هارون بن موسى» أخا الرضا...فأرسل المأمون إلى هذه القافلة فقتل و شرد كل من فيها، وجرحوا هارون المذكور، ثم هجموا عليه وهو يتناول الطعام فقتلوهپس از آنکه حضرت معصومه و همراهان ایشان به ساوه رسیدند، مامون، سربازان خود را فرستاد و تمام اهل کاروان را تارومار کرده و به قتل رسانید. و هارون بن موسی برادر امام رضا(ع) را نیز مجروح و سپس به قتل رساندند.<ref name=":04">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحياة السياسية للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسيني العاملي|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامي|صفحه=428|مکان=قم|نام=السيد جعفر مرتضى}}</ref>
== وفات حضرت ==
اقوال علما و محققین درباره نحوه وفات حضرت معصومه(س) به این شرح می‌باشد:
* [[محمد محمدی اشتهاردی]] می‌گوید: «بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته‌اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی که موکب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسید به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت برادران و برادرزادگان حضرت معصومه در این جنگ به شهادت رسیدند حضرت معصومه همچون عمه اش [[زینب(س)]] وقتی که بدن‌های پاره‌پاره آنها را که ۲۳ تن بودند دید به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه [[قم]] گردید، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از ۱۶ یا ۱۷ روز رحلت کرد.»<ref name=":02223">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
کتاب «تاریخ قم» نوشتهٔ حسن بن محمد القمی، در قرن چهار هجری قمری نوشته شده است و مرحوم علامه مجلسی و محدث قمی و بزرگان از علما به آن اعتماد کرده‌اند.<ref name=":0222">{{یادکرد کتاب|عنوان= حضرت معصومه فاطمه دوم |نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
* [[سید محسن امین]] به نقل از کتاب معتبر «تاریخ قم» می‌نویسد: «فلما وصلت إلی ساوة مرضت فسالت کم بینها وبین قم. قالوا عشرة فراسخ فقالت احملونی إلیها فحملوها إلی قم… وکانت فی داره سبعة عشر یوما ثم توفیت رضی الله عنهماهنگامی که حضرت معصومه(س) به ساوه می‌رسند، مریض می‌گردند و سپس دستور می‌دهند که ایشان را به قم ببرند، و بعد از گشت ۱۷ روز، در خانه [[موسی به خزرج اشعری]]، دار فانی را وداع می‌گویند.<ref name=":022">{{یادکرد کتاب|عنوان= أعیان الشیعة |نام خانوادگی=الأمین، السید محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref><ref name=":03">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ قم|سال=1361|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=قمی|ناشر=توس|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref> بنابراین مرحوم قمی، هیچ اشاره ای به کشته شدن اهالی کاروان نکرده و فوت حضرت معصومه(س) را ناشی از غم این مصیبت بیان نمی‌کند.<ref name=":032">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ قم|سال=1361|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=قمی|ناشر=توس|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref>


== وفات حضرت ==
جناب اشتهاردی در پاورقی کتاب خود، این مطلب را به کتاب «ریاض الانساب-ص۱۵۰» ارجاع می‌دهند.<ref name=":02224">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت}}</ref> کتاب «ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات» تألیف آقا [[میرزا محمد شیرازی]] الشهیر بملک الکتاب(۱۲۶۴–۱۳۳۱هـ) می‌باشد. نسخه خطی این کتاب در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران|وبگاه=lib.ir/book|نشانی=http://www.lib.ir/book/65216031/ریاض-الانساب-و-مجمع-الاعقاب-و-معروف-به-بحرالانساب/|عنوان=ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات|تاریخ بازبینی=9 دی ۱۴۰۳}}</ref> در نتیجه این کتاب نیز منبع متاخر است و سند محکمی برای اثبات این ادعا نمی‌باشد.
سید محسن امین به نقل از حسن بن محمد القمی می نویسد: «فلما وصلت إلى ساوة مرضت فسالت كم بينها وبين قم قالوا عشرة فراسخ فقالت احملوني إليها فحملوها إلى قم... وكانت في داره سبعة عشر يوما ثم توفيت رضي الله عنهما.» هنگامی که حضرت معصومه(س) به ساوه میرسند، مریض میگردند و سپس دستور می دهند که ایشان را به قم ببرند، و بعد از گشت 17 روز، در خانه موسی به خزرج اشعری، دار فانی را وداع می گویند.<ref name=":022">{{یادکرد کتاب|عنوان= أعيان الشيعة |نام خانوادگی=الأمين، السيد محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref>


== شهادت حضرت ==
== شهادت حضرت ==
سیدجعفرمرتضی در ادامه کلام خود می گوید که؛ «وأما زعيمة القافلة السيدة فاطمة بنت موسى (ع) فيقال إنها هي الأخرى قد دس إليها السم في ساوة، ولهذا لم تلبث إلا أياماً قليلة واستشهدت.» آنگاه که حضرت فاطمه معصومه(س) در ساوه بودند، ایشان را نیز با نیرنگ مسموم میکنند و بعد گذشت چند روز، به فیض شهادت نائل می گردند.<ref name=":042">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحياة السياسية للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسيني العاملي|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامي|صفحه=428|مکان=قم|نام=السيد جعفر مرتضى}}</ref>
نحوه شهادت حضرت معصومه(س) در کلمات محققین به این نحو بیان گردیده:
* [[سیدجعفرمرتضی]] می‌نویسد؛ «فإن شرطة المأمون قد قتلوا «[[هارون بن موسی]]» أخا الرضا… فأرسل المأمون إلی هذه القافلة فقتل و شرد کل من فیها، وجرحوا هارون المذکور، ثم هجموا علیه وهو یتناول الطعام فقتلوه. وأما زعیمة القافلة السیدة فاطمة بنت موسی(ع) فیقال إنها هی الأخری قد دس إلیها السم فی ساوة، ولهذا لم تلبث إلا أیاماً قلیلة واستشهدت.» پس از آنکه [[حضرت معصومه(س)|حضرت معصومه]] و همراهان ایشان به ساوه رسیدند، [[مأمون]]، سربازان خود را فرستاد و تمام اهل کاروان را تارومار کرده و به قتل رسانید. و هارون بن موسی برادر [[امام رضا(ع)]] را نیز مجروح و سپس به قتل رساندند. آنگاه که حضرت فاطمه معصومه(س) در ساوه بودند، ایشان را نیز با نیرنگ مسموم می‌کنند و بعد گذشت چند روز، به فیض شهادت نائل می‌گردند.<ref name=":042">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسینی العاملی|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامی|صفحه=428|مکان=قم|نام=السید جعفر مرتضی}}</ref>
لازم است ذکر شود که علامه سید جعفر مرتضی این مطالب را به نقل از کتاب قیام سادات علوی می‌نویسد.<ref name=":043">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسینی العاملی|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامی|صفحه=428|مکان=قم|نام=السید جعفر مرتضی}}</ref> این کتاب، نوشته علی اکبر تشید می‌باشد که از محققین معاصر است.
* محمد محمدی اشتهاردی می‌نویسد: «در روایت دیگر آمده هارون بن موسی بن جعفر(ع) همراه ۲۳ نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه(س) بود در یک کاروانی وارد ساوه شدند. دشمنان [[اهل بیت(ع)]] به هارون که در حال غذا خوردن بود حمله کردند و او را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده‌ساختند. نقل شده در غذای حضرت معصومه(ع) زهر ریختند و آن بانوی گرامی مسموم گشته و بستری شد و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید. مطابق نقل بعضی مسموم نمودن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد.»<ref name=":02222">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
جناب اشتهاردی این مطلب را از سید جعفر مرتضی و کتاب «وسیلة المعصومین-ص۶۸» اخذ کرده است.<ref name=":022222">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref> درباره منبع سیدجعفرمرتضی سخن گفتیم، اما کتاب «[[وسیلة المعصومیة]]» تألیف میرزا ابوطالب بیوک آقا واعظ حسینی تبریزی می‌باشد که از منابع معتبر و دسته اول بوده و نویسنده نیز از محققین متاخر محسوب می‌گردد.
 
میرزا طالب، تاریخ وفات حضرت معصومه(س) را از کتاب «[[نزهة الأبرار فی نسب أولاد الأئمة الأطهار]]» اثر سید موسی الموسوی البرزنجی الشافعی المدنی اخذ کرده است. لکن کتاب نزهة الابرار در هیچ جایی معرفی نشده و مؤلف آن نیز مجهول است.<ref name=":04">{{یادکرد کتاب|عنوان=فاطمه معصومه(ع) و تاریخ. فرهنگ قم|سال=1383|نام=علی|نام خانوادگی=صدرایی خویی|ناشر=زائر آستان مقدس حضرت معصومه(ع)|صفحه=21|مکان=قم}}</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۷

پیش نویس:تکمیل

سؤال

آیا حضرت معصومه(س) با شهادت از دنیا رفته‌اند یا به مرگ طبیعی؟

درگاه‌ها
درگاه تاریخ.png


حضرت معصومه(س) بعد از آمدن به ایران، در ساوه دچار مریضی می‌شوند. برخی محققین آن را ناشی از غم و اندوه مصائب، و برخی دیگر ناشی از خوردن سم بیان می‌کنند. در نتیجه، هر دو قول شهادت و مرگ طبیعی، گزارش شده است.


سفر به ایران

حضرت معصومه(س) در سال ۲۰۱هـ، یکسال پس از ورود برادرش حضرت رضا(ع) به ایران،[۱] به همراه یک قافله که متشکل از علویان و برادران امام رضا(ع) بودند، برای دیدار با حضرت رهسپار ایران گردید.[۲]

وفات حضرت

اقوال علما و محققین درباره نحوه وفات حضرت معصومه(س) به این شرح می‌باشد:

  • محمد محمدی اشتهاردی می‌گوید: «بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته‌اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی که موکب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسید به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت برادران و برادرزادگان حضرت معصومه در این جنگ به شهادت رسیدند حضرت معصومه همچون عمه اش زینب(س) وقتی که بدن‌های پاره‌پاره آنها را که ۲۳ تن بودند دید به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه قم گردید، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از ۱۶ یا ۱۷ روز رحلت کرد.»[۳]

کتاب «تاریخ قم» نوشتهٔ حسن بن محمد القمی، در قرن چهار هجری قمری نوشته شده است و مرحوم علامه مجلسی و محدث قمی و بزرگان از علما به آن اعتماد کرده‌اند.[۴]

  • سید محسن امین به نقل از کتاب معتبر «تاریخ قم» می‌نویسد: «فلما وصلت إلی ساوة مرضت فسالت کم بینها وبین قم. قالوا عشرة فراسخ فقالت احملونی إلیها فحملوها إلی قم… وکانت فی داره سبعة عشر یوما ثم توفیت رضی الله عنهما.» هنگامی که حضرت معصومه(س) به ساوه می‌رسند، مریض می‌گردند و سپس دستور می‌دهند که ایشان را به قم ببرند، و بعد از گشت ۱۷ روز، در خانه موسی به خزرج اشعری، دار فانی را وداع می‌گویند.[۵][۶] بنابراین مرحوم قمی، هیچ اشاره ای به کشته شدن اهالی کاروان نکرده و فوت حضرت معصومه(س) را ناشی از غم این مصیبت بیان نمی‌کند.[۷]

جناب اشتهاردی در پاورقی کتاب خود، این مطلب را به کتاب «ریاض الانساب-ص۱۵۰» ارجاع می‌دهند.[۸] کتاب «ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات» تألیف آقا میرزا محمد شیرازی الشهیر بملک الکتاب(۱۲۶۴–۱۳۳۱هـ) می‌باشد. نسخه خطی این کتاب در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد.[۹] در نتیجه این کتاب نیز منبع متاخر است و سند محکمی برای اثبات این ادعا نمی‌باشد.

شهادت حضرت

نحوه شهادت حضرت معصومه(س) در کلمات محققین به این نحو بیان گردیده:

  • سیدجعفرمرتضی می‌نویسد؛ «فإن شرطة المأمون قد قتلوا «هارون بن موسی» أخا الرضا… فأرسل المأمون إلی هذه القافلة فقتل و شرد کل من فیها، وجرحوا هارون المذکور، ثم هجموا علیه وهو یتناول الطعام فقتلوه. وأما زعیمة القافلة السیدة فاطمة بنت موسی(ع) فیقال إنها هی الأخری قد دس إلیها السم فی ساوة، ولهذا لم تلبث إلا أیاماً قلیلة واستشهدت.» پس از آنکه حضرت معصومه و همراهان ایشان به ساوه رسیدند، مأمون، سربازان خود را فرستاد و تمام اهل کاروان را تارومار کرده و به قتل رسانید. و هارون بن موسی برادر امام رضا(ع) را نیز مجروح و سپس به قتل رساندند. آنگاه که حضرت فاطمه معصومه(س) در ساوه بودند، ایشان را نیز با نیرنگ مسموم می‌کنند و بعد گذشت چند روز، به فیض شهادت نائل می‌گردند.[۱۰]

لازم است ذکر شود که علامه سید جعفر مرتضی این مطالب را به نقل از کتاب قیام سادات علوی می‌نویسد.[۱۱] این کتاب، نوشته علی اکبر تشید می‌باشد که از محققین معاصر است.

  • محمد محمدی اشتهاردی می‌نویسد: «در روایت دیگر آمده هارون بن موسی بن جعفر(ع) همراه ۲۳ نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه(س) بود در یک کاروانی وارد ساوه شدند. دشمنان اهل بیت(ع) به هارون که در حال غذا خوردن بود حمله کردند و او را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده‌ساختند. نقل شده در غذای حضرت معصومه(ع) زهر ریختند و آن بانوی گرامی مسموم گشته و بستری شد و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید. مطابق نقل بعضی مسموم نمودن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد.»[۱۲]

جناب اشتهاردی این مطلب را از سید جعفر مرتضی و کتاب «وسیلة المعصومین-ص۶۸» اخذ کرده است.[۱۳] درباره منبع سیدجعفرمرتضی سخن گفتیم، اما کتاب «وسیلة المعصومیة» تألیف میرزا ابوطالب بیوک آقا واعظ حسینی تبریزی می‌باشد که از منابع معتبر و دسته اول بوده و نویسنده نیز از محققین متاخر محسوب می‌گردد.

میرزا طالب، تاریخ وفات حضرت معصومه(س) را از کتاب «نزهة الأبرار فی نسب أولاد الأئمة الأطهار» اثر سید موسی الموسوی البرزنجی الشافعی المدنی اخذ کرده است. لکن کتاب نزهة الابرار در هیچ جایی معرفی نشده و مؤلف آن نیز مجهول است.[۱۴]

منابع

  1. الأمین، السید محسن. أعیان الشیعة. ج. ۸. بیروت: دار التعارف للمطبوعات. ص. ۳۹۱.
  2. الحسینی العاملی، السید جعفر مرتضی. الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع). قم: مؤسسة النشر الإسلامی. ص. ۴۲۸.
  3. محمدی اشتهاردی، محمد. «زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت». حضرت معصومه فاطمه دوم. قم: اخلاق. ص. ۴۰آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.
  4. محمدی اشتهاردی، محمد. «زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت». حضرت معصومه فاطمه دوم. قم: اخلاق. ص. ۳۹آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.
  5. الأمین، السید محسن. أعیان الشیعة. ج. ۸. بیروت: دار التعارف للمطبوعات. ص. ۳۹۱.
  6. قمی، حسن بن محمد (۱۳۶۱). تاریخ قم. تهران: توس. ص. ۲۱۳.
  7. قمی، حسن بن محمد (۱۳۶۱). تاریخ قم. تهران: توس. ص. ۲۱۳.
  8. محمدی اشتهاردی، محمد. «زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت». حضرت معصومه فاطمه دوم. قم: اخلاق. ص. ۳۹.
  9. پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران. «ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات». lib.ir/book. دریافت‌شده در ۹ دی ۱۴۰۳.
  10. الحسینی العاملی، السید جعفر مرتضی. الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع). قم: مؤسسة النشر الإسلامی. ص. ۴۲۸.
  11. الحسینی العاملی، السید جعفر مرتضی. الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع). قم: مؤسسة النشر الإسلامی. ص. ۴۲۸.
  12. محمدی اشتهاردی، محمد. «زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت». حضرت معصومه فاطمه دوم. قم: اخلاق. ص. ۴۰آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.
  13. محمدی اشتهاردی، محمد. «زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت». حضرت معصومه فاطمه دوم. قم: اخلاق. ص. ۴۰آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.
  14. صدرایی خویی، علی (۱۳۸۳). فاطمه معصومه(ع) و تاریخ. فرهنگ قم. قم: زائر آستان مقدس حضرت معصومه(ع). ص. ۲۱.