منظومه عفاف‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏محتوا: ابرابزار)
(ابرابزار)
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
منظومه عفاف‌نامه چیست؟ و از کیست؟ و به چه انگیزه ای سروده شد؟ و متن آن چیست؟
منظومه عفاف‌نامه چیست؟ و از کیست؟ و به چه انگیزه ای سروده شد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
1


'''منظومه عفاف‌نامه''' ابیاتی‌ست که برای دفاع از [[حجاب در قرآن|حجاب]] در عصر [[پهلوی]] سروده شد و شاعر آن، استاد سید عبدالکریم امیرى فیروزکوهى می باشد.
'''منظومه عفاف‌نامه''' ابیاتی‌ست که برای دفاع از [[حجاب در قرآن|حجاب]] در عصر [[پهلوی]] سروده شد و شاعر آن، استاد سید عبدالکریم امیری فیروزکوهی می‌باشد.


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خط ۱۲: خط ۱۱:


== شاعر ==
== شاعر ==
=== شرح حال ===
=== شرح حال ===
امیری فیروزكوهی'''،''' كریم (1288-1363ش)، فرزند مصطفى قلی منتظم‌الدوله، متخلص به امیر، شاعر و ادیب معاصر. وی در فرح‌آباد فیروزكوه به دنیا آمد. نیاكان او از روزگار كریم خان زند تا اواخر حكومت قاجار، از امیران سپاه و سران لشكر بودند و «امیر» جزء اول نام آنان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دائرة المعارف بزرگ اسلامی|نام خانوادگی=کریمی،امیربانو|ناشر=مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی|جلد=2|صفحه=628|مکان=تهران}}</ref>
امیری فیروزکوهی'''،''' کریم (۱۲۸۸–۱۳۶۳ش)، فرزند مصطفی قلی منتظم‌الدوله، متخلص به امیر، شاعر و ادیب معاصر. وی در فرح‌آباد فیروزکوه به دنیا آمد. نیاکان او از روزگار کریم خان زند تا اواخر حکومت قاجار، از امیران سپاه و سران لشکر بودند و «امیر» جزء اول نام آنان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دائرة المعارف بزرگ اسلامی|نام خانوادگی=کریمی، امیربانو|ناشر=مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی|جلد=2|صفحه=628|مکان=تهران}}</ref>


ایشان تا سال 1314 به دنبال موسیقى و تفرج و... بوده است، اما پس از آن، تحولى در وى پدید آمده و به سراغ علوم ادبى و دینى رفته، سالها در محضر علماى وقت به تحصیل این علوم مشغول شده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوى عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیرى فیروزکوهى|ژورنال=پیام زن}}</ref>
ایشان تا سال ۱۳۱۴ به دنبال موسیقی و تفرج و… بوده است، اما پس از آن، تحولی در وی پدید آمده و به سراغ علوم ادبی و دینی رفته، سالها در محضر علمای وقت به تحصیل این علوم مشغول شده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی|ژورنال=پیام زن}}</ref>


استاد فیروزکوهی در دى ماه 1354 در مقدمه مجلد نخست دیوانش نوشته است: تا سال 1314 بیشتر اوقات من به مصاحبت شعرا و موسیقى‏‌دانان از نوازنده و آوازه خوان مى‏ گذشت و کم مى‌‏شد که موسیقی‌‏دانى از پیر و جوان به طهران آمده باشد و من از دوستى و معاشرت با او بهره‏مند نشده باشم. در این وقت به شاگردى شیخ عبدالنبى پرداختم و تا سال 1320 که درگذشت، شش سالى در خدمت آن عزیز به تحصیل و استفاده مشغول بودم تا آن که به فضل الهى درهاى توفیق به روى من گشوده شد و علوم عربیت از صرف تا علوم بلاغت و منطق و کلام و مقدارى فلسفه و حکمت و فقه و اصول را از آن معلم جامع بارع فراگرفتم. بعد از آن مدتى شاگردى سید حسین مجتهد کاشانى را کردم.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوى عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیرى فیروزکوهى|ژورنال=پیام زن}}</ref>
استاد فیروزکوهی در دی ماه ۱۳۵۴ در مقدمه مجلد نخست دیوانش نوشته است: تا سال ۱۳۱۴ بیشتر اوقات من به مصاحبت شعرا و موسیقی‌دانان از نوازنده و آوازه خوان می‌گذشت و کم می‌شد که موسیقی‌دانی از پیر و جوان به طهران آمده باشد و من از دوستی و معاشرت با او بهره‌مند نشده باشم. در این وقت به شاگردی شیخ عبدالنبی پرداختم و تا سال ۱۳۲۰ که درگذشت، شش سالی در خدمت آن عزیز به تحصیل و استفاده مشغول بودم تا آن که به فضل الهی درهای توفیق به روی من گشوده شد و علوم عربیت از صرف تا علوم بلاغت و منطق و کلام و مقداری فلسفه و حکمت و فقه و اصول را از آن معلم جامع بارع فراگرفتم. بعد از آن مدتی شاگردی سید حسین مجتهد کاشانی را کردم.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی|ژورنال=پیام زن}}</ref>


'''آیت‌الله خامنه‌ای''' درباره ایشان می گوید: یک شاعری مثل مرحوم امیری فیروزکوهی که حقاً در قلۀ غزل زمان خودش قرار داشت.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=آیت الله خامنه‌ای|تاریخ=1387|وبگاه=farsi.khamenei.ir|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=4083|عنوان=بیانات در دیدار شاعران در ماه مبارک رمضان|تاریخ بازبینی=22 آذر ۱۴۰۳}}</ref>
'''آیت‌الله خامنه‌ای''' درباره ایشان می‌گوید: یک شاعری مثل مرحوم امیری فیروزکوهی که حقاً در قلهٔ غزل زمان خودش قرار داشت.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=آیت الله خامنه‌ای|تاریخ=1387|وبگاه=farsi.khamenei.ir|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=4083|عنوان=بیانات در دیدار شاعران در ماه مبارک رمضان|تاریخ بازبینی=22 آذر ۱۴۰۳}}</ref>


و در جای دیگر می فرمایند: من شعرای معاصر را تقسیم می‌کنم به شعرایی که غزلسرا بودند، شعرایی که قصیده‌سرا بودند و شعرایی که نوسرا بودند. هر کدام چند نفری هستند که من به ایشان علاقه داشتم. در غزل، مرحوم امیری فیروزکوهی است که من با ایشان دوست هم بودم و ایشان به من هم خیلی علاقه داشتند و سال ها تا بعد از انقلاب، با یکدیگر رفت و آمد داشتیم.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=آیت الله خامنه‌ای|تاریخ=1377|وبگاه=farsi.khamenei.ir|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2884|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از جوانان|تاریخ بازبینی=22 آذر ۱۴۰۳}}</ref>
و در جای دیگر می‌فرمایند: من شعرای معاصر را تقسیم می‌کنم به شعرایی که غزلسرا بودند، شعرایی که قصیده‌سرا بودند و شعرایی که نوسرا بودند. هر کدام چند نفری هستند که من به ایشان علاقه داشتم. در غزل، مرحوم امیری فیروزکوهی است که من با ایشان دوست هم بودم و ایشان به من هم خیلی علاقه داشتند و سال‌ها تا بعد از انقلاب، با یکدیگر رفت و آمد داشتیم.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=آیت الله خامنه‌ای|تاریخ=1377|وبگاه=farsi.khamenei.ir|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2884|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از جوانان|تاریخ بازبینی=22 آذر ۱۴۰۳}}</ref>


=== آثار ===
=== آثار ===
استاد فیروزکوی،بجز مقاله‌ها، آثار دیگری دارند که بدین شرح است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دائرة المعارف بزرگ اسلامی|نام خانوادگی=کریمی،امیربانو|ناشر=مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی|جلد=2|صفحه=628|مکان=تهران}}</ref>
استاد فیروزکوی، بجز مقاله‌ها، آثار دیگری دارند که بدین شرح است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دائرة المعارف بزرگ اسلامی|نام خانوادگی=کریمی، امیربانو|ناشر=مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی|جلد=2|صفحه=628|مکان=تهران}}</ref>
 
* ''عفاف‌نامه''، مثنویی در لزوم حجاب
* ''عفاف‌نامه''، مثنویی در لزوم حجاب
* مقدمه بر چاپ نسخه‌ای از ''دیوان'' صائب
* مقدمه بر چاپ نسخه‌ای از ''دیوان'' صائب
* ''دیوان''، كه در دو جلد به كوشش امیر بانو كریمی به چاپ رسیده، و مشتمل است بر غزلیات، منظومه‌ها، قصاید، قطعه‌ها و مثنویها.
* ''دیوان''، که در دو جلد به کوشش امیر بانو کریمی به چاپ رسیده، و مشتمل است بر غزلیات، منظومه‌ها، قصاید، قطعه‌ها و مثنویها.
* احقاق الحق
* احقاق الحق
* ترجمۀ مكاتیب ''نهج‌البلاغة''
* ترجمهٔ مکاتیب ''نهج‌البلاغة''
* ترجمۀ ''نفس المهموم''  
* ترجمهٔ ''نفس المهموم''


== هدف از سرودن عفاف‌نامه ==
== هدف از سرودن عفاف‌نامه ==
مرحوم استاد سید عبدالکریم امیرى فیروزکوهى، به سال 1313 ش در اوج جوانى و زمانى که سلطنت پهلوى مى‏‌رفت تا با رسمى کردن کشف حجاب و اجبارى نمودن آن، به جنگ با دین و مذهب برود، منظومه‌‏اى تحت عنوان عفاف نامه سرود و به شدت از حجاب و عفاف دفاع کرد. وى به همراه آن سه منظومه کوتاه و بلند دیگر تحت عناوین سینما، رمان، و تئاتر سرود و در جمع در 27 صفحه آن را به چاپ رساند.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوى عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیرى فیروزکوهى|ژورنال=پیام زن}}</ref>
مرحوم استاد سید عبدالکریم امیری فیروزکوهی، به سال ۱۳۱۳ ش در اوج جوانی و زمانی که سلطنت پهلوی می‌رفت تا با رسمی کردن کشف حجاب و اجباری نمودن آن، به جنگ با دین و مذهب برود، منظومه‌ای تحت عنوان عفاف نامه سرود و به شدت از حجاب و عفاف دفاع کرد. وی به همراه آن سه منظومه کوتاه و بلند دیگر تحت عناوین سینما، رمان، و تئاتر سرود و در جمع در ۲۷ صفحه آن را به چاپ رساند.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی|ژورنال=پیام زن}}</ref>


== منظومه عفاف‌نامه ==
== منظومه عفاف‌نامه ==
=== جایگاه ===
=== جایگاه ===
احمد کسروى مقدمه‌ای ستایش آمیز بر عفاف‌نامه می نویسد:
احمد کسروی مقدمه‌ای ستایش آمیز بر عفاف‌نامه می‌نویسد:


'''«کارى در خور آفرین»'''شاعر دانشمند آقاى امیرى، شعرهایى درباره زنان سروده ‏اند... من این شعرها را خوانده از فهم و دانش گوینده جوان آن در شگفت شدم. امروز که هیاهوى اروپایى‏‌گرى در ایران، هوش و خرد هر پیر و جوان را زیر و رو ساخته و فهم و دانش درستى براى کسى باز نگزارده و جوانان بیش از این هنرى ندارند که رُمانى بافته، بر دختران عشق بیاموزند، و یا شعرهایى سروده زنان را به جِلف کارى برآغالند، در چنین زمانى، جوانى بدینسان شعرهاى خردمندانه سروده و یک رشته پندهاى دانشمندانه را به رشته نظم کشیده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوى عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیرى فیروزکوهى|ژورنال=پیام زن}}</ref>
'''«کاری در خور آفرین»'''شاعر دانشمند آقای امیری، شعرهایی درباره زنان سروده‌اند… من این شعرها را خوانده از فهم و دانش گوینده جوان آن در شگفت شدم. امروز که هیاهوی اروپایی‌گری در ایران، هوش و خرد هر پیر و جوان را زیر و رو ساخته و فهم و دانش درستی برای کسی باز نگزارده و جوانان بیش از این هنری ندارند که رُمانی بافته، بر دختران عشق بیاموزند، یا شعرهایی سروده زنان را به جِلف کاری برآغالند، در چنین زمانی، جوانی بدینسان شعرهای خردمندانه سروده و یک رشته پندهای دانشمندانه را به رشته نظم کشیده است.<ref>{{یادکرد ژورنال|سال=1382|دوره=سال دوم|شماره=143|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|عنوان=مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی|ژورنال=پیام زن}}</ref>


=== محتوا ===
=== محتوا ===
خط ۵۲: خط ۴۸:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[قصیده امیری فیروزکوهی درباره پیامبر(ص)]]
* [[قصیده امیری فیروزکوهی درباره پیامبر(ص)]]


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی =  
| شاخه اصلی =تاریخ
| شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ =تاریخ ایران
| شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =شاعران ایرانی
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}{{پایان متن}}
}}{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸

پیش نویس:در دست ویرایش

سؤال

منظومه عفاف‌نامه چیست؟ و از کیست؟ و به چه انگیزه ای سروده شد؟

منظومه عفاف‌نامه ابیاتی‌ست که برای دفاع از حجاب در عصر پهلوی سروده شد و شاعر آن، استاد سید عبدالکریم امیری فیروزکوهی می‌باشد.


درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


شاعر

شرح حال

امیری فیروزکوهی، کریم (۱۲۸۸–۱۳۶۳ش)، فرزند مصطفی قلی منتظم‌الدوله، متخلص به امیر، شاعر و ادیب معاصر. وی در فرح‌آباد فیروزکوه به دنیا آمد. نیاکان او از روزگار کریم خان زند تا اواخر حکومت قاجار، از امیران سپاه و سران لشکر بودند و «امیر» جزء اول نام آنان بود.[۱]

ایشان تا سال ۱۳۱۴ به دنبال موسیقی و تفرج و… بوده است، اما پس از آن، تحولی در وی پدید آمده و به سراغ علوم ادبی و دینی رفته، سالها در محضر علمای وقت به تحصیل این علوم مشغول شده است.[۲]

استاد فیروزکوهی در دی ماه ۱۳۵۴ در مقدمه مجلد نخست دیوانش نوشته است: تا سال ۱۳۱۴ بیشتر اوقات من به مصاحبت شعرا و موسیقی‌دانان از نوازنده و آوازه خوان می‌گذشت و کم می‌شد که موسیقی‌دانی از پیر و جوان به طهران آمده باشد و من از دوستی و معاشرت با او بهره‌مند نشده باشم. در این وقت به شاگردی شیخ عبدالنبی پرداختم و تا سال ۱۳۲۰ که درگذشت، شش سالی در خدمت آن عزیز به تحصیل و استفاده مشغول بودم تا آن که به فضل الهی درهای توفیق به روی من گشوده شد و علوم عربیت از صرف تا علوم بلاغت و منطق و کلام و مقداری فلسفه و حکمت و فقه و اصول را از آن معلم جامع بارع فراگرفتم. بعد از آن مدتی شاگردی سید حسین مجتهد کاشانی را کردم.[۳]

آیت‌الله خامنه‌ای درباره ایشان می‌گوید: یک شاعری مثل مرحوم امیری فیروزکوهی که حقاً در قلهٔ غزل زمان خودش قرار داشت.[۴]

و در جای دیگر می‌فرمایند: من شعرای معاصر را تقسیم می‌کنم به شعرایی که غزلسرا بودند، شعرایی که قصیده‌سرا بودند و شعرایی که نوسرا بودند. هر کدام چند نفری هستند که من به ایشان علاقه داشتم. در غزل، مرحوم امیری فیروزکوهی است که من با ایشان دوست هم بودم و ایشان به من هم خیلی علاقه داشتند و سال‌ها تا بعد از انقلاب، با یکدیگر رفت و آمد داشتیم.[۵]

آثار

استاد فیروزکوی، بجز مقاله‌ها، آثار دیگری دارند که بدین شرح است:[۶]

  • عفاف‌نامه، مثنویی در لزوم حجاب
  • مقدمه بر چاپ نسخه‌ای از دیوان صائب
  • دیوان، که در دو جلد به کوشش امیر بانو کریمی به چاپ رسیده، و مشتمل است بر غزلیات، منظومه‌ها، قصاید، قطعه‌ها و مثنویها.
  • احقاق الحق
  • ترجمهٔ مکاتیب نهج‌البلاغة
  • ترجمهٔ نفس المهموم

هدف از سرودن عفاف‌نامه

مرحوم استاد سید عبدالکریم امیری فیروزکوهی، به سال ۱۳۱۳ ش در اوج جوانی و زمانی که سلطنت پهلوی می‌رفت تا با رسمی کردن کشف حجاب و اجباری نمودن آن، به جنگ با دین و مذهب برود، منظومه‌ای تحت عنوان عفاف نامه سرود و به شدت از حجاب و عفاف دفاع کرد. وی به همراه آن سه منظومه کوتاه و بلند دیگر تحت عناوین سینما، رمان، و تئاتر سرود و در جمع در ۲۷ صفحه آن را به چاپ رساند.[۷]

منظومه عفاف‌نامه

جایگاه

احمد کسروی مقدمه‌ای ستایش آمیز بر عفاف‌نامه می‌نویسد:

«کاری در خور آفرین»شاعر دانشمند آقای امیری، شعرهایی درباره زنان سروده‌اند… من این شعرها را خوانده از فهم و دانش گوینده جوان آن در شگفت شدم. امروز که هیاهوی اروپایی‌گری در ایران، هوش و خرد هر پیر و جوان را زیر و رو ساخته و فهم و دانش درستی برای کسی باز نگزارده و جوانان بیش از این هنری ندارند که رُمانی بافته، بر دختران عشق بیاموزند، یا شعرهایی سروده زنان را به جِلف کاری برآغالند، در چنین زمانی، جوانی بدینسان شعرهای خردمندانه سروده و یک رشته پندهای دانشمندانه را به رشته نظم کشیده است.[۸]

محتوا

مختصری از ابتدای شعر را در ذیل آورده و مطالعه کامل را به منابع ارجاع می‌دهیم.[۹]

مثنوی عفاف‌نامه
ای زن ای سرو ناز و باغ وجود نور بخشنده چراغ وجود
ای به تو زنده جان خُرْد و کلان‏ وی پدید از تو بر دلال ویران‏
در رفاه از تو دوده آدم‏ در تعب بی تو هر که در عالم‏
فکر تو دستیار کار همه‏ کار تو نیز دستیار همه‏
بر تو قائم نظام هستی ما در تو ظاهر خداپرستی ما
جان ما زنده در محبّت تو دل ما شادمان به صحبت تو
عشق تو اصل زندگانی ما وصل تو عیش جاودانی ما
از وجود تو بودِ ما پیدا قدر تو از وجود ما پیدا
زندگی هرچه مختصر گذرد بی تو آن به که زودتر گذرد
آن که نه طاق آسمان آراست‏ واین جهان را چون آن جهان آراست‏
از سر زلف عنبر آسایت‏ وز لب لعل روح افزایت‏
بست شیرازه کتاب حیات‏ ساخت جان دارویی چو آب حیات‏
تا تو ما را نگاهبان باشی‏ راحت افزای جسم و جان باشی
استاد سید کریم امیری فیروزکوهی متخلص به امیر

جستارهای وابسته

منابع

  1. کریمی، امیربانو. دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ج. ۲. تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۶۲۸.
  2. جعفریان، رسول (۱۳۸۲). «مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی». پیام زن. سال دوم (۱۴۳).
  3. جعفریان، رسول (۱۳۸۲). «مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی». پیام زن. سال دوم (۱۴۳).
  4. آیت الله خامنه‌ای (۱۳۸۷). «بیانات در دیدار شاعران در ماه مبارک رمضان». farsi.khamenei.ir. دریافت‌شده در ۲۲ آذر ۱۴۰۳.
  5. آیت الله خامنه‌ای (۱۳۷۷). «بیانات در دیدار جمعی از جوانان». farsi.khamenei.ir. دریافت‌شده در ۲۲ آذر ۱۴۰۳.
  6. کریمی، امیربانو. دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ج. ۲. تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۶۲۸.
  7. جعفریان، رسول (۱۳۸۲). «مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی». پیام زن. سال دوم (۱۴۳).
  8. جعفریان، رسول (۱۳۸۲). «مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی». پیام زن. سال دوم (۱۴۳).
  9. جعفریان، رسول (۱۳۸۲). «مثنوی عفاف نامه: سروده مرحوم سید کریم امیری فیروزکوهی». پیام زن. سال دوم (۱۴۳).