علم لدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟{{پایان سوال}}
{{سوال}}علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''علم لدنی''' علمی است که از طریق [[الهام|الهامات الهی]] به دست می‌آید و در برابر [[علم اکتسابی]] قرار دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">صدر الدین شیرازی، محمد‏، شرح أصول الکافی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref> از این علم در [[قرآن]] با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0"/>
{{پاسخ}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
'''علم لدنی'''، علمی که از طریق [[الهام|الهامات الهی]] به دست می‌آید و در برابر [[علم اکتسابی]] قرار دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب فردی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">ملاصدرا، محمد‏، شرح أصول الکافی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref> از این علم در [[قرآن]] با تعابیری مانند حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0"/>


در روایتی از [[امام علی(ع)]]، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فکر و باطن با آنها مناجات می‌کند و در ژرفای خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.<ref>شریف رضی، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>
در روایتی از [[امام علی(ع)]]، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فکر و باطن، با آنها مناجات می‌کند و در عمق خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.<ref>شریف رضی، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>
 
راه رسیدن به علم لدنی، [[تهذیب نفس]] دانسته شده است.<ref>طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستورالعمل‌های سلوکی امام صادق(ع) به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵.</ref> برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.<ref>حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل‌های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، پیشین، ص۶۷.</ref> بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، هر کسی که به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.</ref> گفته شده مراد از علم دوم در این روایت، علم لدنی است.


راه رسیدن به علم لدنی، [[تهذیب نفس]] دانسته شده است.<ref>طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستورالعمل‌های سلوکی امام صادق(ع) به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵.</ref> برای رسیدن به علم لدنی، برخلاف علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛<ref>محمدی ری‌شهری، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.<ref>حدیث دوست، ص۶۷.</ref> بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، اگر فردی به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.</ref> مراد از علم در این روایت که خداوند عطا می‌کند را علم لدنی دانسته‌اند.
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۱۲: خط ۱۳:
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
خط ۱۸: خط ۱۹:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | ارزیابی کمی =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کیفی =  
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴

سؤال
علم لدنی و راه‌های رسیدن به آن چیست؟
درگاه‌ها
واژه-ها.png


علم لدنی، علمی که از طریق الهامات الهی به دست می‌آید و در برابر علم اکتسابی قرار دارد.[۱] علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب فردی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.[۲] از این علم در قرآن با تعابیری مانند حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.[۲]

در روایتی از امام علی(ع)، از وجود بندگانی خبر داده شده که خدا در فکر و باطن، با آنها مناجات می‌کند و در عمق خردهایشان (ذَاتِ عُقُولِهِم) با آنها سخن می‌گوید.[۳]

راه رسیدن به علم لدنی، تهذیب نفس دانسته شده است.[۴] برای رسیدن به علم لدنی، برخلاف علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست؛[۵] اگر چه فراگرفتن علم اکتسابی نیز، مقدمه رسیدن به علم لدنی شمرده شده است.[۶] بر اساس روایتی از پیامبر(ص)، اگر فردی به آنچه می‌داند عمل کند، خدا علم آنچه را که نمی‌داند به او می‌دهد.[۷] مراد از علم در این روایت که خداوند عطا می‌کند را علم لدنی دانسته‌اند.


منابع

  1. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ملاصدرا، محمد‏، شرح أصول الکافی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.
  3. شریف رضی، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.
  4. طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستورالعمل‌های سلوکی امام صادق(ع) به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵.
  5. محمدی ری‌شهری، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.
  6. حدیث دوست، ص۶۷.
  7. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی‏، ۱۴۰۳ق، چاپ دوم، ج‏۴۰، ص۱۲۸.