رساله سه اصل (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ')
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}


خط ۶: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==موضوع و جایگاه==
{{جعبه اطلاعات کتاب
رساله سه اصل نوشته ملاصدرا رساله‌ای است علیه عالمانی که دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. از نظر سید حسین نصر، این رساله، پاسخ ملاصدرا به تمام کوته‌نظران، ظاهربینان و عالم‌نمایانی، که به نام علم و دین، با حکمت و عرفان دشمنی می‌کنند. از نظر نصر مخاطب این رساله عوام نیستند، بلکه عالمان ظاهربینی هستند که با آشنایی مختصری با ظواهر علوم شرعی خود را در ردیف عالمان کامل می‌شمرند و در راه عالمان روشن‌بین سنگ‌اندازی می‌کنند.<ref>ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، رساله سه اصل، تحقیق سید حسین نصر، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۰ش، مقدمه مصحح، ص۲۸.</ref>
| عنوان                  =رساله سه اصل
| تصویر                  =رساله سه اصل ملاصدرا.jpg
| اندازه تصویر          =
| توضیح_تصویر        =رساله سه اصل ملاصدرا
| نام‌های دیگر        =رساله سه فصل
| نویسنده              =ملاصدرا
| تاریخ نگارش        = قرن یازدهم هجری قمری
| موضوع                 =پاسخ‌گویی به دشمنان علوم عقلی
| سبک                  =
| زبان                    =فارسی
| ویراستار              =
| به تصحیح            =سید حسین نصر
| به کوشش            =
| تصویرگر                =
| طراح جلد              =
| تعداد جلد              =
| تعداد صفحات          =۱۶۰
| قطع                    =وزیری
| مجموعه                =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
| ناشر                    =انتشارات دانشگاه تهران
| محل نشر            =تهران
| تاریخ نشر            =۱۳۴۱ش
| نوبت چاپ            =اول
| شمارگان              =
| شابک                  =
| نوع رسانه            =
| وبسایت ناشر      =
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
| نسخه الکترونیکی  =
}}'''رساله سه اصل''' کتابی فارسی نوشته [[ملاصدرا]]، بنیانگذار حکمت متعالیه، علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند.


رساله سه اصل را نمونه‌ای عالى از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت‌ با عرفان و تفكر فلسفى را معلول جهل به خويشتن و دنيادوستى و خودفريبى تلقی کرده است.<ref>لگنهاوزن، محمد، «اقتراح: دفاع عقلانی از دین»، نقد و نظر، شماره ۳-۴، تابستان و پاییز ۱۳۷۳ش، ص۲۱. </ref>
گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است. ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.


رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.<ref>استادی، رضا، «تألیفات ملاصدرا»، آیینه پژوهش، شماره ۵۷، ۱۳۷۸ش، ص۸۳.</ref> نسخه‌هایی از رساله سه اصل در کتابخانه آستان قدس و مجلس و در کتابخانه مدرس رضوى و کتابخانه شیخ جعفر سلطان العلماء در طهران بوده است. نسخه دیگری از آن هم در موزه بریتانیا است.<ref>استادی، «تألیفات ملاصدرا»، ص۸۳.</ref>
رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است. ملاصدرا در سه باب اول این کتاب به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است: در اصل اول، جهل به نفس و حقیقت انسان مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در [[آخرت]] دانسته شده است؛ در اصل دوم به پیامدهای علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی پرداخته شده است؛ در اصل سوم، درباره فریب‌های [[نفس اماره]] و فریبکاری‌های [[شیطان]] بحث شده است.
==نویسنده==
صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. مکتب حکمت متعالیه، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی به‌شمار می‌رود.<ref>آشتیانی، سید جلال‌الدین، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، قم، مرکز انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.</ref> مرتضی مطهری مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشه‌ای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.</ref>


ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد استرآبادی مشهور به میرداماد (درگذشته ۱۰۴۱ق) و علوم نقلی را از نزد [[شیخ بهائی]] (درگذشته ۱۰۳۰ق) آموخت.<ref>آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۴-۲۵.</ref> ملاصدرا پس از رسیدن به مقام علمی بالا در علوم عقلی و نقلی به تدریس علوم فلسفی در اصفهان و شیراز پرداخت. ملاصدرا همواره از سوی علمای قشری تحت فشار بود؛ به همین دلیل، قسمتی پایانی عمر خود را در انزوا در کهک در نزدیکی قم به سر برد.<ref>آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۷.</ref> در این دوره آثار مهم خود، از جمله اسفار اربعه، را به‌نگارش درآورد.<ref>ملاصدرا،‌ محمد بن ابراهیم، عرفان و عارف نمايان ترجمه كتاب كسر أصنام الجاهلية،‌ تهران،‌ انتشارات الزهراء، ۱۳۷۱ش، مقدمه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۲۰.</ref>  
== موضوع و جایگاه ==
رساله سه اصل نوشته [[ملاصدرا]] رساله‌ای است علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. از نظر سید حسین نصر، فیلسوف ایرانی، این رساله، پاسخ ملاصدرا به تمام کوته‌نظران، ظاهربینان و عالم‌نمایانی، که به نام علم و دین، با حکمت و عرفان دشمنی می‌کنند. از نظر نصر، مخاطب این رساله عوام نیستند، بلکه عالمان ظاهربینی هستند که با آشنایی مختصری با ظواهر علوم شرعی خود را در ردیف عالمان کامل می‌شمرند و در راه عالمان روشن‌بین سنگ‌اندازی می‌کنند.<ref>ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، رساله سه اصل، تحقیق سید حسین نصر، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۰ش، مقدمه محقق، ص۲۸.</ref>
 
رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است.<ref>لگنهاوزن، محمد، «اقتراح: دفاع عقلانی از دین»، نقد و نظر، شماره ۳–۴، تابستان و پاییز ۱۳۷۳ش، ص۲۱.</ref> ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۲۹.</ref>
 
از نظر نصر، رسالهٔ سه اصل شامل مطالب مهم، مباحث لطیف و دقیق عرفانی، علمی و اخلاقی است. از نظر او، ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آیات قرآنی، احادیث پیغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدی و مولانا، شواهدی آورده و براهین خود را با آن مزین کرده است. از نظر نصر، این اثر با همه ارزشمندی مورد توجه دانشمندان نبوده و کسانی که درباره آثار ملاصدرا به تحقیق پرداخته‌اند در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۳۱–۳۲.</ref> رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.<ref>استادی، رضا، «تألیفات ملاصدرا»، آیینه پژوهش، شماره ۵۷، ۱۳۷۸ش، ص۸۳.</ref>
 
== نویسنده ==
صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به [[ملاصدرا]] و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. [[حکمت متعالیه]]، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی به‌شمار می‌رود.<ref>آشتیانی، سید جلال‌الدین، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.</ref> [[مرتضی مطهری]]، فیلسوف و اسلام‌شناس، مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشه‌ای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.</ref>
 
ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد استرآبادی، مشهور به [[میرداماد]]، (درگذشته ۱۰۴۱ق) و علوم نقلی را نزد [[شیخ بهائی]] (درگذشته ۱۰۳۰ق) آموخت.<ref>آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۴–۲۵.</ref> ملاصدرا پس از رسیدن به مقام علمی در علوم عقلی و نقلی به تدریس علوم فلسفی در اصفهان و شیراز پرداخت. ملاصدرا همواره از سوی علمای قشری تحت فشار بود؛ به همین دلیل، قسمتی پایانی عمر خود را در انزوا در کَهَک، در نزدیکی قم به سر برد.<ref>آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۷.</ref> در این دوره آثار مهم خود، از جمله اسفار اربعه، را به‌نگارش درآورد.<ref>ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، عرفان و عارف نمایان ترجمه کتاب کسر أصنام الجاهلیة، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۱ش، مقدمه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۲۰.</ref>
 
== محتوا ==
رساله سه اصل در چهارده باب سامان یافته و ملاصدرا در سه باب اول به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است؛<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۴۲.</ref> این سه اصل عبارت‌اند از:
* جهل نسبت به معرفت نفس که حقیقت انسان و اساس ایمان به آخرت است که اکثر انسان‌ها از آن غافل هستند. این جهل مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت است، زیرا کسی که خود را نشناسد خدا را نخواهد شناخت.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۱۳.</ref>
* علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی که ریشه همه آنها حب دنیاست.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۲۸.</ref>
* فریب‌های [[نفس اماره]] و فریبکاری‌های شیطان است که بد را خوب و خوب را بد نشان می‌دهد. شیطانی که معروف را منکر و منکر را معروف معرفی می‌کند و کارش ترویج سخنان باطل و زیبا نشان دادن عمل غیر صالح و اندیشه‌های فاسد و اوهام دروغین و انکار حق و ابطال برهان‌های عقلی با تکیه بر دروغ و سفسطه است.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۳۲.</ref>
 
== نسخه‌ها و چاپ و نشر ==
نسخه‌هایی از رساله سه اصل در کتابخانه آستان قدس و مجلس و در کتابخانه مدرس رضوی و کتابخانه شیخ جعفر سلطان العلماء در تهران بوده است. نسخه دیگری از آن هم در موزه بریتانیا است.<ref>استادی، «تألیفات ملاصدرا»، ص۸۳.</ref> رساله سه اصل اولین بار، در سال ۱۳۴۰ش، توسط سید حسین نصر و از طرف دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران، به‌مناسبت چهار صدمین سال تولد ملاصدرا (۱۳۸۰ق)، منتشر شده است.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۱.</ref>


==محتوا==
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = تاریخ
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ = تاریخ تمدن اسلامی
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | ارزیابی کمی =  
  | بازبینی =
  | ارزیابی کیفی =  
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۳


سؤال

رساله سه اصل ملاصدرا درباره چیست؟

رساله سه اصل
رساله سه اصل (کتاب)
رساله سه اصل ملاصدرا
اطلاعات کتاب
نام‌های دیگررساله سه فصل
نویسندهملاصدرا
تاریخ نگارشقرن یازدهم هجری قمری
موضوعپاسخ‌گویی به دشمنان علوم عقلی
زبانفارسی
به تصحیحسید حسین نصر
تعداد صفحات۱۶۰
قطعوزیری
اطلاعات نشر
ناشرانتشارات دانشگاه تهران
محل نشرتهران
تاریخ نشر۱۳۴۱ش
نوبت چاپاول

رساله سه اصل کتابی فارسی نوشته ملاصدرا، بنیانگذار حکمت متعالیه، علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند.

گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است. ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.

رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است. ملاصدرا در سه باب اول این کتاب به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است: در اصل اول، جهل به نفس و حقیقت انسان مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت دانسته شده است؛ در اصل دوم به پیامدهای علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی پرداخته شده است؛ در اصل سوم، درباره فریب‌های نفس اماره و فریبکاری‌های شیطان بحث شده است.

موضوع و جایگاه

رساله سه اصل نوشته ملاصدرا رساله‌ای است علیه عالمانی که به دشمنی با حکمت الهی می‌پرداخته‌اند. از نظر سید حسین نصر، فیلسوف ایرانی، این رساله، پاسخ ملاصدرا به تمام کوته‌نظران، ظاهربینان و عالم‌نمایانی، که به نام علم و دین، با حکمت و عرفان دشمنی می‌کنند. از نظر نصر، مخاطب این رساله عوام نیستند، بلکه عالمان ظاهربینی هستند که با آشنایی مختصری با ظواهر علوم شرعی خود را در ردیف عالمان کامل می‌شمرند و در راه عالمان روشن‌بین سنگ‌اندازی می‌کنند.[۱]

رساله سه اصل را نمونه‌ای عالی از دفاع از عرفان و فلسفه دانسته‌اند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفکر فلسفی را معلول جهل به خویشتن و دنیادوستی و خودفریبی تلقی کرده است.[۲] ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالم‌نما و ظاهربین را از عوام خطرناک‌تر دانسته و آنان را بیش از عوام دشمنان واقعی معرفت دانسته است.[۳]

از نظر نصر، رسالهٔ سه اصل شامل مطالب مهم، مباحث لطیف و دقیق عرفانی، علمی و اخلاقی است. از نظر او، ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آیات قرآنی، احادیث پیغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدی و مولانا، شواهدی آورده و براهین خود را با آن مزین کرده است. از نظر نصر، این اثر با همه ارزشمندی مورد توجه دانشمندان نبوده و کسانی که درباره آثار ملاصدرا به تحقیق پرداخته‌اند در کتاب‌های خود به آن اشاره نکرده‌اند.[۴] رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.[۵]

نویسنده

صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. حکمت متعالیه، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی به‌شمار می‌رود.[۶] مرتضی مطهری، فیلسوف و اسلام‌شناس، مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشه‌ای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.[۷]

ملاصدرا در شیراز به دنیا آمد و تحصیلات خود را در شیراز و اصفهان پی گرفت. او علوم عقلی را نزد سید محمدباقر داماد استرآبادی، مشهور به میرداماد، (درگذشته ۱۰۴۱ق) و علوم نقلی را نزد شیخ بهائی (درگذشته ۱۰۳۰ق) آموخت.[۸] ملاصدرا پس از رسیدن به مقام علمی در علوم عقلی و نقلی به تدریس علوم فلسفی در اصفهان و شیراز پرداخت. ملاصدرا همواره از سوی علمای قشری تحت فشار بود؛ به همین دلیل، قسمتی پایانی عمر خود را در انزوا در کَهَک، در نزدیکی قم به سر برد.[۹] در این دوره آثار مهم خود، از جمله اسفار اربعه، را به‌نگارش درآورد.[۱۰]

محتوا

رساله سه اصل در چهارده باب سامان یافته و ملاصدرا در سه باب اول به بیان سه اصل مورد نظر خود پرداخته است؛[۱۱] این سه اصل عبارت‌اند از:

  • جهل نسبت به معرفت نفس که حقیقت انسان و اساس ایمان به آخرت است که اکثر انسان‌ها از آن غافل هستند. این جهل مهم‌ترین سبب شقاوت و ناکامی انسان در آخرت است، زیرا کسی که خود را نشناسد خدا را نخواهد شناخت.[۱۲]
  • علاقه به مقام اجتماعی، مال و میل به امور شهوانی و لذت‌های حیوانی و نفسانی که ریشه همه آنها حب دنیاست.[۱۳]
  • فریب‌های نفس اماره و فریبکاری‌های شیطان است که بد را خوب و خوب را بد نشان می‌دهد. شیطانی که معروف را منکر و منکر را معروف معرفی می‌کند و کارش ترویج سخنان باطل و زیبا نشان دادن عمل غیر صالح و اندیشه‌های فاسد و اوهام دروغین و انکار حق و ابطال برهان‌های عقلی با تکیه بر دروغ و سفسطه است.[۱۴]

نسخه‌ها و چاپ و نشر

نسخه‌هایی از رساله سه اصل در کتابخانه آستان قدس و مجلس و در کتابخانه مدرس رضوی و کتابخانه شیخ جعفر سلطان العلماء در تهران بوده است. نسخه دیگری از آن هم در موزه بریتانیا است.[۱۵] رساله سه اصل اولین بار، در سال ۱۳۴۰ش، توسط سید حسین نصر و از طرف دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران، به‌مناسبت چهار صدمین سال تولد ملاصدرا (۱۳۸۰ق)، منتشر شده است.[۱۶]

منابع

  1. ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، رساله سه اصل، تحقیق سید حسین نصر، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۰ش، مقدمه محقق، ص۲۸.
  2. لگنهاوزن، محمد، «اقتراح: دفاع عقلانی از دین»، نقد و نظر، شماره ۳–۴، تابستان و پاییز ۱۳۷۳ش، ص۲۱.
  3. ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۲۹.
  4. ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۳۱–۳۲.
  5. استادی، رضا، «تألیفات ملاصدرا»، آیینه پژوهش، شماره ۵۷، ۱۳۷۸ش، ص۸۳.
  6. آشتیانی، سید جلال‌الدین، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.
  7. مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.
  8. آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۴–۲۵.
  9. آشتیانی، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، ص۲۷.
  10. ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، عرفان و عارف نمایان ترجمه کتاب کسر أصنام الجاهلیة، تهران، انتشارات الزهراء، ۱۳۷۱ش، مقدمه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۲۰.
  11. ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۴۲.
  12. ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۱۳.
  13. ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۲۸.
  14. ملاصدرا، رساله سه اصل، ص۳۲.
  15. استادی، «تألیفات ملاصدرا»، ص۸۳.
  16. ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۱.