زوج آفریده شدن مخلوقات: تفاوت میان نسخهها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (بارگزاری اولیه) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۷
خداوند در قرآن کریم، مي فرمايد: از هر چيز زوج آفريديم، اما امروزه برخي موجودات تک جنسي يافت شده اند، چرا.؟
زوجيت به معناي دو تا بودن، نر و ماده بودن مي آيد. در قرآن کریم، اشاره به زوجيت ميوه ها (رعد / ۳)، زوجيت گياهان (شعراء / ۷ و لقمان / ۱۰) زوجيت اشياء (ذاريات / ۴۹) دارد. کلمه «زوج» در لغت به چهار معنا آمده است.
ـ در حيوانات، به هر کدام از دو جنس نر و ماده که قرينه ی يکديگرند می باشند، زوج گفته می شود. .
ـ در غير حيوانات، به هر کدام از دو چيز که قرينه ی همديگر می باشند،(مثل يک لنگه کفش) زوج مي گويند.
ـ به هر چيزي که مقارن ديگري و مشابه آن باشد، زوج گفته می شود.
ـ به هر چيزي که مقارن ديگري باشد و متضاد آن باشد. (مفردات راغب اصفهاني، ماده زوج) نیز زوج گفته می شود.
لذا قلمرو «زوج»، بسیار گستره است و تنها مختصّ نر و ماده نيست، بلکه شامل متضاد، مشابه و قرين همديگر بودن هم مي آيد. البته در سال ۱۷۸۷م کارل لينه، گياه شناس سوئدي، قانون زوجيت همه ی گياهان را مطرح کرد. و بعد از مدتي زوجيت عمومي را نيز مطرح کرده اند. که واحد ساختمان موجودات يعني اتم از الکترون ها و پروتون ها تشکيل شده است.
اشکالي که از جانب برخی مطرح است اين است که: برخي از حيوانات تک جنسي هستند و نياز به جفت ندارند و با آيات فوق نيز در تضاد هستند. در پاسخ مي توان گفت: پديده بکرزايي در ميان تک يافتگان (تک سلولي) رواج دارد. و تکثير آن ها به صورت غيرجنسي (تقسيم دو تايي، تکثير چندتايي، جوانه زدن) و جنسي (آميختگي دو تک يافته، سنگامي دو سلول جنسي نر و ماده، اسپدروگوني) است.[۱]
حاصل سخن:
اشکال اساسي که باعث پيدايش پندار تعارض بين قانون زوجيت عمومي با مساله بکرزايي شد، اين است که گمان کرده اند که هميشه لغت زوج، به معناي نر و ماده اصطلاحي است. در حالي که معناي زوج اعم است و هر دو چيز مقارن، مشابه و متضاد را شامل مي شود.
از اين رو در تک يافتگان که از طريق تقسيم سلولي دو تا مي شوند، دو زوج خلق شده است و لذا مشمول کلمه ی زوج هستند. چون از هر کدام از آن ها دو چيز مقارن و مشابه پيدا مي شود. علاوه به آن هم مکان بودن و هم زمان بودن در زوجيت شرط نيست.[۲]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱ـ پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، دکتر رضايي اصفهاني، ج۲، ص۲۸۲ـ۲۸۵.
۲ـ تفسير نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، ج۱۸، ص۳۷۷.
۳ـ مطالب شگفت انگيز، گودرز نجفي.