پیش نویس:نفس زکیه در قیام امام زمان علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «==تصمیم برای قتل علی(ع)== {{شروع متن}} {{سوال}} تصمیم برای قتل علی(ع) چه بوده است؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} گروهی از خوارج در مکه با یکدیگر جمع شدند و مذاکره نمودند،سه نفر با هم عهد بستند که در یک شب علی(ع) عمروعاص و معاویه را به قتل برسانند. ابن ملج...» ایجاد کرد)
 
جز (Malekpor صفحهٔ کاربر:Mhmdrswlshay7/صفحه تمرین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به پیش نویس:نفس زکیه در قیام امام زمان علیه‌السلام منتقل کرد)
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==تصمیم برای قتل علی(ع)==
==نفس زکیه==
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
تصمیم برای قتل علی(ع) چه بوده است؟
وظیفه نفس زکیه در قیام امام زمان(ع) چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
نفس زکیه وظیفه دارد ظهور امام زمان را به مردم مکه اعلام و با آنها اتمام حجت کند. قتل نفس زکیه از نشانه‌های ظهور است. وی در کعبه بین مقام و رکن به شهادت می‌رسد. امام زمان(ع) پانزده روز بعد از قتل نفس زکیه ظهور می‌کند.
==یکی از علائم حتمی ظهور==
برای ظهور و قیام امام زمان(ع) پنج علامت وجود دارد؛ یکی از این علائم حتمی، کشته شدن نفس زکیه است.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰، حدیث۴۸۳. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبه للنعماني، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۲، حدیث۹.</ref> وی در داخل کعبه و بین رکن و مقام کشته خواهد شد.<ref>ابن بابويه، محمد بن على، كمال الدين و تمام النعمه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۰، حدیث۱۶.</ref>
==وظیفه نفس زکیه==
وظیفه نفس زکیه این است که این امر مهم که اطلاع رسانی ظهور می‌باشد را به مردم مکه برسانند. وقتی صیحه آسمانی اتفاق می‌افتد، امام زمان(ع) یک نفر را به مکه می‌فرستد تا حجت را بر آنان تمام کند. آن شخص حمل کننده این پیام از طرف امام به مردم مکه است: {{متن عربی|إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا|ترجمه= ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و از خاندان پیامبر(ص) هستیم.ما مظلوم واقع شدیم و سالیان سال حق ما غصب شده است و اکنون از شما طلب یاری می‌کنیم، ما را یاری کنید.}}.<ref name=":0">مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۰۷.</ref>


گروهی از خوارج در مکه با یکدیگر جمع شدند و مذاکره نمودند،سه نفر با هم عهد بستند که در یک شب [[علی(ع)]] [[عمروعاص]] و [[معاویه]] را به قتل برسانند. [[ابن ملجم]] کشتن [[علی(ع)]] [[بُرَک]] کشتن [[معاویه]] را و [[زاویه]] کشتن [[عمروعاص]] را بر گردن گرفتند.قرار آنها در شب 19 ماه رمضان شد.
وقتی پیام امام زمان(ع) به اهل مکه رسانده می‌شود، به پیام‌رسان حمله کرده و او را بین رکن و مقام می‌کشند.<ref name=":0"/> امام زمان پانزده روز بعد از کشته شدن نفس زکیه قیام خواهد کرد.<ref>ابن بابويه، محمد بن على، كمال الدين و تمام النعمه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، حدیث۲.</ref>
 
[[ابن ملجم]] راهی کوفه و آن دو راهی شام‌ و مصر شدند<ref>تاریخ طبری ج6 ص63/62</ref>.[[ابن ملجم]] وارد کوفه شد و [[قِطام|قِطام بنت اَخضر]] را ملاقات کرد،[[ابن ملجم]]<nowiki/>خواستگار او شد،[[قطام]] گفت:مهر من سه هزار درهم با غلام و به همراه یک کنیز و کشتن [[علی ابن ابی‌طالب]] است.[[ابن ملجم]] گفت:امر سوم برایم غیر ممکن است.[[قطام]] گفت:زمانی‌که [[علی(ع)]] غافل شد او را به صورت ناگهانی به قتل برسان.[[ابن ملجم]] به همراه یک همدست خوارجی خود و یک نفر از قبیله [[قطام]] در شب نوزدهم ماه رمضان در مسجد کوفه منتظر ماندند.این مسئله را با [[اشعث ابن قیس]] خارجی بیان کردند و [[اشعث]] با این قضیه موافق بود.در آن شب [[حُجر بن عدی]] در مسجد در حال عبادت بود که ناگهان متوجه مسئله شد.رفت تا به [[علی(ع)]] خبر برساند که از قضا [[علی(ع)]] از راه دیگری به طرف مجلس رفته بود و وقتی برگشت کار از کار گذشته بود. [[ابن ملجم]] با شمشیری آغشته به زهر فرق سر [[علی(ع)]] را شکافت و ریش های [[علی(ع)]] به خون آغشته شد.<ref>مروج الذهب ج2 ص458</ref>
 
این واقعه در صبح چهارشنبه در تاریخ نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری رخ داد و [[علی(ع)]] در شب جمعه بیست و یک ماه رمضان به شهادت رسید.<ref>"مرآة الجنان" یافعی ج1 ص89</ref>
 
 
 
 
 
 
==منابع==
==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ = مسائل اجتماعی در قرآن
| شاخه فرعی۱ = مهدویت
| شاخه فرعی۲ = مسائل اقتصادی
| شاخه فرعی۲ = علائم ظهور
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =-
| شناسه = شد
| تیترها =-
| تیترها = شد
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی = شد
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =
| ناوبری =  
| نمایه =
| نمایه =  
| تغییر مسیر =شد
| تغییر مسیر =  
| ارجاعات =
| ارجاعات =  
| بازبینی نویسنده =  
| بازبینی نویسنده =  
| بازبینی =
| بازبینی =  
| تکمیل =
| تکمیل =  
| اولویت = ج
| اولویت = ج
| کیفیت = ب
| کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۲

نفس زکیه

سؤال

وظیفه نفس زکیه در قیام امام زمان(ع) چیست؟

نفس زکیه وظیفه دارد ظهور امام زمان را به مردم مکه اعلام و با آنها اتمام حجت کند. قتل نفس زکیه از نشانه‌های ظهور است. وی در کعبه بین مقام و رکن به شهادت می‌رسد. امام زمان(ع) پانزده روز بعد از قتل نفس زکیه ظهور می‌کند.

یکی از علائم حتمی ظهور

برای ظهور و قیام امام زمان(ع) پنج علامت وجود دارد؛ یکی از این علائم حتمی، کشته شدن نفس زکیه است.[۱] وی در داخل کعبه و بین رکن و مقام کشته خواهد شد.[۲]

وظیفه نفس زکیه

وظیفه نفس زکیه این است که این امر مهم که اطلاع رسانی ظهور می‌باشد را به مردم مکه برسانند. وقتی صیحه آسمانی اتفاق می‌افتد، امام زمان(ع) یک نفر را به مکه می‌فرستد تا حجت را بر آنان تمام کند. آن شخص حمل کننده این پیام از طرف امام به مردم مکه است: «إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الرَّحْمَةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ الْخِلَافَةِ وَ نَحْنُ ذُرِّيَّةُ مُحَمَّدٍ وَ سُلَالَةُ النَّبِيِّينَ وَ إِنَّا قَدْ ظُلِمْنَا وَ اضْطُهِدْنَا وَ قُهِرْنَا وَ ابْتُزَّ مِنَّا حَقُّنَا مُنْذُ قُبِضَ نَبِيُّنَا إِلَى يَوْمِنَا هَذَا فَنَحْنُ نَسْتَنْصِرُكُمْ فَانْصُرُونَا؛ ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و از خاندان پیامبر(ص) هستیم.ما مظلوم واقع شدیم و سالیان سال حق ما غصب شده است و اکنون از شما طلب یاری می‌کنیم، ما را یاری کنید.».[۳]

وقتی پیام امام زمان(ع) به اهل مکه رسانده می‌شود، به پیام‌رسان حمله کرده و او را بین رکن و مقام می‌کشند.[۳] امام زمان پانزده روز بعد از کشته شدن نفس زکیه قیام خواهد کرد.[۴]

منابع

  1. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰، حدیث۴۸۳. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبه للنعماني، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۲، حدیث۹.
  2. ابن بابويه، محمد بن على، كمال الدين و تمام النعمه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۰، حدیث۱۶.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۰۷.
  4. ابن بابويه، محمد بن على، كمال الدين و تمام النعمه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، حدیث۲.