|
|
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}
| |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}}خام‌خواری چیست و نظر اسلام درباره آن چیست؟{{پایان سوال}} |
| آیا احادیثی از پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و ائمه اطهار درباره خام‌خواری و گیاه‌خواری وجود دارد؟ در بعضی از سایت‌ها حدیث: «المِعدَه بیت کلِّ داءٍ وَ الحِمیه رَاس کلِّ دَواءٍ» را به «نخوردن خوراکی آتش دیده و پخته» تعبیر می‌کنند؛ آیا این حدیث به چنین موضوعی اشاره دارد؟.
| |
| {{پایان سوال}} | |
|
| |
|
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| پیامبر اسلام فرموده‌اند: «المِعدَه بیت کلِّ داءٍ وَ الحِمیه رَاس کلِّ دَواءٍ؛ معده مرکز هر دردى است، و پرهیز درمان هر درد».
| | {{درگاه|واژه‌ها}} |
| واژه «حِمیَه» به معنای پرهیز است و در روایت پرهیز از غذاهای مضر و هر غذایی که برای افراد ضرر داشته باشد. مقصود است. اعم از اینکه خام باشد یا پخته، نوشیدنی باشد یا غیر نوشیدنی، شیرین باشد یا شور، پرهیز از آن لازم است؛ بنابراین نمی‌توان این کلمه را به غذای پخته شده معنا کرد.
| | '''خام‌خواری''' رژیمی غذایی است که در آن به خوردن غذاهای خام سفارش شده و غذای پخته نوعی غذای مسموم شمرده شده است. به گفته حامیان نظریه خام‌خواری، پختن، مواد حیاتی که بدن انسان به آن نیاز دارد را از میان می‌برد.<ref>آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.</ref> در مقابل، نظریه پخته‌خواری است که در آن خام‌خواری جزء رژیم‌های غذایی خطرناک دانسته شده است. به باور حامیان نظریه پخته‌خواری، بدن انسان نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند؛ بنابراین بدن او به‌تدریج برای خوردن غذاهای پخته تکامل یافته است.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}} |
|
| |
|
| == ویژگی‌های معده ==
| | روایات اسلامی، برخی خام‌‌خواری‌ها را نهی کرده است: از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که خوردن گوشت خام یا نیمه‌خام را غذای درندگان دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۶، ص۶۶.</ref> از طرفی نیز به خوردن غذاهای خام مانند انواع سبزی‌ها<ref>طبرسی، مکارم الأخلاق، ج۱، ص۱۷۶ و ۱۷۹.[https://lib.eshia.ir/27049/1/176]</ref>، روغن‌ها<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی(ط-الإسلامیة)، ج۶، ص۳۲۸.[https://lib.eshia.ir/11005/6/328]</ref> و لبنیات{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}سفارش شده است. |
| درخصوص معده، ویژگی‌ها، خصوصیات، سلامت و امراض آن، بیش از چهارصد روایت از رسول اکرم و ائمّه وارد شده است؛ از طرفی در منابع روایی، درخصوص گیاه‌خواری، معجون‌خواری، مصرف سبزیجات و میوه‌جات، روایات زیادی آمده است. در منابع روایی، تنها درخصوص احکام خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها، دو جلد کتاب روایی فقهی آمده است و در ابعاد مختلف و گوناگون پیرامون خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها، بحث کرده است.<ref>رک: حر عاملی، محمد، وسایل الشّیعه، کتاب اطعمه و اشربه، ج۱۶و۱۷.</ref>
| |
|
| |
|
| مفهوم‌شناسی واژه «حِمیَه» در روایت: «المِعدَه بیت کلِّ داءٍ وَ الحِمیه رَاس کلِّ دَواءٍ»<ref>رک: مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۹، باب۸۹، ص۲۸۹؛ نوری، حسین، مستدرک الوسایل، ج۱۶، باب ۱۰۹، باب الحمیه للمرض، ص۴۵۳.</ref>
| |
|
| |
| واژه «حِمیَه» در کتاب‌های لغت به معنای خود داری و امتناع،<ref>قرشی، علیّ اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیّه، چاپ سوم، ۱۳۶۱، ج۲، ص۱۸۶.</ref> پیشگیری، پرهیز بیمار از چیزهای زیان بار اعم از خوردنی و نوشیدنی و خام و پخته،<ref>خوری شرتونی لبنانیّ، اقراب الموارد فی فصح العربیّه و الشّوارد، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۳ ه. ق، ج۱، ص۲۳۵.</ref> هرچیز مورد حمایت،<ref>یوسفی آملی، حسین، فرهنگ عربی-فرسی، مازندران، انتشارات دانشگاه مازندران، چاپ اوّل، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۵۴۹.</ref> رژیم غذایی، پرهیز غذایی و هر چیز قرق شده، آمده است.<ref>بندرریگی، محمّد، فرهنگ بندررگی عربی-فارسی، تهران، انتشارات علمی، چاپ اوّل، ۱۳۷۸، ج۱، ص۸۰۴.</ref> در ترجمهٔ روایت مورد سؤال نیز آمده است: «معده زیست گاه و مرکز بیماری‌ها می‌باشد و پرهیز بهترین، درمان است».<ref>یوسفی آملی، حسین، فرهنگ عربی-فرسی، مازندران، انتشارات دانشگاه مازندران، چاپ اوّل، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۵۴۹.</ref> از این رو، روایت به معنای پرهیز از خوراکی و نوشیدنی‌های زیان بار است اعم از اینکه خام باشد یا پخته.
| |
|
| |
| == انواع رژیم غذایی ==
| |
| === خام‌خواری ===
| |
| برخی در این خصوص افراط نمودند و گفتند: خام‌خواری آغاز یک انقلاب بزرگ در تغذیه است. از خام خواری به «مرده خواری یاد کرده‌اند». طرف داران این نظریّه و رژیم خام‌خواری، غذای پخته را نوعی غذای مسموم می‌دانند. چون پخت و پز، کلّیهٔ موادّ حیاتی که بدن به آن نیاز دارد را، می‌سوزاند و آن را به یک مادّهٔ سمّی تبدیل می‌کند.<ref>ر. ک.. آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.</ref>
| |
|
| |
| === پخته‌خواری ===
| |
| این نظریّه، خام‌خواری را مورد نقد قرار می‌دهد، می‌گوید: بدن نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند… و به دیگر سخن: بدن انسان به تدریج و گام به گام برای خوردن غذاهای پخته تکامل پیدا کرده است. خام‌خواری در برخی موارد سبب مرگ شده است و خطراتی را در پی داشته است. این نظریّه می‌گوید: خام خواری جزء رژیم‌های غذایی بسیار خطرناک است و به هیچ فردی توصیّه نمی‌شود.<ref>یرگرفته از سایت‌های مجازی با جستجوی واژهٔ "خام خواری".</ref>
| |
|
| |
| === اعتدال ===
| |
| این نظریّه دور از افراط و تفریط است. روش اعتدال و معقولی را ارایه می‌کند. روش غذایی و تغذیه در اسلام، بسیار متنوّع می‌باشد. درعرصهٔ سبزی جات، به خوردن انواع سبزی مانند تره، شاهی، نعناع، کاسنی، آویشن، پیازچه، تربچه و غیره توصیّه می‌کند. درعرصهٔ میوه جات، به خوردن انواع میوه مانند بِه، سیب، انار، انگور، انجیر، گلابی، خرما، کشمش، هلو و غیره تأکید دارد. دربخش لبنیّات، به انواع غذایی لبنی مانند شیر، ماست، دوغ، کره، کشک و غیره شفارش می‌کند. در بخش گُل‌ها و روغن‌ها، به روغن حیوانی، روغن زیتون، گُل بنفشه، گُل ختمی و غیره عنایت دارد. در بخش گیاه‌خواری نیز به خوردن برخی از گیاهان خاصّ یا برگ برخی از گیاهان سفارش شده است. از طرفی از پرخوری،<ref>حر عاملی، محمد، وسایل الشّیعه، کتاب اطعمه و اشربه، ج۱۶، ابواب آداب المائده، باب ۱، ص۴۰۵.</ref> کم‌خوری، بدخوری، خام خواری‌های خطرناک، نهی کرده است. در مورد خام‌خواری‌های خطرناک آمده است: راوی گوید از امام صادق درخصوص خوردن گوشت خام یا نیمه خام سؤال کردم. امام فرمود: این غذای درندگان است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۶، ص۶۶: «قال: سألته عن أکل لحم النِّی فقال: هذا طعام السّباع».</ref> دانشمندان هم عقیده دارند منشأ بسیاری از بیماری‌های آپاندیسیت و عفونت روده به علّت افراط در خوردن گوشت به ویژه خوردن گوشت خام و نیمه خام است.<ref>امین، احمد، اسلام پزشک بی دارو، قم، انتشارات نسل جوان، چاپ هفتم، ۱۳۶۸، ج۱، ص ۱۰۸.</ref> از طرفی از خوردن گوشت‌های مانده نیز به شدّت نهی شده است. از امام صادق روایت شد: سه چیز بدن را درهم می‌شکند و گاهی انسان را می‌کشد و یکی ازآن سه چیز، گوشت مانده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۶، ص۶۷.</ref>
| |
|
| |
| با این بیان، روشن می‌شود: منابع و مبانی اسلام درخصوص تغذیه، نظریّه اعتدال و دور از افراط و تفریط است و با توجّه به مزاج و نیاز انسان‌ها، نسخه ارایه می‌دهد. نه شعار «مرگ برخام خواری» سر می‌دهد و نه شعار «مرگ بر پخته خواری». از طرفی از روایت مورد سؤال، پرهیز از غذاهای مضرّ به دست می‌آید نه پرهیز از «پخته خواری». چون واژه «حِمیَه» به معنای پرهیز از غذاهای مضرّ است. درحقیقت، واژه «حِمیَه» عام است و هر غذایی که به حال بیمار مضرّ باشد، شامل می‌شود. حال غذایی مضرّ: خام باشد یا پخته، نوشیدنی باشد یا غیر نوشیدنی، شیرین باشد یا شور، پرهیز بیمار، بهترین راه‌کار برای درمان است.
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
|
| |
|
| خط ۳۳: |
خط ۱۴: |
|
| |
|
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی = مسائل روز |
| |شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ = |
| |شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| |شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
|
| |
|
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه = - |
| | تیترها = | | | تیترها = - |
| | ویرایش = | | | ویرایش = شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی = شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = شد |
| | بازبینی = | | | ارزیابی کمی = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی نویسنده = | | | بازبینی نویسنده = |
| | تکمیل = | | | تکمیل =شد |
| | اولویت = | | | اولویت = ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت = ج |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:سبک زندگی]] |
سؤال
خام‌خواری چیست و نظر اسلام درباره آن چیست؟
خام‌خواری رژیمی غذایی است که در آن به خوردن غذاهای خام سفارش شده و غذای پخته نوعی غذای مسموم شمرده شده است. به گفته حامیان نظریه خام‌خواری، پختن، مواد حیاتی که بدن انسان به آن نیاز دارد را از میان می‌برد.[۱] در مقابل، نظریه پخته‌خواری است که در آن خام‌خواری جزء رژیم‌های غذایی خطرناک دانسته شده است. به باور حامیان نظریه پخته‌خواری، بدن انسان نمی‌تواند از آنزیم‌های موجود در غذاهای خام استفاده کند؛ بنابراین بدن او به‌تدریج برای خوردن غذاهای پخته تکامل یافته است.[نیازمند منبع]
روایات اسلامی، برخی خام‌‌خواری‌ها را نهی کرده است: از امام صادق(ع) نقل شده که خوردن گوشت خام یا نیمه‌خام را غذای درندگان دانسته است.[۲] از طرفی نیز به خوردن غذاهای خام مانند انواع سبزی‌ها[۳]، روغن‌ها[۴] و لبنیات[نیازمند منبع]سفارش شده است.
منابع
- ↑ آوانسیان، آرشاویردر، خام خواری، بی جا، ۱۳۵۵.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۶۶، ص۶۶.
- ↑ طبرسی، مکارم الأخلاق، ج۱، ص۱۷۶ و ۱۷۹.[۱]
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی(ط-الإسلامیة)، ج۶، ص۳۲۸.[۲]
