جاودانه بودن قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
قرآن کريم مرتبط با مسائل زمان نزول است و یا برای تمامی عصرها و زمانه ها می باشد؟
آیا قرآن کریم فقط مربوط به زمان نزول است یا برای تمامی عصرها و زمانه‌ها می‌باشد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[قرآن کریم]] کتاب هدایت بشر و برای تمامی عصرها نازل شده است. خطابات عام قرآن به مؤمنان یا انسان ها و [[قصه های قرآنی]] از دلائلی است که نزول قرآن به صورت جهان شمول می باشد. همچنین باطن قرآن کریم و تسری تمامی دستورات آن به تمامی عصرها برای سعادت انسان و اعجاز علمی آن که در عصر نزول قابل فهم نبود از دلائل دیگر جاودانگی قرآن می باشد. این موضوع در روایات هم تایید شده است و [[امام باقر(ع)]] قرآن را همچون خورشید و ماه می دانند که تا پایان دنیا، زندگی انسان را روشن می سازد.
[[قرآن کریم]] کتابِ هدایت بشر، جاودانه و برای تمامی عصرها نازل شده است. خطاب‌های عام قرآن به تمام انسان‌ها و همه مؤمنان، از نشانه‌های جهان شمول بودن قرآن است. اعجاز علمی که در قرآن بدان‌ها اشاره شده و برای مخاطبان زمان نزول قابل فهم نبود،‌ و همچنین هدف قرآن در سعادت و رستگاری انسان‌ها، از دیگر نشانه‌های جاودانگی قرآن است. علاوه بر این، قرآن خود را «پندی برای عالمیان» و «بیم دهنده تمام انسان‌ها» معرفی می‌کند. این موضوع در روایات هم تأیید شده است.


==خطابات عام قرآن==
== خطابات عام قرآن ==
بسياري از آيات [[قرآن]] خطاب‌هايي دارد كه براي تمام مردم و هر مكلفي مي‌باشد. مانند خطاب به مؤمنان {{قرآن|یا ایها الذین آمنوا|ترجمه=اي كساني كه ايمان آورده‌ايد}}<ref>ر.ک: بقره/۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ و آل عمران/۱۰۰، ۱۰۲ و نساء/ ۱۹،۲۹.</ref> و « اي مردم»<ref>بقره/ ۲۱ و نساء/۱ و يونس/۲۳ و حج/۵ و فاطر/۵ و حجرات/۱۳ و ...</ref> و خطاب به مردم {{قرآن|یا ایها الناس|ترجمه=اي انسان}}<ref>ر.ک: انفطار/۶ و انشقاق/۶.</ref> و {{قرآن|یا بنی آدم|ترجمه=ای بنی آدم}}<ref>رک : مائه / ۲۷ ، اعراف / ۲۶ ، یس / ۶۰</ref>
بسیاری از آیات [[قرآن]] خطاب‌هایی دارد که برای تمام مردم و یا همه مومنان است:  
علاوه بر این قرآن خود را «پندی براي عالميان»<ref>انعام/ ۹۰.</ref> و «بيم دهنده تمام انسان‌ها»<ref>مدثّر/ ۳۶.</ref> معرفی می کند و لازمه این کلیت جاودانگی و همیشگی آن می باشد.


==قصه‌هاي قرآن==
* خطاب به مردم {{قرآن|يا أَيُّهَا النَّاسُ|ترجمه=ای انسان}}<ref>نگاه کنید به انفطار/۶ و انشقاق/۶.</ref> و {{قرآن|يَا بَنِي آدَمَ|ترجمه=ای بنی آدم}}<ref>رک: اعراف / ۲۶، یس / ۶۰</ref>
در قرآن داستان‌هاي فراواني از [[پيامبران]] و امت‌هاي گذشته ذكر شده است، با وجود اینکه از ظاهر این قصه ها همان دلالت ظاهري كه از شأن نزول آيه به دست مي‌آيد و مربوط به همان جریان است فهمیده می شود؛ اما با قطع نظر از قرائن و توجه به باطن آن، برداشت‌هايي كلي از متن قرآن به دست مي‌آيد که همه جانبه است.<ref>ر. ك: معرفت، محمد هادي، التمهيد، قم، جامعه مدرسين حوزه علميّه، بي‌تا، ج۳، ص۲۹.</ref> چرا که اگر چنين نبود مي‌بايست با از بين رفتن گروهي، آيه مخصوص آنها نيز باطل مي‌شد. امام باقر(ع) مي‌فرمايند: «اگر آيه‌اي درمورد قومي نازل شود و آن قوم بميرد، آيه هم مي‌ميرد و براي قرآن چيزي باقي نمي‌ماند، ولي قرآن تا آسمان و زمين باقي است، جريان دارد.»
* خطاب به مؤمنان {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید}}<ref>نگاه کنید به بقره/۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ و آل عمران/۱۰۰، ۱۰۲ و نساء/ ۱۹،۲۹.</ref>


==اعجاز علمی قرآن ==
علاوه بر این قرآن خود را «پندی برای عالمیان»<ref>انعام/ ۹۰.</ref> و «بیم دهنده تمام انسان‌ها»<ref>مدثّر/ ۳۶.</ref> معرفی می‌کند و لازمه این کلیت جاودانگی و همیشگی آن است.
قرآن در زمینه های مختلف علمی، مطالبي را بيان كرده است كه براي آن زمان مشخص نبوده و با پيشرفت علم معناي آيه خوب روشن شده است، مانند دشواري تنفس با افزايش ارتفاع كه امروزه، علم به آن رسيده است.<ref>معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، ص۴۲۵.</ref>


==روايات==
== قصه‌های قرآن ==
*از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «تازگي قرآن براي آن است كه خداي تبارك و تعالي آن را براي زمان موقّت يا مردم خاص نفرستاده و چون هميشگي و همگاني است، در هر زمان جديد است، و در نزد هر مردمي تا روز قيامت شيرين و پر جذبه است».<ref>به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.</ref>
در قرآن داستان‌های فراوانی از [[پیامبران]] و امت‌های گذشته ذکر شده است، که با قطع نظر از قرائن و توجه به باطن آن، برداشت‌هایی کلی از متن قرآن به دست می‌آید که همه‌جانبه است.<ref>نگاه کنید به معرفت، محمد هادی، التمهید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیّه، بی‌تا، ج۳، ص۲۹.</ref>


* [[امام باقر(ع)]] مي‌فرمايند «قرآن همانند خورشيد و ماه هميشه در جريان است، و زندگي انسان‌ها را تا پايان دنيا روشن مي‌سازد».<ref>به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.</ref>  
[[امام باقر(ع)]] می‌فرمایند: «اگر آیه‌ای درمورد قومی نازل شود و آن قوم بمیرد، آیه هم می‌میرد و برای قرآن چیزی باقی نمی‌ماند، ولی قرآن تا آسمان و زمین باقی است، جریان دارد.»<ref>حكيمى، محمدرضا و حكيمى، محمد و حكيمى، على، الحياة، ترجمه: احمد آرام، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۱۹.</ref>این روایت اشاره به این موضوع دارد که به دلیل جاودانگی قرآن، داستان‌ آن نیز جاودانه و برای یک گروه خاصی نمی‌باشد، چرا که اگر چنین نمی‌بود می‌بایست با از بین رفتن گروهی، آیه مخصوص آنها نیز باطل شود.


{{مطالعه بیشتر}}
== اعجاز علمی قرآن ==
{{نوشتار اصلی|اعجاز علمی قرآن}}
قرآن در عرصه‌های مختلف علمی، مطالبی را بیان کرده است که برای مردمان آن زمان مشخص نبوده و با پیشرفت علم معنای آیه خوب روشن شده است. مانند دشواری تنفس با افزایش ارتفاع به خاطر کم شدن اکسیژن که امروزه علم به آن رسیده است.<ref>معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، ص۴۲۵.</ref>


==مطالعه بيشتر==
== روایات ==
*عبدالله جوادي آملي، تفسير موضوعي (قرآن در قرآن)، (قم؛ اسراء ۱۳۷۸)، ج۱،بخش جاودانگي قرآن.  
از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «تازگی قرآن برای آن است که خداوند آن را برای زمان موقت یا مردم خاص نفرستاده و چون همیشگی و همگانی است، در هر زمان جدید است، و در نزد هر مردمی تا روز قیامت شیرین و پر جذبه است».<ref>به نقل از: جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.</ref> [[امام باقر(ع)]] می‌فرمایند «قرآن همانند خورشید و ماه همیشه در جریان است، و زندگی انسان‌ها را تا پایان دنیا روشن می‌سازد».<ref>به نقل از: جوادی آملی، قرآن در قرآن، ج۱، ص۳۱۳.</ref>
*مرتضي مطهري،خاتميّت، (تهران؛ صدرا، ۱۳۶۴).  
*محمد هادي معرفت،‌علوم قرآني، (قم؛ مؤسسه فرهنگي تمهيد، ۱۳۸۰)، ص۴۱۴ .
*ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه (دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۶۸)، ج۵، ص۴۳۵، ج۸، ص۲۲۷، ج۱۰، ص۱۱۹، ج۱۱، ص۱۸۳؛ ج۱۸، ص۳۸۹؛ ج۱۹، ص۱۷؛ ج۲۳، ص۲۶۶.


==منابع==
== مطالعه بیشتر ==
<references />
* عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی (قرآن در قرآن)، (قم؛ اسراء ۱۳۷۸)، ج۱، بخش جاودانگی قرآن.
* مرتضی مطهری، خاتمیّت، (تهران؛ صدرا، ۱۳۶۴).
* محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، (قم؛ مؤسسه فرهنگی تمهید، ۱۳۸۰)، ص۴۱۴.
* ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه (دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۸)، ج۵، ص۴۳۵، ج۸، ص۲۲۷.
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
| شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
|شاخه فرعی۲ = جامعیت قرآن
| شاخه فرعی۲ = جامعیت قرآن
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۲: خط ۴۵:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
| ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:خلود القرآن]]
[[es:La eternidad del Corán]]
[[ps:د قرآن تل‌پاتېدل]]
[[fr:Immortalité du Coran]]
[[رده:جاودانگی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۳

سؤال

آیا قرآن کریم فقط مربوط به زمان نزول است یا برای تمامی عصرها و زمانه‌ها می‌باشد؟

قرآن کریم کتابِ هدایت بشر، جاودانه و برای تمامی عصرها نازل شده است. خطاب‌های عام قرآن به تمام انسان‌ها و همه مؤمنان، از نشانه‌های جهان شمول بودن قرآن است. اعجاز علمی که در قرآن بدان‌ها اشاره شده و برای مخاطبان زمان نزول قابل فهم نبود،‌ و همچنین هدف قرآن در سعادت و رستگاری انسان‌ها، از دیگر نشانه‌های جاودانگی قرآن است. علاوه بر این، قرآن خود را «پندی برای عالمیان» و «بیم دهنده تمام انسان‌ها» معرفی می‌کند. این موضوع در روایات هم تأیید شده است.

خطابات عام قرآن

بسیاری از آیات قرآن خطاب‌هایی دارد که برای تمام مردم و یا همه مومنان است:

  • خطاب به مردم ﴿يا أَيُّهَا النَّاسُ؛ ای انسان﴾[۱] و ﴿يَا بَنِي آدَمَ؛ ای بنی آدم﴾[۲]
  • خطاب به مؤمنان ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید﴾[۳]

علاوه بر این قرآن خود را «پندی برای عالمیان»[۴] و «بیم دهنده تمام انسان‌ها»[۵] معرفی می‌کند و لازمه این کلیت جاودانگی و همیشگی آن است.

قصه‌های قرآن

در قرآن داستان‌های فراوانی از پیامبران و امت‌های گذشته ذکر شده است، که با قطع نظر از قرائن و توجه به باطن آن، برداشت‌هایی کلی از متن قرآن به دست می‌آید که همه‌جانبه است.[۶]

امام باقر(ع) می‌فرمایند: «اگر آیه‌ای درمورد قومی نازل شود و آن قوم بمیرد، آیه هم می‌میرد و برای قرآن چیزی باقی نمی‌ماند، ولی قرآن تا آسمان و زمین باقی است، جریان دارد.»[۷]این روایت اشاره به این موضوع دارد که به دلیل جاودانگی قرآن، داستان‌ آن نیز جاودانه و برای یک گروه خاصی نمی‌باشد، چرا که اگر چنین نمی‌بود می‌بایست با از بین رفتن گروهی، آیه مخصوص آنها نیز باطل شود.

اعجاز علمی قرآن

مقالهٔ اصلی: اعجاز علمی قرآن

قرآن در عرصه‌های مختلف علمی، مطالبی را بیان کرده است که برای مردمان آن زمان مشخص نبوده و با پیشرفت علم معنای آیه خوب روشن شده است. مانند دشواری تنفس با افزایش ارتفاع به خاطر کم شدن اکسیژن که امروزه علم به آن رسیده است.[۸]

روایات

از امام صادق(ع) نقل شده است که «تازگی قرآن برای آن است که خداوند آن را برای زمان موقت یا مردم خاص نفرستاده و چون همیشگی و همگانی است، در هر زمان جدید است، و در نزد هر مردمی تا روز قیامت شیرین و پر جذبه است».[۹] امام باقر(ع) می‌فرمایند «قرآن همانند خورشید و ماه همیشه در جریان است، و زندگی انسان‌ها را تا پایان دنیا روشن می‌سازد».[۱۰]

مطالعه بیشتر

  • عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی (قرآن در قرآن)، (قم؛ اسراء ۱۳۷۸)، ج۱، بخش جاودانگی قرآن.
  • مرتضی مطهری، خاتمیّت، (تهران؛ صدرا، ۱۳۶۴).
  • محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، (قم؛ مؤسسه فرهنگی تمهید، ۱۳۸۰)، ص۴۱۴.
  • ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه (دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۸)، ج۵، ص۴۳۵، ج۸، ص۲۲۷.

منابع

  1. ↑ نگاه کنید به انفطار/۶ و انشقاق/۶.
  2. ↑ رک: اعراف / ۲۶، یس / ۶۰
  3. ↑ نگاه کنید به بقره/۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ و آل عمران/۱۰۰، ۱۰۲ و نساء/ ۱۹،۲۹.
  4. ↑ انعام/ ۹۰.
  5. ↑ مدثّر/ ۳۶.
  6. ↑ نگاه کنید به معرفت، محمد هادی، التمهید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیّه، بی‌تا، ج۳، ص۲۹.
  7. ↑ حكيمى، محمدرضا و حكيمى، محمد و حكيمى، على، الحياة، ترجمه: احمد آرام، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۱۹.
  8. ↑ معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، ص۴۲۵.
  9. ↑ به نقل از: جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.
  10. ↑ به نقل از: جوادی آملی، قرآن در قرآن، ج۱، ص۳۱۳.
مقاله‌های مرتبط
برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/index.php?title=جاودانه_بودن_قرآن&oldid=73649»