اولویت بخشش فراوان یا میانه‌روی در بخشش: تفاوت میان نسخه‌ها

(تکمیل و بارگزاری)
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
درسوره اسراء خطاب به پيامبر آمده است که بيش از اندازه انفاق مکن؛ اما در سوره حشر آيه ۹ به بخشش هاي اهل بيت اشاره مي کند؟ این دو تنافی ندارند؟
در سوره اسراء خطاب به پیامبر(ص) آمده است که بیش از اندازه انفاق مکن؛ اما در سوره حشر آیه ۹ به بخشش‌های اهل بیت اشاره می‌کند؟ این دو تنافی ندارند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==بیان آیات==
[[خداوند]] خطاب به [[پیامبر(ص)]] مي فرمايد: {{قرآن|وَ لا تَجْعَلْ يَدَک مَغْلُولَه إِلي عُنُقِک وَ لا تَبْسُطْها کلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً|ترجمه=هرگز دستت را بر گردنت زنجير مکن، (و ترک انفاق و بخشش نکن) و بيش از حدّ (نيز) دست خود را مگشاي، تا مورد سرزنش قرار گيري و از کار فروماني!|سوره=اسراء|آیه=29}}.


در آيه ديگر در تمجید از [[اهل بیت]] در کمک به [[مهاجران]] آمده است: {{قرآن|وَ الَّذينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإيمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ لا يَجِدُونَ في صُدُورِهِمْ حاجَه مِمَّا أُوتُوا وَ يُؤْثِرُونَ عَلي أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَه وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ|ترجمه=و براي کساني است که در اين سرا (سرزمين مدينه) و در سراي ايمان پيش از مهاجران مسکن گزيدند و کساني را که به سويشان هجرت کنند دوست مي دارند، و در دل خود نيازي به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمي کنند و آنها را بر خود مقدّم مي دارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند کساني که از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شده اند رستگارانند|سوره=حشر|آیه=9}}
== بیان آیات ==
[[خداوند]] خطاب به [[پیامبر(ص)]] می‌فرماید: {{قرآن|وَ لا تَجْعَلْ یَدَک مَغْلُولَه إِلی عُنُقِک وَ لا تَبْسُطْها کلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً|ترجمه=هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، (و ترک انفاق و بخشش نکن) و بیش از حدّ (نیز) دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرارگیری و از کار فرومانی!|سوره=اسراء|آیه=۲۹}}.


==عدم تناقض در دو آیه==
در آیه دیگر در تمجید از [[اهل بیت]] در کمک به [[مهاجران]] آمده است: {{قرآن|وَ الَّذینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فی صُدُورِهِمْ حاجَه مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَه وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ|ترجمه=و برای کسانی است که در این سرا (سرزمین مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند و کسانی را که به سویشان هجرت کنند دوست می‌دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی‌کنند و آنها را بر خود مقدّم می‌دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانی که از بخل و حرص نفس خویش بازداشته شده‌اند رستگارانند|سوره=حشر|آیه=۹}}
با دقت در [[شان نزول]] آيات فوق، و همچنين قرائن ديگر، پاسخ شبهه روشن مي شود. رعايت اعتدال يک حکم عام است که در تمام مراحل زندگي قابل اجرا است و منظور این است که بخشش فراوان نباید سبب نابساماني هاي فوق العاده، در زندگي انسان گردد، يا انفاق زياد سبب ناراحتي و فشار بر فرزندان گردد و نظام خانوادگي فرد به خطر افتد. اما [[انفاق]] زياد و ايثار يک حکم خاص است که مربوط به موارد معيني است و در موارد خاصي اعمال مي شود<ref>مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۲، ص۹۹.</ref> و اين دو حکم با هم تضادي ندارند. برای نمونه در برخي موارد به خاطر تلف شدن يک عده و نجات جان آن ها لازم است فرد تمام اموال خودش را انفاق نماید، و اگر کسی چنین کرد، شایسته تقدیر است، چرا که زندگی دیگران را در آن موقعیت به رفاه خود ترجیح داده است. بنابر این [[قرآن]] نیز در این آیه از کسانی که حاجت مهاجران را بر رفاه خودشان مقدم می دارند، تمجید کرده است.
 
== عدم تناقض در دو آیه ==
با دقت در [[شان نزول]] آیات فوق، و همچنین قرائن دیگر، پاسخ شبهه روشن می‌شود. رعایت اعتدال یک حکم عام است که در تمام مراحل زندگی قابل اجرا است و منظور این است که بخشش فراوان نباید سبب نابسامانی‌های فوق‌العاده، در زندگی انسان گردد، یا انفاق زیاد سبب ناراحتی و فشار بر فرزندان گردد و نظام خانوادگی فرد به خطر افتد. اما [[انفاق]] زیاد و ایثار یک حکم خاص است که مربوط به موارد معینی است و در موارد خاصی اعمال می‌شود<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۹۹.</ref> و این دو حکم با هم تضادی ندارند. برای نمونه در برخی موارد به خاطر تلف شدن یک عده و نجات جان آن‌ها لازم است فرد تمام اموال خودش را انفاق نماید، و اگر کسی چنین کرد، شایسته تقدیر است، چرا که زندگی دیگران را در آن موقعیت به رفاه خود ترجیح داده است. بنابر این [[قرآن]] نیز در این آیه از کسانی که حاجت مهاجران را بر رفاه خودشان مقدم می‌دارند، تمجید کرده است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
|شاخه فرعی۲ = عدم اختلاف و تناقض در قرآن
|شاخه فرعی۲ = عدم اختلاف و تناقض در قرآن
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۲۶: خط ۲۷:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۵

سؤال

در سوره اسراء خطاب به پیامبر(ص) آمده است که بیش از اندازه انفاق مکن؛ اما در سوره حشر آیه ۹ به بخشش‌های اهل بیت اشاره می‌کند؟ این دو تنافی ندارند؟


بیان آیات

خداوند خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: ﴿وَ لا تَجْعَلْ یَدَک مَغْلُولَه إِلی عُنُقِک وَ لا تَبْسُطْها کلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً؛ هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، (و ترک انفاق و بخشش نکن) و بیش از حدّ (نیز) دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرارگیری و از کار فرومانی!(اسراء:۲۹).

در آیه دیگر در تمجید از اهل بیت در کمک به مهاجران آمده است: ﴿وَ الَّذینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فی صُدُورِهِمْ حاجَه مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَه وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ و برای کسانی است که در این سرا (سرزمین مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند و کسانی را که به سویشان هجرت کنند دوست می‌دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی‌کنند و آنها را بر خود مقدّم می‌دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانی که از بخل و حرص نفس خویش بازداشته شده‌اند رستگارانند(حشر:۹)

عدم تناقض در دو آیه

با دقت در شان نزول آیات فوق، و همچنین قرائن دیگر، پاسخ شبهه روشن می‌شود. رعایت اعتدال یک حکم عام است که در تمام مراحل زندگی قابل اجرا است و منظور این است که بخشش فراوان نباید سبب نابسامانی‌های فوق‌العاده، در زندگی انسان گردد، یا انفاق زیاد سبب ناراحتی و فشار بر فرزندان گردد و نظام خانوادگی فرد به خطر افتد. اما انفاق زیاد و ایثار یک حکم خاص است که مربوط به موارد معینی است و در موارد خاصی اعمال می‌شود[۱] و این دو حکم با هم تضادی ندارند. برای نمونه در برخی موارد به خاطر تلف شدن یک عده و نجات جان آن‌ها لازم است فرد تمام اموال خودش را انفاق نماید، و اگر کسی چنین کرد، شایسته تقدیر است، چرا که زندگی دیگران را در آن موقعیت به رفاه خود ترجیح داده است. بنابر این قرآن نیز در این آیه از کسانی که حاجت مهاجران را بر رفاه خودشان مقدم می‌دارند، تمجید کرده است.


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۹۹.