محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}} {{شروع متن}} {{سوال}} كمي از زندگي شيخ علي كركي براي من بنويسيد، خيلي علاقمندم كه واقعيت هايي از زندگی ايشان بدانم؟ {{پایان سوال}} {{درگاه|حوزه و روحانیت}} {{پاسخ}} علی فرزند حسین بن عبدالعالی به سال ۸۶۵ یا ۸۷۰ق در روستای کرک...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
كمي از زندگي شيخ علي كركي براي من بنويسيد، خيلي علاقمندم كه واقعيت هايي از زندگی ايشان بدانم؟
محقق کرکی کیست و چه اقداماتی در عرصه‌های علمی و سیاسی انجام داده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
{{جعبه اطلاعات شخص
| عنوان =محقق کرکی
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =علی بن حسین بن علی بن محمد بن عبدالعالی کرکی
| سرشناسی =محقق کرکی، محقق ثانی
| تولد =۸۶۵ یا ۸۷۰ق
| وفات =۹۴۰ق
| استادان =علی بن هلال جزائری، محمد بن داود بن موذن جزينی.
| شاگردان =شيخ زين‌الدين فقعانی، شيخ احمد بن محمد بن ابی‌جامع.
| تالیفات =جامع المقاصد فی شرح القواعد.
| تحصیلات =
| مذهب =شیعه
| زمینه فعالیت =فقه
| علت شهرت =ارتباط با حکومت صفویه
| خویشان سرشناس =سید حسین خاتم‌ المجتهدین.
| نحوه درگذشت =مرگ طبیعی یا شهادت با مسمومیت
| محل دفن =نجف، حرم امام علی(ع)
| وبگاه =
}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
علی فرزند حسین بن عبدالعالی به سال ۸۶۵ یا ۸۷۰ق در روستای کرک از توابع جبل عامل لبنان به دنیا آمد. لقبش نورالدین و کنیه اش ابوالحسن بود و بعدها به محقق کرکی و محقق ثانی شهرت یافت. شیخ علایی و مروج المذهب از دیگر القاب وی بوده اند.<ref>نک: لغتنامه دهخدا؛ گلشن ابرار و فقهای نامدار شیعه</ref>
'''محقق کرکی''' معروف به محقق ثانی (۸۶۵ یا ۸۷۰ق-۹۴۰ق)، از فقها و علمای مشهور شیعه در [[دورهٔ صفویه]] است. توانایی محقّق کَرَکی در فقه استدلالی شیعه موجب شد تا آثار فقهی‌ او در تاریخ فقه شیعه مورد توجه قرار گیرد.  


تحصيل: وي در يك خانواده روحاني و مذهبي رشد و نموّ يافت تا اينكه به سن تحصيل رسيد. پس از آموزش هاي ابتدائي، به حوزه علميه كَرَك وارد شد. پس از مدتي تحصيل در كرك به روستاي «ميس» رفت و در آن جا به تحصيل و تدريس پرداخت. سپس عازم جبل عامل لبنان شد و در حوزه علميه آن جا به تحصيل پرداخت. آنگاه رهسپار حوزه علميه دمشق شد و پس از مدتي، اين شهر را به مقصد بيت المقدس ترك كرد و مدتي را نيز در شهر « الخليل» گذراند و به تحقيق و دانش اندوزي پرداخت. سپس بار خود را بسته، رهسپار مركز حوزه اهل سنت در مصر گرديد.<ref>گلشن ابرار، همان، ص۱۶۵.</ref> و پس از مدتي رهسپار عراق شد تا به تكميل تحصيلات خود بپردازد.<ref>عقيقي بخشايشي، عبدالرحيم، فقهاي نامدار شيعه، قم، كتابخانه آيت الله مرعشي نجفي، چاپ دوم، ۱۳۷۲ش، ص۱۹۵؛ ريحانه الادب، همان، ص۲۴۵.</ref>
اندیشه‌های دینی و فقهی محقق کرکی به دلیل شرایط روزگارش، که مقارن با روی کار آمدن دولت شیعی صفوی بود، مورد دقت قرار گرفت و طیفی از نظرات دینی را تبیین کرد. شهرت و جایگاه محقق کرکی در نجف موجب شد که ارتباطی بین شاه صفوی با محقق کرکی ایجاد شود. ارتباطی که موجب تأیید حکومت و همراهی محقق کرکی با دولت صفوی شد. این تأیید و همراهی از جملات تأییدآمیزی که ضمن برخی رسالات محقق آورده، قابل دریافت است. محقق کرکی دو بار به دعوت [[شاه اسماعیل صفوی]] و [[شاه طهماسب صفوی]] به ایران آمد و به ترویج تشیع و تأثیرگذاری در سیاست دینی در ایران پرداخت.


اساتيد
محقق کرکی شاگردان برجسته‌ای نیز تربیت کرد. بسیاری از فقهای دورهٔ صفویه از شاگردان او هستند؛ افرادی مانند حسین بن عبدالصمد عاملی،  شیخ علی منشار و [[سید نعمت الله جزائری|سید نعمت‌الله جزائری]]. کتاب [[جامع المقاصد]] مهم‌ترین کتاب فقهی محقق کرکی است.


محقق كركي، محضر اساتيد مختلف را درك كرد و از خرمن دانش آنان بهره جست تا اينكه به مقام عالي اجتهاد دست يافت. در ادامه به ذكر نام چند تن از اساتيد ايشان مي پردازيم:
== آغاز زندگی، تحصیل و تدریس ==
علی بن حسین بن علی بن محمد بن عبدالعالی کرکی در سال ۸۶۸ق در روستای کَرَک نوح، از توابع بقاع لبنان، به‌دنیا آمد. لقب او نورالدین و کنیه‌اش ابوالحسن بود و به محقق کرکی، محقق ثانی و خاتم المجتهدین شهرت یافت.<ref>السبحانی، جعفر، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، قم،‌ مؤسسة الإمام الصادق (ع)، ۱۴۲۴ق، ص۱۸؛ نیز: جعفریان، رسول، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، قم، نشر اديان، ۱۳۸۴ش،‌ ص۷۹.</ref> از دیگر القاب او به القابی چون علائی<ref>الحسون، محمد، حياة المحقق الكركی و آثاره، بی‌جا، بی‌نا، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref> و مُروّج المذهب یا مولی المروج می‌توان اشاره کرد.<ref>الحسون، حياة المحقق الكركی و آثاره، ج۱، ص۵۶.</ref>


۱. علي بن هلال جزايري (بزرگترين استاد محقق ثاني)؛
پس از آموزش‌های ابتدایی در فقه شیعه در زادگاه خود، نزد استادانی چون علی بن هلال جزائری، برای آموزش در فقه سایر مذاهب اسلامی به شام، فلسطین و مصر سفر کرد.<ref>السبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> محقق کرکی برای تکمیل تحصیلات خود به نجف مهاجرت کرد؛ هجرتی که با آغاز شهرت او به عنوان فقیهی توانا در [[فقه شیعه]] همراه شد.<ref>افندی الصبهانی، عبدالله بن عیسی‌بیک، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق السید محمود المرعشی و السید احمد الحسینی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۳۱ق، ج۳، ص۴۴۱؛ نیز: عقيقی بخشايشی، عبدالرحيم، فقهای نامدار شيعه، قم، كتابخانهٔ آيت‌الله مرعشی نجفی، ۱۳۷۲ش، ص۱۹۵.</ref> برخی محققان حضور محقق کرکی در عراق را بیشتر برای تدریس دانسته‌اند، چون در منابع از استادان او در نجف یادی نشده است.<ref>السبحانی، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، ص۲۳.</ref> 


۲. محمد بن داوود بن موذّن جزّيني؛
شخصیت علمی و فقهی محقق کرکی شخصیتی تحت تأثیر مکتب فقهی حله بوده است. مکتب فقهی حله، که بنیان‌گذرا آن [[محقق حلی]]، [[علامه حلی]] و [[فخر المحققین]] بوده، یکی از مهم‌ترین مکاتب در فقه شیعه است. در این مکتب حدیث‌گرایی به پایین‌ترین حد خود می‌رسد و [[فقه استدلالی]] متکی بر علم اصول فقه به اوج خود می‌رسد. محقق کرکی در روزگار خود نمایندهٔ این مکتب فقهی است که پایهٔ آن استدلال و خردگرایی است. البته محقق کرکی در نگاه فقهی خود در ذیل مکتب حله دارای نوآوری نظری و عملی بود که تحت تأثیر شرایط جدید سیاسی و اجتماعی، ناشی از برقراری حکومتی شیعی در ایران، نگاهی نو و پذیرا به تغییر و توسعه داشت.<ref>جعفریان، رسول، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، تهران، نشر علم، ۱۳۷۸ش، ص ۱۶۴-۱۶۷.</ref>


۳. شمس الدين محمد بن خاتون عاملي؛
== استادان و شاگردان==
 
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
۴ـ سيد حيدر عاملي؛
محقق کرکی استادان دیگری را در مناطق مختلف جهان اسلام درک کرد و از آنان استفاده علمی نمود. برخی از این استادان از عالمان اهل‌سنت بودند. برخی از استادان عبارتند از:{{ستون|۳}}
 
* علی بن هلال جزائری
۵ـ احمد بن علي عاملي؛
* محمد بن داود بن موذن جزينی
 
* شمس‌الدين محمد بن خاتون عاملی
۶ـ زين الدين جعفر بن حسام عاملي؛
* سيد حيدر عاملی
 
* احمد بن علی عاملی
۷. شمس الدين محمد بن احمد صهيوني؛
* زين‌الدين جعفر بن حسام عاملی
 
* شمس‌الدين محمد بن احمد صهيونی
اساتيد یاد شده، استادان شيعي اويند.
* ابی يحيی زكريا انصاری
 
* كمال‌الدين ابراهيم بن محمد بن ابی‌شريف قريشی<ref>گرجی، ابوالقاسم، تاريخ فقه و فقهاء، تهران، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، ۱۳۷۵ش، ص۲۲۶ -۲۲۷؛ نیز: جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۱۶۷-۱۷۰.</ref>{{پایان}}
وي علاوه بر اينها از ابي يحيي زكريا انصاري (متوفي ۹۲۶ ق) و كمال الدين ابراهيم بن محمد بن ابي شريف قريشي (متوفي ۹۲۳ق) از علماي اهل سنت نيز بهره علمی برده است.<ref>گرجي، ابوالقاسم، تاريخ فقه و فقهاء، تهران، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انساني دانشگاهها (سمت)، چاپ اول، ۱۳۷۵ش، ص۲۲۶ و ۲۲۷؛ گلشن ابرار، همان، ص۱۶۶، به نقل از فوائد رضويه، ص۳۴۱.</ref>
 
آمدن محقق كركي به ايران
 
در پی دعوت شاه اسماعیل صفوی از ایشان برای حضور در ایران به سال۹۱۶ق و مناسب بودن زمینه برای رشد و تعالی فرهنگ تشیع محقق کرکی به ایران آمد. <ref>ميرزا عبدالله افندي، رياض العلماء، و حياض الفضلاء، قم، مطبعه الخيام، چاپ اول، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۴۴۵؛ گلشن ابرار، همان، ص۱۶۶.</ref>
 
محقق در ايران با حمايت صفويان، تلاش زيادي در نهادینه شدن علوم اهل بیت كرد و به راستي از مروّجان آيين توحيد و مذهب تشيّع بود. وي قلم به دست گرفت و بر غناي حوزه ها و انديشه هاي علوم ديني افزود و در ترويج علوم و معارف اسلامي، كوشش نمود.<ref>گلشن ابرار، همان، ص۱۶۷.</ref>
 
درباره اقدامات اجتماعي و مذهبي محقق كركي، جاي سخن بسيار است و ستايش در خور، از اين فرزانه خطّه جبل عامل فصتی بسیار مي طلبد و به راستي بايد به اين رسول مكتب تشيّع، آفرين گفت و از او و انديشه اش به نيكي ياد كرد. در آن زمان، عبارتهای «اشهد انّ عليّا وليّ الله» و«حيّ علي خير العمل» كه از هنگام آمدن طغرل بيك سلجوقي در سال ۴۵۰ق تا اين تاريخ (۹۰۶ق) چهارصد و پنجاه و شش سال بود كه از اذان حذف شده بودند، در سايه اقتدار صفويان و درايت محقق به اذان ضميمه شد و در مأذنه ها گفته شد.<ref>همان، ص۱۶۸، به نقل از احسن التواريخ، ص۸۵.</ref>
 
همچنين محقق در جلوگيري از فحشا و منكرات و ريشه كن كردن اعمال نامشروع و رواج دادن واجبات الهي و دقت در وقت اقامه نماز جمعه و جماعت و بيان احكام نماز و روزه و دلجويي از علماء و دانشمندان و رواج دادن «اذان» در شهرهاي ايران و همچنين قلع و قمع مفسدين و ستمگران، كوشش هاي فراوان و نظارت شديدي را به عمل آورد.<ref>همان، ص۱۶۸، به نقل از مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۴۲.</ref>
 
آري، محقق كركي چه در زمان شاه اسماعيل صفوي و چه در زمان شاه طهماسب صفوي به عنوان شيخ الاسلام ايران، خدمات با ارزشي را نسبت به اسلام و مردم مسلمان ايران انجام داد.
 
آثار زيادي از اين فقيه بزرگوار بر جاي مانده كه گواه روشني بر موقعيت ممتاز علمي ايشان است، از جمله:
 
۱. جامع المقاصد (شرح قواعد الاحكام علامه حلي).
 
۲. اثبات الرجعه.
 
۳. احكام الأرضين يا أقسام الأرضين.
 
۴. اسرار اللاهوت في وجوب لعن الجبت و الطاغوت.
 
۵. ترجمه الجزيره الخضراء كه در هند چاپ شده است.
 
۶. الجعفريه في الصلوه و مقدماتها.
 
۷. حاشيه ارشاد علامه حلي.
 
۸. حاشيه الفيّه شهيد.
 
۹. حاشيه قواعد علامه.
 
۱۰. حاشيه دروس و حاشيه ذكري شهيد اول.
 
۱۱. حاشيه بر شرائع الاسلام.
 
۱۲. حاشيه المختصر النافع محقق اول.
 
۱۳. حاشيه مختلف علامه حلي.
 
۱۴. شرح ارشاد علامه.
 
۱۵. صيغ العقود و الايقاعات.
 
۱۶. قاطعه اللجاج في حلّ الخراج.
 
۱۷. النجميه در كلام.
 
۱۸. نفحات اللاهوت.<ref>شيخ عباس قمي، الفوائد الرضويه، به تحقيق ناصر باقري بيدهندي، قم، موسسه بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۰۱ و ۵۰۲؛ فقهاي نامدار شيعه، همان، ص۲۰۱ و ۲۰۲.</ref>
 
شاگردان محقق كركي
 
اين فقيه جامع الشرائط، شاگردان زيادي را تربيت كرده و به جهان تشيع عرضه داشت، از جمله:
 
۱. شيخ زين الدين فقعاني.
 
۲. شيخ احمد بن محمد بن ابي جامع.
 
۳. شيخ نعمت الله بن شيخ جمال الدين.
 
۴. احمد بن الشيخ شمس الدين.
 
۵. شيخ عبد النبي الجزائري، صاحب رجال.
 
۶. شيخ علي منشارزين الدين العاملي ( شيخ الاسلام).
 
۷. كمال الدين درويش محمد بن الشيخ كمال الدين درويش محمد بن شيخ حسن عاملي.
 
۸. نطنزي جد موسي استاد صاحب استناد.
 
۹. سيد امير محمود بن ابي طالب استرآبادي حسيني موسوي شارح جعفريه و مترجم نفحات اللاهوت استاد خويش.


۱۰. سيد شرف الدين علي الحسن استرآبادي نجفي.<ref>موسوي همداني خوانساري، محمد باقر، روضات الجنات، تهران، مكتبه اسماعيليان، چاپ اول، ۱۳۹۱ق، ج۴، ص۳۶۵؛ فقهاي نامدار شيعه، همان، ص۲۰۳.</ref>
از جمله شاگردان محقق کرکی، که برخی از آنان از افراد مؤثر در حکومت صفوی بودند، می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:


شهادت
{{ستون|۳}}
*شيخ زين‌الدين فقعانی.
*شيخ احمد بن محمد بن ابی‌جامع.
*شيخ نعمت‌‌الله بن شيخ جمال الدين.
*احمد بن الشيخ شمس‌الدين.
*شيخ عبدالنبی الجزائری، صاحب رجال.
*شيخ علي منشار زين‌الدين العاملی، شيخ الاسلام.
*كمال‌الدين درويش محمد بن الشيخ كمال‌الدين درويش محمد بن شيخ حسن عاملی.
*سيد امير محمود بن ابی‌طالب استرآبادی حسينی موسوی، شارح جعفريه و مترجم نفحات اللاهوت محقق کرکی.
*سيد شرف‌الدين علی الحسن استرآبادی نجفی.<ref>الخوانساری، روضات الجنات، ج۴، ص۳۶۵؛ نیز: عقیقی بخشایشی، فقهای نامدار شيعه، ص۲۰۳.</ref>{{پایان}}


سال ۹۴۰ق فرا رسيد و محقق باز به نجف اشرف بازگشته بود او در اين زمان نزديك به ۷۵ سال سن داشت. كار و تلاش، او را فرتوت و شكسته كرده و آثار پیری بر چهره اش نمودار شده بود. تلاش ارزشمند و قابل ستايش او موجب كينه توزي هاي فراواني نسبت به او گرديده بود و اين حقد و حسدها هنوز ادامه داشت و هر لحظه جان اين فقيه بزرگوار را تهديد مي كرد. تا اينكه عاقبت در ۱۸ ذي حجه سال ۹۴۰ همزمان با عيد غدير خم به وسيله زهر عده اي از متعصبان اهل سنت، مسموم شده و شربت شهادت نوشيد.


پيكرش در جوار مرقد مطهر امير المومنين علي(ع) مدفون شد.<ref>علامه اميني، شهيدان راه فضيلت، ترجمه جلال الدين فارسي، تهران، انتشارات روز به، چاپ چهارم، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۶؛ گلشن ابرار، همان، ص۱۷۲.</ref>
== محقق کرکی و ایران ==
{{پایان پاسخ}}
شهرت و جایگاه محقق کرکی در نجف موجب شد که پس از قدرت گرفتن دولت شیعی صفویان در ایران و تصرف عراق به دست [[شاه اسماعیل صفوی]] ارتباطی بین شاه صفوی با محقق کرکی ایجاد شود. ارتباطی که موجب تأیید حکومت و همراهی محقق کرکی با دولت صفوی شد. این تأیید و همراهی از جملات تأییدآمیزی که ضمن برخی رسالاتش، مانند نفحات اللاهوت (نگاشته‌شده در مشهد) و جامع المقاصد (نگاشته‌شده در نجف)، دربارهٔ حکومت صفوی نگاشته قابل دریافت است.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۱-۸۲.</ref>


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
محقق کرکی، به‌جز ملاقات اولیه‌اش با شاه اسماعیل در سال ۹۱۴ق در عراق، دو بار به ایران سفر کرد. بار نخست، بین سال های ۹۱۶ تا ۹۱۹ق و به دعوت شاه اسماعیل صفوی بود. محقق کرکی پس از فتح هرات توسط سپاه صفوی برای دیدار با شاه وارد هرات شد. پس از این دیدار، محقق برای زیارت به مشهد رفت و در این شهر مدتی اقامت کرد.<ref>افندی الصبهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۴۵؛ جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۲.</ref> اطلاعی هم از حضور محقق کرکی در حوالی سلطانیه در دربار شاه اسماعیل وجود دارد که برای پاسخ‌گویی به دعاوی مذهبی ایلچی سلطان عثمانی فراخوانده شده است. نیز اطلاعی دربارهٔ حضور او در اصفهان وجود دارد که با اقامهٔ [[نماز جمعه]] از سوی محقق و پرشدن مسجد جامع عتیق از نمازگزاران همراه بوده است.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۳.</ref>


۱ـ گلشن ابرار، جمعي از نويسندگان، ج۱.
در دوران حکومت شاه طهماسب صفوی، ارتباط محقق کرکی با ایران ادامه یافت. در سال ۹۳۵ق، شاه وقفنامه‌ای برای کشیدن نهری از فرات به نام محقق کرکی که در عراق بود نوشت و محقق را با القابی قابل توجه وکیل خود بر ادارهٔ آن قرار داد. سال بعد، محقق برای بار دوم به ایران آمد و تا سال ۹۳۹ق، که به عراق بازگشت، در اردوی شاه طهماسب بود و به شهرهای اصفهان، قم، هرات و کاشان سفر کرد.<ref>جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۱۸۸-۱۹۰.</ref> بعد از بازگشت محقق به عراق، با اینکه شاه طهماسب برای او حکم [[شیخ الاسلامی]] مفصلی نوشت،<ref>برای دسترسی به متن این حکم ن.ک: الخوانساری، محمدباقر بن زین العابدین، روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، تحقیق اسدالله اسماعیلیان، قم، مکتبة اسماعیلیان، ۱۳۹۱ق، ج۴، ص۳۶۲-۳۶۳.</ref> به دلایلی چون حفظ [[حوزهٔ علمیهٔ نجف]]، بازگشت به ایران برای او میسر نشد و یک سال و دو روز پس از صدور این فرمان در نجف درگذشت.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۵.</ref>  در منابع، اطلاعاتی وجود دارد که نشان از نفوذ قابل توجه محقق کرکی بر شاه طهماسب دارد؛ نفوذی که گاه به عزل و نصب مقامات دولت صفوی به اشارهٔ محقق کرکی منجر می‌شد.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۶-۸۹.</ref>


۲ـ شهيدان راه فضيلت، علامه اميني، ترجمه جلال الدين فارسي.
محقق کرکی چه در زمان حضور خود در ایران و چه در زمان ارتباط خود با ایران تلاش بسیاری برای تأثیرگذاری مذهبی در ایران داشت. تلاش برای گسترش تئوریک نقش [[فقیه]] در امور جاری حکومت و قبول و تطبیق مقام فقاهت و مرجعیت با شرایط جدید سیاسی، که برآمدن حکومتی شیعی در ایران بود، مهم‌ترین میراث محقق در رابطه با ایران بود. نتیجه این اعتقادات تلاش برای پیاده کردن برخی مظاهر مذهبی شیعی در ایران بود که از جمله به جلوگيری از فحشا و منكرات، رواج‌دادن واجبات مذهبی-سیاسی چون [[نماز جمعه]]، و بيان احكام مذهبی شیعی، دلجويی از شیعیان و علمای شیعه و رواج‌دادن اذان شیعی در شهرها ايران و قلع و قمع مخالفان مذهبی، می‌توان اشاره کرد.<ref>داونی، علی، مفاخر اسلام، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۴۴۲.</ref>


۳ـ الفوائد الرضويه، شيخ عباس قمي.
== تألیفات ==
از محقق کرکی آثار زیادی بر جای مانده که عمدتاً آثاری فقهی به روش استلالی هستند:
{{ستون|۳}}
* جامع المقاصد فی شرح القواعد
* اثبات الرجعه
* احكام الأرضين يا أقسام الأرضين
* نفحات اللاهوت فی لعن الجبت و الطاغوت
* الجعفرية في الصلوة و مقدماتها
* حاشيه بر ارشاد الاذهان علامه حلی
* حاشيه بر الالفیة و النفلیة شهید اول
* حاشيه بر قواعد الاحکام علامهٔ حلی
* حاشيه بر الدروس الشرعیة شهید اول
* حاشيه بر الذكری شهيد اول
* حاشيه بر شرائع الاسلام محقق حلی
* حاشيه بر المختصر النافع محقق حلی
* حاشيه بر مختلف الشیعه علامهٔ حلی
* قاطعة اللجاج في حلّ الخراج
* النجميه فی الکلام
* عمدة المقال فی کفر اهل الضلال
* مناقب اهل البیت و مثالب اعدائهم و کفرهم
* الابواب و الفصول لذوی الالباب و العقول<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، الفوائد الرضوية، تحقیق ناصر باقری بيدهندی، قم، مؤسسهٔ بوستان كتاب، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۰۱-۵۰۲؛ نیز: عقیقی بخشایشی، فقهای نامدار شيعه، ص۲۰۱ -۲۰۲؛ نیز: السبحانی، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، ص۳۵-۴۲.</ref>{{پایان}}


۴ـ تاريخ فقه و فقهاء، عبدالرحيم عقيقي بخشايشي.
== درگذشت یا شهادت ==
محقق کرکی در سال ۹۴۰ق به نجف بازگشت. او در شب [[عید غدیر]] سال ۹۴۰ق در نجف درگذشت. درگذشت محقق در گیر و دار حمله عثمانی به عراق عرب رخ داد و همین موضوع موجب شد تا قبر او برای جلوگیری از تعرض پنهان شود. برخی از معاصران محقق علت مرگ او را مسمومیت با زهر دشمنان مذهبی قلمداد کرده‌اند؛<ref>برای نمونه ن.ک: امينی، عبدالحسین، شهيدان راه فضيلت، ترجمهٔ جلال‌الدين فارسي، تهران، انتشارات روزبه، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۶.</ref> امری که موجب شده تا برخی از علمای شیعه او را در شمار علمای شهید شیعه قرار دهند. برخی معاصران محقق کرکی چون [[میرزا عبدالله افندی]]، کتاب‌شناس و تراجم‌نگار دورهٔ صفویه و از شاگردان [[علامهٔ مجلسی]]، شهادت محقق کرکی را نفی کرده است.<ref>جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref> 


۶ـ دايره المعارف دهخدا، ج۳۳.
== مطالعه بیشتر ==


۷ـ ريحانه الادب، مدرس تبريزي.
* نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، رسول جعفریان، نشر علم.
* حياة المحقق الكركی و آثاره، محمد الحسون، بی‌نا.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}} {{شاخه
{{پانویس|۲}}  
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب
  | شاخه فرعی۱ =  
  | شاخه فرعی۱ =شیعه امامیه
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =دانشمندان بزرگ شیعه
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =  
  | نمایه =  
  | نمایه =  
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =  
  | بازبینی =  
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =  
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۵

سؤال

محقق کرکی کیست و چه اقداماتی در عرصه‌های علمی و سیاسی انجام داده است؟

محقق کرکی
نام کاملعلی بن حسین بن علی بن محمد بن عبدالعالی کرکی
سرشناسیمحقق کرکی، محقق ثانی
تولد۸۶۵ یا ۸۷۰ق
وفات۹۴۰ق
استادانعلی بن هلال جزائری، محمد بن داود بن موذن جزينی.
شاگردانشيخ زين‌الدين فقعانی، شيخ احمد بن محمد بن ابی‌جامع.
تالیفاتجامع المقاصد فی شرح القواعد.
مذهبشیعه
زمینه فعالیتفقه
علت شهرتارتباط با حکومت صفویه
خویشان سرشناسسید حسین خاتم‌ المجتهدین.
نحوه درگذشتمرگ طبیعی یا شهادت با مسمومیت
محل دفننجف، حرم امام علی(ع)

محقق کرکی معروف به محقق ثانی (۸۶۵ یا ۸۷۰ق-۹۴۰ق)، از فقها و علمای مشهور شیعه در دورهٔ صفویه است. توانایی محقّق کَرَکی در فقه استدلالی شیعه موجب شد تا آثار فقهی‌ او در تاریخ فقه شیعه مورد توجه قرار گیرد.

اندیشه‌های دینی و فقهی محقق کرکی به دلیل شرایط روزگارش، که مقارن با روی کار آمدن دولت شیعی صفوی بود، مورد دقت قرار گرفت و طیفی از نظرات دینی را تبیین کرد. شهرت و جایگاه محقق کرکی در نجف موجب شد که ارتباطی بین شاه صفوی با محقق کرکی ایجاد شود. ارتباطی که موجب تأیید حکومت و همراهی محقق کرکی با دولت صفوی شد. این تأیید و همراهی از جملات تأییدآمیزی که ضمن برخی رسالات محقق آورده، قابل دریافت است. محقق کرکی دو بار به دعوت شاه اسماعیل صفوی و شاه طهماسب صفوی به ایران آمد و به ترویج تشیع و تأثیرگذاری در سیاست دینی در ایران پرداخت.

محقق کرکی شاگردان برجسته‌ای نیز تربیت کرد. بسیاری از فقهای دورهٔ صفویه از شاگردان او هستند؛ افرادی مانند حسین بن عبدالصمد عاملی، شیخ علی منشار و سید نعمت‌الله جزائری. کتاب جامع المقاصد مهم‌ترین کتاب فقهی محقق کرکی است.

آغاز زندگی، تحصیل و تدریس

علی بن حسین بن علی بن محمد بن عبدالعالی کرکی در سال ۸۶۸ق در روستای کَرَک نوح، از توابع بقاع لبنان، به‌دنیا آمد. لقب او نورالدین و کنیه‌اش ابوالحسن بود و به محقق کرکی، محقق ثانی و خاتم المجتهدین شهرت یافت.[۱] از دیگر القاب او به القابی چون علائی[۲] و مُروّج المذهب یا مولی المروج می‌توان اشاره کرد.[۳]

پس از آموزش‌های ابتدایی در فقه شیعه در زادگاه خود، نزد استادانی چون علی بن هلال جزائری، برای آموزش در فقه سایر مذاهب اسلامی به شام، فلسطین و مصر سفر کرد.[۴] محقق کرکی برای تکمیل تحصیلات خود به نجف مهاجرت کرد؛ هجرتی که با آغاز شهرت او به عنوان فقیهی توانا در فقه شیعه همراه شد.[۵] برخی محققان حضور محقق کرکی در عراق را بیشتر برای تدریس دانسته‌اند، چون در منابع از استادان او در نجف یادی نشده است.[۶]

شخصیت علمی و فقهی محقق کرکی شخصیتی تحت تأثیر مکتب فقهی حله بوده است. مکتب فقهی حله، که بنیان‌گذرا آن محقق حلی، علامه حلی و فخر المحققین بوده، یکی از مهم‌ترین مکاتب در فقه شیعه است. در این مکتب حدیث‌گرایی به پایین‌ترین حد خود می‌رسد و فقه استدلالی متکی بر علم اصول فقه به اوج خود می‌رسد. محقق کرکی در روزگار خود نمایندهٔ این مکتب فقهی است که پایهٔ آن استدلال و خردگرایی است. البته محقق کرکی در نگاه فقهی خود در ذیل مکتب حله دارای نوآوری نظری و عملی بود که تحت تأثیر شرایط جدید سیاسی و اجتماعی، ناشی از برقراری حکومتی شیعی در ایران، نگاهی نو و پذیرا به تغییر و توسعه داشت.[۷]

استادان و شاگردان

درگاه‌ها
حوزه-و-روحانیت.png


محقق کرکی استادان دیگری را در مناطق مختلف جهان اسلام درک کرد و از آنان استفاده علمی نمود. برخی از این استادان از عالمان اهل‌سنت بودند. برخی از استادان عبارتند از:

  • علی بن هلال جزائری
  • محمد بن داود بن موذن جزينی
  • شمس‌الدين محمد بن خاتون عاملی
  • سيد حيدر عاملی
  • احمد بن علی عاملی
  • زين‌الدين جعفر بن حسام عاملی
  • شمس‌الدين محمد بن احمد صهيونی
  • ابی يحيی زكريا انصاری
  • كمال‌الدين ابراهيم بن محمد بن ابی‌شريف قريشی[۸]


از جمله شاگردان محقق کرکی، که برخی از آنان از افراد مؤثر در حکومت صفوی بودند، می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:

  • شيخ زين‌الدين فقعانی.
  • شيخ احمد بن محمد بن ابی‌جامع.
  • شيخ نعمت‌‌الله بن شيخ جمال الدين.
  • احمد بن الشيخ شمس‌الدين.
  • شيخ عبدالنبی الجزائری، صاحب رجال.
  • شيخ علي منشار زين‌الدين العاملی، شيخ الاسلام.
  • كمال‌الدين درويش محمد بن الشيخ كمال‌الدين درويش محمد بن شيخ حسن عاملی.
  • سيد امير محمود بن ابی‌طالب استرآبادی حسينی موسوی، شارح جعفريه و مترجم نفحات اللاهوت محقق کرکی.
  • سيد شرف‌الدين علی الحسن استرآبادی نجفی.[۹]


محقق کرکی و ایران

شهرت و جایگاه محقق کرکی در نجف موجب شد که پس از قدرت گرفتن دولت شیعی صفویان در ایران و تصرف عراق به دست شاه اسماعیل صفوی ارتباطی بین شاه صفوی با محقق کرکی ایجاد شود. ارتباطی که موجب تأیید حکومت و همراهی محقق کرکی با دولت صفوی شد. این تأیید و همراهی از جملات تأییدآمیزی که ضمن برخی رسالاتش، مانند نفحات اللاهوت (نگاشته‌شده در مشهد) و جامع المقاصد (نگاشته‌شده در نجف)، دربارهٔ حکومت صفوی نگاشته قابل دریافت است.[۱۰]

محقق کرکی، به‌جز ملاقات اولیه‌اش با شاه اسماعیل در سال ۹۱۴ق در عراق، دو بار به ایران سفر کرد. بار نخست، بین سال های ۹۱۶ تا ۹۱۹ق و به دعوت شاه اسماعیل صفوی بود. محقق کرکی پس از فتح هرات توسط سپاه صفوی برای دیدار با شاه وارد هرات شد. پس از این دیدار، محقق برای زیارت به مشهد رفت و در این شهر مدتی اقامت کرد.[۱۱] اطلاعی هم از حضور محقق کرکی در حوالی سلطانیه در دربار شاه اسماعیل وجود دارد که برای پاسخ‌گویی به دعاوی مذهبی ایلچی سلطان عثمانی فراخوانده شده است. نیز اطلاعی دربارهٔ حضور او در اصفهان وجود دارد که با اقامهٔ نماز جمعه از سوی محقق و پرشدن مسجد جامع عتیق از نمازگزاران همراه بوده است.[۱۲]

در دوران حکومت شاه طهماسب صفوی، ارتباط محقق کرکی با ایران ادامه یافت. در سال ۹۳۵ق، شاه وقفنامه‌ای برای کشیدن نهری از فرات به نام محقق کرکی که در عراق بود نوشت و محقق را با القابی قابل توجه وکیل خود بر ادارهٔ آن قرار داد. سال بعد، محقق برای بار دوم به ایران آمد و تا سال ۹۳۹ق، که به عراق بازگشت، در اردوی شاه طهماسب بود و به شهرهای اصفهان، قم، هرات و کاشان سفر کرد.[۱۳] بعد از بازگشت محقق به عراق، با اینکه شاه طهماسب برای او حکم شیخ الاسلامی مفصلی نوشت،[۱۴] به دلایلی چون حفظ حوزهٔ علمیهٔ نجف، بازگشت به ایران برای او میسر نشد و یک سال و دو روز پس از صدور این فرمان در نجف درگذشت.[۱۵] در منابع، اطلاعاتی وجود دارد که نشان از نفوذ قابل توجه محقق کرکی بر شاه طهماسب دارد؛ نفوذی که گاه به عزل و نصب مقامات دولت صفوی به اشارهٔ محقق کرکی منجر می‌شد.[۱۶]

محقق کرکی چه در زمان حضور خود در ایران و چه در زمان ارتباط خود با ایران تلاش بسیاری برای تأثیرگذاری مذهبی در ایران داشت. تلاش برای گسترش تئوریک نقش فقیه در امور جاری حکومت و قبول و تطبیق مقام فقاهت و مرجعیت با شرایط جدید سیاسی، که برآمدن حکومتی شیعی در ایران بود، مهم‌ترین میراث محقق در رابطه با ایران بود. نتیجه این اعتقادات تلاش برای پیاده کردن برخی مظاهر مذهبی شیعی در ایران بود که از جمله به جلوگيری از فحشا و منكرات، رواج‌دادن واجبات مذهبی-سیاسی چون نماز جمعه، و بيان احكام مذهبی شیعی، دلجويی از شیعیان و علمای شیعه و رواج‌دادن اذان شیعی در شهرها ايران و قلع و قمع مخالفان مذهبی، می‌توان اشاره کرد.[۱۷]

تألیفات

از محقق کرکی آثار زیادی بر جای مانده که عمدتاً آثاری فقهی به روش استلالی هستند:

  • جامع المقاصد فی شرح القواعد
  • اثبات الرجعه
  • احكام الأرضين يا أقسام الأرضين
  • نفحات اللاهوت فی لعن الجبت و الطاغوت
  • الجعفرية في الصلوة و مقدماتها
  • حاشيه بر ارشاد الاذهان علامه حلی
  • حاشيه بر الالفیة و النفلیة شهید اول
  • حاشيه بر قواعد الاحکام علامهٔ حلی
  • حاشيه بر الدروس الشرعیة شهید اول
  • حاشيه بر الذكری شهيد اول
  • حاشيه بر شرائع الاسلام محقق حلی
  • حاشيه بر المختصر النافع محقق حلی
  • حاشيه بر مختلف الشیعه علامهٔ حلی
  • قاطعة اللجاج في حلّ الخراج
  • النجميه فی الکلام
  • عمدة المقال فی کفر اهل الضلال
  • مناقب اهل البیت و مثالب اعدائهم و کفرهم
  • الابواب و الفصول لذوی الالباب و العقول[۱۸]


درگذشت یا شهادت

محقق کرکی در سال ۹۴۰ق به نجف بازگشت. او در شب عید غدیر سال ۹۴۰ق در نجف درگذشت. درگذشت محقق در گیر و دار حمله عثمانی به عراق عرب رخ داد و همین موضوع موجب شد تا قبر او برای جلوگیری از تعرض پنهان شود. برخی از معاصران محقق علت مرگ او را مسمومیت با زهر دشمنان مذهبی قلمداد کرده‌اند؛[۱۹] امری که موجب شده تا برخی از علمای شیعه او را در شمار علمای شهید شیعه قرار دهند. برخی معاصران محقق کرکی چون میرزا عبدالله افندی، کتاب‌شناس و تراجم‌نگار دورهٔ صفویه و از شاگردان علامهٔ مجلسی، شهادت محقق کرکی را نفی کرده است.[۲۰]

مطالعه بیشتر

  • نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، رسول جعفریان، نشر علم.
  • حياة المحقق الكركی و آثاره، محمد الحسون، بی‌نا.

منابع

  1. السبحانی، جعفر، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، قم،‌ مؤسسة الإمام الصادق (ع)، ۱۴۲۴ق، ص۱۸؛ نیز: جعفریان، رسول، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، قم، نشر اديان، ۱۳۸۴ش،‌ ص۷۹.
  2. الحسون، محمد، حياة المحقق الكركی و آثاره، بی‌جا، بی‌نا، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۵۰-۵۱.
  3. الحسون، حياة المحقق الكركی و آثاره، ج۱، ص۵۶.
  4. السبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۱۶۳.
  5. افندی الصبهانی، عبدالله بن عیسی‌بیک، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق السید محمود المرعشی و السید احمد الحسینی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۳۱ق، ج۳، ص۴۴۱؛ نیز: عقيقی بخشايشی، عبدالرحيم، فقهای نامدار شيعه، قم، كتابخانهٔ آيت‌الله مرعشی نجفی، ۱۳۷۲ش، ص۱۹۵.
  6. السبحانی، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، ص۲۳.
  7. جعفریان، رسول، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، تهران، نشر علم، ۱۳۷۸ش، ص ۱۶۴-۱۶۷.
  8. گرجی، ابوالقاسم، تاريخ فقه و فقهاء، تهران، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، ۱۳۷۵ش، ص۲۲۶ -۲۲۷؛ نیز: جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۱۶۷-۱۷۰.
  9. الخوانساری، روضات الجنات، ج۴، ص۳۶۵؛ نیز: عقیقی بخشایشی، فقهای نامدار شيعه، ص۲۰۳.
  10. جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۱-۸۲.
  11. افندی الصبهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۴۵؛ جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۲.
  12. جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۳.
  13. جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۱۸۸-۱۹۰.
  14. برای دسترسی به متن این حکم ن.ک: الخوانساری، محمدباقر بن زین العابدین، روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، تحقیق اسدالله اسماعیلیان، قم، مکتبة اسماعیلیان، ۱۳۹۱ق، ج۴، ص۳۶۲-۳۶۳.
  15. جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۵.
  16. جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۶-۸۹.
  17. داونی، علی، مفاخر اسلام، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۴۴۲.
  18. القمی، عباس بن محمدرضا، الفوائد الرضوية، تحقیق ناصر باقری بيدهندی، قم، مؤسسهٔ بوستان كتاب، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۰۱-۵۰۲؛ نیز: عقیقی بخشایشی، فقهای نامدار شيعه، ص۲۰۱ -۲۰۲؛ نیز: السبحانی، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، ص۳۵-۴۲.
  19. برای نمونه ن.ک: امينی، عبدالحسین، شهيدان راه فضيلت، ترجمهٔ جلال‌الدين فارسي، تهران، انتشارات روزبه، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۶.
  20. جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۲۰۶-۲۰۷.