استثنای پیامبر در حق قسم: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
حق قسم به معنای حق هم‌خوابگی در شب برای زوجات تعریف شده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، كتاب النكاح، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶ ص۱۱۲.</ref> | حق قسم به معنای حق هم‌خوابگی در شب برای زوجات تعریف شده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، كتاب النكاح، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶ ص۱۱۲.</ref> | ||
در فقه امامیه «قسم» از حقوق زوجه در عقد نکاح می باشد که با هدف تأمین عدالت در بین زوجات در فرض چندهمسری تشریع یافته است.<ref>نقیبی، سید مهدی، و صدیقه محمدحسنی، «نقد و بررسی تعریف حق قسم در آرای فقهای امامیه»، پژوهشنامه حقوق اسلامی، شماره ۲، سال بیست و دوم، پاییز و زمستان ۱۴۰۰ش، ص۴۱۳.</ref> | |||
== مستثنی شدن پیامبر == | == مستثنی شدن پیامبر == | ||
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
حق قسم یعنی چی و آیا پیامبر از آن مستثنی است؟
تعریف حق قسم
حقّ القسم، كه زوجه مى‌تواند حقّ القسم را ساقط كند و يا به ديگرى منتقل كند.[۱]
حق قسم به معنای حق هم‌خوابگی در شب برای زوجات تعریف شده است.[۲]
در فقه امامیه «قسم» از حقوق زوجه در عقد نکاح می باشد که با هدف تأمین عدالت در بین زوجات در فرض چندهمسری تشریع یافته است.[۳]
مستثنی شدن پیامبر
برخى از فقها، با استناد به آيه 51 سوره احزاب، رعايت حقّ قَسم را بر پيامبر اكرم واجب ندانسته‌اند. البته مخالفان اين نظر، مرادِ اين آيه را اختيار داشتن پيامبر درباره پذيرش يا ردّ ازدواج با زنانى دانسته‌اند كه خود را به حضرت مى‌بخشيدند. پيروان ديدگاه نخست نقل كرده‌اند كه پيامبر درباره شمارى از همسران خود از جمله عايشه، حفصه، امّسلمه و زينب همواره حق قسم را رعايت مى‌كرد و در مورد برخى ديگر مانند سوده، صفيه، جويريه، ميمونه و امّحبيبه، گاهى آن را به تأخير مى‌انداخت.[۴]
منابع
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، كتاب النكاح، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶ ص۱۴۱.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، كتاب النكاح، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶ ص۱۱۲.
- ↑ نقیبی، سید مهدی، و صدیقه محمدحسنی، «نقد و بررسی تعریف حق قسم در آرای فقهای امامیه»، پژوهشنامه حقوق اسلامی، شماره ۲، سال بیست و دوم، پاییز و زمستان ۱۴۰۰ش، ص۴۱۳.
- ↑ حسینی سمنانی، بتول، «خصائص النبی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.