۸٬۵۵۳
ویرایش
(جایگزینی متن - ';' به '؛') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
معجزه چیست؟ | معجزه چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژهها}} | |||
واژه «معجزه» از مصدر «اعجاز» گرفته شده و از ریشه ثلاثی مجرّد «عجز» است که به معنای درماندگی، ناتوانی و نیز پایانه و انتهای هر چیز است.<ref>ابن فارس، مقاییس اللّغه، ج۴، ص۲۳۲.</ref> در اصطلاح علم کلام و تفسیر «اعجاز» کار شگفت و امر خارقالعادهای است که پیامبران الهی بر خلاف قوانین عادی و جاری طبیعت، به منظور اثبات ادعای رسالت خدایی خویش انجام میدهند.<ref>سعیدی روشن، محمد باقر، معجزهشناسی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. ص۱۸،</ref> | |||
==تعریف معجزه== | ==تعریف معجزه== | ||
معجزه کاری | معجزه کاری خارق العاده است که انجام آن تنها توسط [[پیامبران]] ممکن است. [[امام صادق(ع)]] در تعریف معجزه میفرماید: «و المعجزه علامه لله لا یعطیها إلا انبیاءهُ و رُسُلَهُ و حججه لیعرف به صدق الصادق من کذب الکاذب» "معجزه" نشانهای از [[خداوند]] است که آن را جز به پیامبران و فرستادگان و حجتهای خود نمیدهد، تا به وسیله آن، راستگویی مدّعیان ارتباط با خدا از [[دروغ|دروغگویی]] مدّعیان دروغین شناخته شود.<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۷۱.</ref> | ||
امام صادق (ع) در تعریف معجزه میفرماید: «و المعجزه علامه لله لا یعطیها إلا انبیاءهُ و رُسُلَهُ و حججه لیعرف به صدق الصادق من کذب الکاذب» "معجزه" نشانهای از خداوند است که آن را جز به پیامبران و فرستادگان و حجتهای خود نمیدهد، تا به وسیله آن، راستگویی مدّعیان ارتباط با خدا از دروغگویی مدّعیان دروغین شناخته شود.<ref>بحارالانوار، ج۱۱، ص۷۱.</ref> | |||
در توضیح این حدیث باید دانست که معجزه<ref>واژه ی "معجزه" از "عجز" ـ مقابل قدرت ـ گرفته شده و از وصفیّت به اسمیّت نقل گردیده و تا را به علامت نقل آوردهاند، مانند تای صمدیه، و برخی آن را تای مبالغه میدانند، مانند تا در "علامه".</ref> ـ چنانکه از لفظش پیدا است ـ یعنی عاجز کننده، و آن کار خارقالعادهای است که نوع بشر، حتی نوابغ در تمام زمانها از آوردن آن عاجز باشند، و اساساً معجزه فراتر از نیروی بشر است و پیامبران به اراده و مشیّت خدا، برای اثبات درستی ادعای رسالت خویش، انجام میدهند و دعوت به «مقابله به مثل» (تحدی) نیز مینمایند. | در توضیح این [[حدیث]] باید دانست که معجزه<ref>واژه ی "معجزه" از "عجز" ـ مقابل قدرت ـ گرفته شده و از وصفیّت به اسمیّت نقل گردیده و تا را به علامت نقل آوردهاند، مانند تای صمدیه، و برخی آن را تای مبالغه میدانند، مانند تا در "علامه".</ref> ـ چنانکه از لفظش پیدا است ـ یعنی عاجز کننده، و آن کار خارقالعادهای است که نوع بشر، حتی نوابغ در تمام زمانها از آوردن آن عاجز باشند، و اساساً معجزه فراتر از نیروی بشر است و پیامبران به اراده و مشیّت خدا، برای اثبات درستی ادعای رسالت خویش، انجام میدهند و دعوت به «مقابله به مثل» (تحدی) نیز مینمایند. | ||
==معجزه در قرآن== | ==معجزه در قرآن== | ||
قرآن کریم نقل میکند که مردم هر زمان، از پیامبران زمان خویش تقاضای «آیت» و «معجزه» میکردند و آنها نیز به درخواستهایی که معقول و منطقی و در راستای حقیقتجویی بود، پاسخ مثبت میدادند، ولی اگر درخواستها از سوی مردمی بهانهجو بود و به جهت دشمنی و مبارزه و معارضه با پیامبران صورت میگرفت، چون پیامبران برای اثبات رسالت خویش به مقدار لازم معجزه آورده بودند، به خواستهی آنها پاسخ نمیدادند. | [[قرآن کریم]] نقل میکند که مردم هر زمان، از پیامبران زمان خویش تقاضای «آیت» و «معجزه» میکردند و آنها نیز به درخواستهایی که معقول و منطقی و در راستای حقیقتجویی بود، پاسخ مثبت میدادند، ولی اگر درخواستها از سوی مردمی بهانهجو بود و به جهت دشمنی و مبارزه و معارضه با پیامبران صورت میگرفت، چون پیامبران برای اثبات رسالت خویش به مقدار لازم معجزه آورده بودند، به خواستهی آنها پاسخ نمیدادند. | ||
قرآن کریم معجزههای زیادی را برای پیامبران نقل کرده است: مانند: زنده کردن مرده، علاج بیماران صعب العلاج و علاج کور مادرزاد، سخن گفتن در گهواره، تبدیل عصا به اژدها، خبر دادن از نهان و آینده و...<ref>ر.ک.: وحی و نبوّت، ص۱۲.</ref> | قرآن کریم معجزههای زیادی را برای پیامبران نقل کرده است: مانند: زنده کردن مرده، علاج بیماران صعب العلاج و علاج کور مادرزاد، سخن گفتن در گهواره، تبدیل عصا به اژدها، خبر دادن از نهان و آینده و...<ref>ر.ک.: وحی و نبوّت، ص۱۲.</ref> | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
قرآن کریم از این واژه به «آیت»،<ref>البته قرآن آثار خلقت خداوند را نیز که دلیلی قطعی و تردیدناپذیر بر وجود خداوند میباشد، به "آیات" تعبیر کرده است، و اما "آیه" به معنای معجزه، مانند: "قُلْ إِنَّمَا الآیاتُ عِنْدَ اللّهِ وَ إِنَّما أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ؛ من فقط بیم دهندهای آشکارم و آیهها و نشانهها نزد خدا ]به دست او[ است. (عنکبوت، ۵۰) ا | قرآن کریم از این واژه به «آیت»،<ref>البته قرآن آثار خلقت خداوند را نیز که دلیلی قطعی و تردیدناپذیر بر وجود خداوند میباشد، به "آیات" تعبیر کرده است، و اما "آیه" به معنای معجزه، مانند: "قُلْ إِنَّمَا الآیاتُ عِنْدَ اللّهِ وَ إِنَّما أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ؛ من فقط بیم دهندهای آشکارم و آیهها و نشانهها نزد خدا ]به دست او[ است. (عنکبوت، ۵۰) ا | ||
"و مان کان لِرسول أن یأتی بآیه إلاّ بإذن الله؛ هیچ رسولی این حق را نداشت که آیه و معجزهای را بدون اذن خدا بیاورد" و نیز آیه ی ۳۷ سوره | "و مان کان لِرسول أن یأتی بآیه إلاّ بإذن الله؛ هیچ رسولی این حق را نداشت که آیه و معجزهای را بدون اذن خدا بیاورد" و نیز آیه ی ۳۷ [[سوره انعام]] و آیه ۱۵ سوره انعام و آیه ۱۲۴ و آیه ۲۰ [[سوره یونس]] و آیات دیگر.</ref> یعنی نشانه و علامت، و نیز به «بیّنه» تعبیر کرده است. و در روایات ـ از جمله روایت فوق ـ و فرهنگ متکلمان ـ از آن نظر که این نشانه، ناتوانی سایر افراد را آشکار میسازد ـ به «معجزه» تعبیر شده است. | ||
* از آنچه گفته شد، میتوان چهار رکن اساسی برای معجزه بیان کرد: | *از آنچه گفته شد، میتوان چهار رکن اساسی برای معجزه بیان کرد: | ||
# کاری خارقالعاده است که از حدود توانایی نوع بشر خارج بوده و هیچکس ـ هر چند نابغه باشد ـ نمیتواند به اتکای نیروی انسانی، همانند آن را بیاورد. | |||
# این کار خارقالعاده تنها با اذن و مشیّت الهی صورت میگیرد. | #کاری خارقالعاده است که از حدود توانایی نوع بشر خارج بوده و هیچکس ـ هر چند نابغه باشد ـ نمیتواند به اتکای نیروی انسانی، همانند آن را بیاورد. | ||
# همراه با ادعای پیامبری است، یعنی آورنده آن، به عنوان یک سند زنده، آن را برای اثبات رسالت انجام دهد. | #این کار خارقالعاده تنها با اذن و مشیّت الهی صورت میگیرد. | ||
# همراه با «تحدی» است، یعنی فراخواندن به معارضه و مقابله به مثل. به این ترتیب که از تمام انسانها دعوت کند که اگر میتوانند و قدرت دارند، مانند آن را بیاورند. | #همراه با ادعای پیامبری است، یعنی آورنده آن، به عنوان یک سند زنده، آن را برای اثبات رسالت انجام دهد. | ||
#همراه با «تحدی» است، یعنی فراخواندن به معارضه و مقابله به مثل. به این ترتیب که از تمام انسانها دعوت کند که اگر میتوانند و قدرت دارند، مانند آن را بیاورند. | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | |||
*''رسالت جهانی پیامبران و برهان رسالت''، آیه الله جعفر سبحانی. | |||
*''درسهایی از اصول دین''، هیئت تحریریه مؤسسه در راه حق، ص۱۴۴ـ۱۴۵. | |||
*''فلسفه وحی و نبوت''، محمدی ری شهری، ص۱۶۶ به بعد. | |||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = کلام | | شاخه اصلی = کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = نبوت | | شاخه فرعی۱ = نبوت | ||
|شاخه فرعی۲ = اعجاز | | شاخه فرعی۲ = اعجاز | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> |
ویرایش