برخاستن هنگام شنیدن نام امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مدخل جدید) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۶
 | این مقاله هماکنون به دست Fabbasi در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا حديثی در مورد دست گذاشتن بر سر و بلند شدن هنگام شنيدن نام حضرت مهدي ـ عليه السلام ـنقل شده است؟
خصوص دست گذاشتن بر سر و بلند شدن هنگام شنيدن نام [[حضرت مهدي(ع) در روايتی آمده است وقتي دعبل خزاعي نزد امام رضا(ع) شعر مفصلي درباره امامان معصوم(ع) خواند و به این بیت رسيد:
| « | خروج امام لامحالة خارج
يقوم علي اسم الله و البركات
|
» |
امام رضا(ع) گريستند سپس سر مبارك خود را بلند نموده و به دعبل فرمودند:
| « | اي دعبل خزاعي شعري كه درباره امام غائب بيان كردي چيزيست كه روح القدس به زبان تو انداخته است | » |
سپس امام رضا(ع) دست بر سر خود گذاشته و با تواضع بلند شد و براي فرج حضرت حجت(ع) دعا كردند.[۱]
منابع
- ↑ محمد باقر مجلسي، بحارلانوار، ج49، ص237، ناشر موسسه الوفا، بيروت، چاپ سوم، سال 1403هجري. علامه اميني، الغدير، ج2، ص361، ناشر: دارالكتاب العربي، بيروت، چاپ چهارم، سال 1397هجري.