روایت دوست نشدن با چهار گروه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در سفارشی به فرزندش [[امام حسن(ع)]] وی را از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو.
[[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در سفارشی به فرزندش [[امام حسن(ع)]] وی را از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو.
{{عربی بزرگ|یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا یَضُرُّکَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَی الْغِنَی الْعَقْلُ وَ أَکْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ وَ أَکْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُق
پسرم! چهار چیز از من یاد گیر و چهار چیز را به خاطر بسپار. تا به آنها عمل می‌کنی زیان نمی‌بینی:
همانا ارزشمندترین بی‌نیازی عقل است.{{سخ}}
و بزرگ‌ترین فقر بی‌خردی است.{{سخ}}
و ترسناک‌ترین تنهایی خودپسندی است.{{سخ}}
و گرامی‌ترین ارزش خانوادگی، اخلاق نیکوست.<ref>سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، تحقیق و تصحیح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}
علی(ع) سپس هشدار می‌دهد که این افراد تأثیر منفی در زندگی انسان دارند و در ادامه علت را ذکر می‌کند:


'''دوستی با افراد نادان:'''
'''دوستی با افراد نادان:'''
{{نقل قول|از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می‌خواهد به تو نفعی رساند امّا دچار زیانت می‌کند.<ref>سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}
{{نقل قول|از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می‌خواهد به تو نفعی رساند امّا دچار زیانت می‌کند.<ref>سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، تحقیق و تصحیح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸. </ref>}}


'''دوستی با افراد بخیل:'''
'''دوستی با افراد بخیل:'''

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۵

سؤال

از دیدگاه امیرمومنان علی(ع) افرادی که نباید آنها را به دوستی گرفت، چه کسانی هستند؟

امیرالمؤمنین علی(ع) در سفارشی به فرزندش امام حسن(ع) وی را از دوست شدن با چهار گروه منع می‌کند: نادان؛ بخیل؛ فاجر؛ دروغگو.

دوستی با افراد نادان:

دوستی با افراد بخیل:

دوستی با افراد فاجر:

دوستی با درغگویان:

منابع

  1. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، تحقیق و تصحیح: صبحی صالح، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  2. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  3. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.
  4. سید رضی، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ ق. ص۴۵۷، حکمت۳۸.