مدت بارداری حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
(ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
قرآن [[بارداری حضرت مریم]] را به‌صورت [[معجزه]] و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>  
قرآن [[بارداری حضرت مریم]] را به‌صورت [[معجزه]] و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>


براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع)به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.<ref name=":2">ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.</ref> همچنین ترس مریم از [[تهمت]] دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند مریم باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم<ref name=":2" /> و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت<ref>طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.</ref> این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.
براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.<ref name=":2">ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.</ref> همچنین ترس مریم از [[تهمت]] دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند مریم باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم<ref name=":2"/> و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت<ref>طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.</ref> این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.


گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز [[معجزه]] بوده و دوره بارداری مریم یک ساعت بوده است.<ref name=":1">مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1" /> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1" />
گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز [[معجزه]] بوده و دوره بارداری مریم یک ساعت بوده است.<ref name=":1">مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1"/> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1"/>


[[محمدتقی مدرسی]] از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱،‌ تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> اقوال دیگری مانند هشت ماه<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.</ref> و ... نیز ذکر شده است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref>
[[محمدتقی مدرسی]] از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> اقوال دیگری مانند هشت ماه<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.</ref> و نیز ذکر شده است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref>


[[آیت الله مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است اين موضوع، تأثير چندانى در هدف این داستان ندارد.<ref name=":0" />
[[آیت الله مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است این موضوع، تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد.<ref name=":0"/>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =تاریخ
  | شاخه اصلی =تاریخ
  | شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
  | شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
  | شاخه فرعی۲ =حضرت مریم  
  | شاخه فرعی۲ =حضرت مریم
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}

نسخهٔ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۵

سؤال

مریم(س) که با معجزه خداوند باردار شد، چه مدت دوره بارداری را گذراند؟

قرآن بارداری حضرت مریم را به‌صورت معجزه و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.[۱]

براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.[۲] همچنین ترس مریم از تهمت دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند مریم باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم[۲] و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت[۳] این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.

گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز معجزه بوده و دوره بارداری مریم یک ساعت بوده است.[۴] این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.[۴] برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.[۴]

محمدتقی مدرسی از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.[۵] اقوال دیگری مانند هشت ماه[۶] و … نیز ذکر شده است.[۷]

آیت الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است این موضوع، تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد.[۱]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.
  3. طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.
  5. مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
  6. شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.
  7. فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.