آرزوی مرگ از حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
براساس قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است:  
براساس قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است:  
{{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}} این آیه، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.<ref name=":0">من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲</ref> محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین و از بین برنده یقینش نباشد، اشکالی ندارد.<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>
{{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}} این آیه، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.<ref name=":0">مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۲، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین و از بین برنده یقینش نباشد، اشکالی ندارد.<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>


حضرت مریم شوهر نداشت و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹</ref> قرآن تنها کلام مریم در زمان سخت را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او سخنی نمی‌گوید.<ref name=":1">مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.</ref> مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد<ref name=":2" />:
حضرت مریم شوهر نداشت و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.<ref>طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.<ref>طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref> قرآن تنها کلام مریم در زمان سخت را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او سخنی نمی‌گوید.<ref name=":1">فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref> مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد<ref name=":2" />:


* مریم در میان بنی‌اسرائیل مشهور به زهد بود که خداوند رزق بهشتی برای او می‌فرستاد. او با موقعیت اجتماعی و شهرتی که داشت از اینکه بدون شوهر دارای فرزند شده می‌ترسید<ref name=":1" /> و از تهمت‌های آنان بیم داشت.<ref name=":2" />
* مریم در میان بنی‌اسرائیل مشهور به زهد بود که خداوند رزق بهشتی برای او می‌فرستاد. او با موقعیت اجتماعی و شهرتی که داشت از اینکه بدون شوهر دارای فرزند شده می‌ترسید<ref name=":1" /> و از تهمت‌های آنان بیم داشت.<ref name=":2" />
* مریم(س) همیشه در حال عبادت بود، رها از دنیا و مشغله‌های آن بود. او تا آن زمان مسئولیت جدی در زندگی نداشت. به یکباره به دوران زایمان برخورد در حالی که تنها بود، فردی برای کمک در زایمان او وجود نداشت و او خود را گرفتار در سختی فراوان یافت.<ref name=":0" />
* مریم(س) همیشه در حال عبادت بود، رها از دنیا و مشغله‌های آن بود. او تا آن زمان مسئولیت جدی در زندگی نداشت. به یکباره به دوران زایمان برخورد در حالی که تنها بود، فردی برای کمک در زایمان او وجود نداشت و او خود را گرفتار در سختی فراوان یافت.<ref name=":0" />
* مریم مشكلات ديگری نیز داشت؛ او تنها در بیابان، محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذایی براى خوردن نداشت که اینها برای زنی در شرايط او بسیار سخت بود.<ref name=":2">تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱</ref>
* مریم مشكلات ديگری نیز داشت؛ او تنها در بیابان، محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذایی براى خوردن نداشت که اینها برای زنی در شرايط او بسیار سخت بود.<ref name=":2">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>
 
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)]]
* [[طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)]]

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۲

سؤال
آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟

براساس قرآن، حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان، آرزوی مرگ کرده است: ﴿فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا؛ تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»(مریم:۲۳) این آیه، نشان از وضعیت بسیار سخت حضرت مریم در آن لحظات دارد.[۱] محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین و از بین برنده یقینش نباشد، اشکالی ندارد.[۲]

حضرت مریم شوهر نداشت و باردار شدن او به اراده خداوند و بدون هیچ رابطه جنسی بود.[۳] او برای به دنیا آوردن فرزند به مکانی دوردست رفت.[۴] قرآن تنها کلام مریم در زمان سخت را نقل کرده و در مورد علت آرزوی مرگ از طرف او سخنی نمی‌گوید.[۵] مفسران معتقدند عوامل مختلفی وجود داشته که مجموع آن‌ها شرايطی برای مریم(س) فراهم آورده که او چنین آرزویی داشته باشد[۶]:

  • مریم در میان بنی‌اسرائیل مشهور به زهد بود که خداوند رزق بهشتی برای او می‌فرستاد. او با موقعیت اجتماعی و شهرتی که داشت از اینکه بدون شوهر دارای فرزند شده می‌ترسید[۵] و از تهمت‌های آنان بیم داشت.[۶]
  • مریم(س) همیشه در حال عبادت بود، رها از دنیا و مشغله‌های آن بود. او تا آن زمان مسئولیت جدی در زندگی نداشت. به یکباره به دوران زایمان برخورد در حالی که تنها بود، فردی برای کمک در زایمان او وجود نداشت و او خود را گرفتار در سختی فراوان یافت.[۱]
  • مریم مشكلات ديگری نیز داشت؛ او تنها در بیابان، محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذایی براى خوردن نداشت که اینها برای زنی در شرايط او بسیار سخت بود.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۲، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
  2. تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.
  3. طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  4. طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.