نقش ارتباط نسبی با پیامبر در انتخاب امامان شیعه: تفاوت میان نسخهها
(←عصمت از گناه: تکمیل شناسه.) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا یکی از دلایل انتخاب امامان این بود که از نسل پیامبر(ص) بودند؟ | آیا یکی از دلایل انتخاب امامان(ع) این بود که از نسل پیامبر(ص) بودند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''ارتباط نسبی با پیامبر(ص) در انتخاب امامان شیعه''' نقشی ندارد. انتخاب امام از سوی خداوند صورت میگیرد و دارای شرایطی است. از نسل پیامبر بودن از شرایط امامان نبوده؛ کما اینکه امام علی(ع) از نسل پیامبر نیست. عصمت از گناه و ظلم، عدالت، علم، تقوا و ... از شرایط امامت دانسته شدهاست. امامان معصوم شیعه دارای شایستگیهایی بودند و همین استعدادها عامل انتخابشان به عنوان امام بودهاست. | |||
==شایستگی برای امامت== | |||
انتخاب امامان در مذهب تشیع دارای شرایطی است. بنا بر اعتقاد شیعیان خداوند میدانست این شرایط در چه کسانی وجود خواهد داشت. و خداوند با توجه به شرایط امامت، افرادی را به عنوان امام و رهبر مردم برای مقام امامت برگزید. برخی از شرایط امامت چنیناست: | |||
* عصمت از گناه: [[حضرت ابراهیم(ع)]] هنگام برگزیده شدن برای امامت، خطاب به خدا گفت: «آیا این مقام الهی به فرزندان من (از نسلهای بعدی) هم میرسد؟».<ref>(بقره: ۱۲۵).</ref> خداوند فرمود: «عهد من به ستمگران نمیرسد.»<ref>(بقره: ۱۲۵).</ref> این گفتار اشاره به این دارد که یکی از شرایط امامت، [[عصمت]] از [[گناه]] و [[ظلم]] است؛ زیرا گناه، ظلم به خود است. با توجه به این آیه، معیار امامت «از نسل ابراهیم بودن» نیست و این که خداوند [[نبوت]] و امامت را در فرزندان و نسل ابراهیم(ع) قرار داده به خاطر شایستگیهای خود او و لیاقت برخی از فرزندان او است؛ بنابراین، تنها «از نسل ابراهیم بودن» دلیل بر نبوت یا امامت نخواهد بود. | |||
پیراسته بودن از عیوب نفرت آور جسمی، روحی و | درباره امامان معصوم(ع) نیز چنین بوده و تنها «از نسل پیامبر(ص) بودن»، دلیل بر امامت آنها نیست؛ چنانچه در سادات غیر از امامان معصوم(ع)، امامت وجود ندارد. شاهد دیگر [[امام علی(ع)]] است؛ زیرا با وجود اینکه از امامان معصوم(ع) و [[اهل بیت(ع)]] است، اما از نسل [[پیامبر اسلام(ص)]] نیست. | ||
*[[عدالت]] | |||
*علم به احکام دین | |||
*علم به روش سیاست و مدیریت | |||
توانایی بر آوردن [[معجزه]] برای اثبات امامت در | *شجاعت | ||
*برتر بودن در صفات نیکو | |||
*پیراسته بودن از عیوب نفرت آور جسمی، روحی و نَسَبی | |||
*مقرّبترین فرد بودن نزد خدا | |||
*مستحقترین فرد بودن در استحقاق پاداشهای آخرت | |||
*توانایی بر آوردن [[معجزه]] برای اثبات امامت در صورت نیاز | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[جایگاه امامت در اندیشه شیعه]] | |||
== | |||
*امامت | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی =کلام | |||
| شاخه فرعی۱ =امامت عامه | |||
| شاخه فرعی۲ =تعداد امامان | |||
| شاخه فرعی۳ = | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| بازبینی = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = | ||
خط ۷۲: | خط ۵۲: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> | |||
[[رده:امامان شیعه]] | [[رده:امامان شیعه]] | ||
[[رده:شرایط امام]] | [[رده:شرایط امام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۳
آیا یکی از دلایل انتخاب امامان(ع) این بود که از نسل پیامبر(ص) بودند؟
ارتباط نسبی با پیامبر(ص) در انتخاب امامان شیعه نقشی ندارد. انتخاب امام از سوی خداوند صورت میگیرد و دارای شرایطی است. از نسل پیامبر بودن از شرایط امامان نبوده؛ کما اینکه امام علی(ع) از نسل پیامبر نیست. عصمت از گناه و ظلم، عدالت، علم، تقوا و ... از شرایط امامت دانسته شدهاست. امامان معصوم شیعه دارای شایستگیهایی بودند و همین استعدادها عامل انتخابشان به عنوان امام بودهاست.
شایستگی برای امامت
انتخاب امامان در مذهب تشیع دارای شرایطی است. بنا بر اعتقاد شیعیان خداوند میدانست این شرایط در چه کسانی وجود خواهد داشت. و خداوند با توجه به شرایط امامت، افرادی را به عنوان امام و رهبر مردم برای مقام امامت برگزید. برخی از شرایط امامت چنیناست:
- عصمت از گناه: حضرت ابراهیم(ع) هنگام برگزیده شدن برای امامت، خطاب به خدا گفت: «آیا این مقام الهی به فرزندان من (از نسلهای بعدی) هم میرسد؟».[۱] خداوند فرمود: «عهد من به ستمگران نمیرسد.»[۲] این گفتار اشاره به این دارد که یکی از شرایط امامت، عصمت از گناه و ظلم است؛ زیرا گناه، ظلم به خود است. با توجه به این آیه، معیار امامت «از نسل ابراهیم بودن» نیست و این که خداوند نبوت و امامت را در فرزندان و نسل ابراهیم(ع) قرار داده به خاطر شایستگیهای خود او و لیاقت برخی از فرزندان او است؛ بنابراین، تنها «از نسل ابراهیم بودن» دلیل بر نبوت یا امامت نخواهد بود.
درباره امامان معصوم(ع) نیز چنین بوده و تنها «از نسل پیامبر(ص) بودن»، دلیل بر امامت آنها نیست؛ چنانچه در سادات غیر از امامان معصوم(ع)، امامت وجود ندارد. شاهد دیگر امام علی(ع) است؛ زیرا با وجود اینکه از امامان معصوم(ع) و اهل بیت(ع) است، اما از نسل پیامبر اسلام(ص) نیست.
- عدالت
- علم به احکام دین
- علم به روش سیاست و مدیریت
- شجاعت
- برتر بودن در صفات نیکو
- پیراسته بودن از عیوب نفرت آور جسمی، روحی و نَسَبی
- مقرّبترین فرد بودن نزد خدا
- مستحقترین فرد بودن در استحقاق پاداشهای آخرت
- توانایی بر آوردن معجزه برای اثبات امامت در صورت نیاز
جستارهای وابسته
منابع