عالمان مشهور اخباری: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== ملا خلیل قزوینی == | == ملا خلیل قزوینی == | ||
قرن ۱۱. ملا خلیل قزوینی از اخباریان سرسخت و تندرو بود که علم اصول و اجتهاد را رد می کرد. او معتقد بود تمام روایات اصول کافی صحیح هستند و عمل به آن واجب است. | قرن ۱۱. ملا خلیل قزوینی از اخباریان سرسخت و تندرو بود که علم اصول و اجتهاد را رد می کرد. او معتقد بود تمام روایات اصول کافی صحیح هستند و عمل به آن واجب است. | ||
== میرزا محمد اخباری == | |||
ابو احمد جمال‌الدین محمد بن عبدالنبی، محدث نیشابوری استرابادی<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref> | |||
== اخباریان معتدل == | == اخباریان معتدل == | ||
علامه مجلسی، محمد تقی مجلسی، | علامه مجلسی، محمد تقی مجلسی، ملا محمد طاهر قمی | ||
* شیخ صدوق: برخی شیخ صدوق را آغازگر مکتب اخباری می دانند | * شیخ صدوق: برخی شیخ صدوق را آغازگر مکتب اخباری می دانند | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۴: | ||
* شیخ یوسف بحرانی: فقیه و محدّث اخباری معتدل و متتبّع پر اثرِ قرن دوازدهم، بحرانی یکی از برجسته‌ترین عالمان و مدافعان نحله فقهی و حدیثی اخباری و نیز آخرین شخصیت در خورِ ذکرِ این نحلة علمی است که با وحید بهبهانی، مجتهد ضد اخباری معاصر خود، در کربلا مناظرات طولانی داشته و گفته شده است که این مناظرات در تغییر دیدگاه او و احتمالاً از رونق افتادن مسلک اخباری و رواج مکتب اصولی (با توجه به موقعیت علمی بحرانی نزد اخباریون ) سخت مؤثر افتاده است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۶۹.</ref> | * شیخ یوسف بحرانی: فقیه و محدّث اخباری معتدل و متتبّع پر اثرِ قرن دوازدهم، بحرانی یکی از برجسته‌ترین عالمان و مدافعان نحله فقهی و حدیثی اخباری و نیز آخرین شخصیت در خورِ ذکرِ این نحلة علمی است که با وحید بهبهانی، مجتهد ضد اخباری معاصر خود، در کربلا مناظرات طولانی داشته و گفته شده است که این مناظرات در تغییر دیدگاه او و احتمالاً از رونق افتادن مسلک اخباری و رواج مکتب اصولی (با توجه به موقعیت علمی بحرانی نزد اخباریون ) سخت مؤثر افتاده است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۶۹.</ref> | ||
* سید نعمت الله جزایری: فقيـه اخبـاری ميـانـه‌رو، مصلـح دينـی ـ اجتماعی و از رجال خوزستاني اثرگذار در فقه و انديشۀ امامي در دورۀ صفويه، | * سید نعمت الله جزایری: فقيـه اخبـاری ميـانـه‌رو، مصلـح دينـی ـ اجتماعی و از رجال خوزستاني اثرگذار در فقه و انديشۀ امامي در دورۀ صفويه، | ||
* ملامحسن فیض كاشانی: | |||
* شیخ حرعاملی | |||
== سایرین == | == سایرین == | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۵
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
رجال سرشناس اخباری چه کسانی هستند؟
محمد امین استرابادی
محمد امین استرابادی را بنیانگذار اخباری گری می دانند. او تحت تأثیر استادش میرزا محمد استرابادی بود و اجتهاد را کنار نهاد و به تأسیس این مکتب پرداخت.[۱]
و
ملا خلیل قزوینی
قرن ۱۱. ملا خلیل قزوینی از اخباریان سرسخت و تندرو بود که علم اصول و اجتهاد را رد می کرد. او معتقد بود تمام روایات اصول کافی صحیح هستند و عمل به آن واجب است.
میرزا محمد اخباری
ابو احمد جمال‌الدین محمد بن عبدالنبی، محدث نیشابوری استرابادی[۲]
اخباریان معتدل
علامه مجلسی، محمد تقی مجلسی، ملا محمد طاهر قمی
- شیخ صدوق: برخی شیخ صدوق را آغازگر مکتب اخباری می دانند
- شیخ یوسف بحرانی: فقیه و محدّث اخباری معتدل و متتبّع پر اثرِ قرن دوازدهم، بحرانی یکی از برجسته‌ترین عالمان و مدافعان نحله فقهی و حدیثی اخباری و نیز آخرین شخصیت در خورِ ذکرِ این نحلة علمی است که با وحید بهبهانی، مجتهد ضد اخباری معاصر خود، در کربلا مناظرات طولانی داشته و گفته شده است که این مناظرات در تغییر دیدگاه او و احتمالاً از رونق افتادن مسلک اخباری و رواج مکتب اصولی (با توجه به موقعیت علمی بحرانی نزد اخباریون ) سخت مؤثر افتاده است.[۳]
- سید نعمت الله جزایری: فقيـه اخبـاری ميـانـه‌رو، مصلـح دينـی ـ اجتماعی و از رجال خوزستاني اثرگذار در فقه و انديشۀ امامي در دورۀ صفويه،
- ملامحسن فیض كاشانی:
- شیخ حرعاملی
سایرین
میرزا محمد اخباری، ، سید صدرالدین قمی، شیخ عبدالله سماهیجی، شیخ سلیمان بحرانی، ، ، ، آقا رضی قزوینی، شیخ حسین کرکی، ملا عبدالله تونی،، ، ملا عبدالله شوشتری اصفهانی.[۴]
منابع
- ↑ پيدايش، سير تطور و تداوم اخباریگری، فائز قاسم, شريفی محمد، دوفصلنامه كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)
- ↑ اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۶۹.
- ↑ اخباریگری، تاریخ و عقاید، بهشتی، ابراهیم، ج۱، ص۵۴۵