سوره‌های مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''سوره‌های مُسَبِّحَات'''، سوره‌هایی که با الفاظی از | '''سوره‌های مُسَبِّحَات'''، سوره‌هایی که با الفاظی از ریشه «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها تسبیح الهی آمده است. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام‌گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref> | ||
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> برخی این سوره‌ها را مسبحات خمس (پنجگانه) ناميده‌اند و سوره اسراء و اعلی را جزء آن‌ها بحساب نياورده‌اند.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹</ref> | |||
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> | |||
آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از: | آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از: | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۷: | ||
* '''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}} | * '''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}} | ||
در حديثى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه قبل از خواب مسبحات را تلاوت مى‌کرد و مى‌فرمود: در آن‌ها آيه‌اى است كه از هزار آيه برتر است. <ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۲
سؤال
سوره‌های مسبّحات را نام ببرید.
سوره‌های مُسَبِّحَات، سوره‌هایی که با الفاظی از ریشه «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها تسبیح الهی آمده است. سوره‌های اسراء، حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن و اعلی، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام‌گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط پیامبر(ص) صورت گرفته است.[۱]
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.[۲] برخی این سوره‌ها را مسبحات خمس (پنجگانه) ناميده‌اند و سوره اسراء و اعلی را جزء آن‌ها بحساب نياورده‌اند.[۳]
آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:
- سوره اسراء: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الحرام…؛ پاک و منزه است خدایی که در شبی بنده خود را از مسجد حرام …﴾
- سوره حدید: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ…؛ آنچه در آسمانها و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند …﴾
- سوره حشر: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند﴾
- سوره صف: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند﴾
- سوره جمعه: ﴿یُسَبِّـحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند﴾
- سوره تغابن: ﴿یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند﴾
- سوره اعلی: ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی؛ منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!﴾
در حديثى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه قبل از خواب مسبحات را تلاوت مى‌کرد و مى‌فرمود: در آن‌ها آيه‌اى است كه از هزار آيه برتر است. [۴]