نوشتن آیه ۳۵ سوره نور روی آینه: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


 
ابوالعباس احمد بن علی بُونی، عالم صوفی قرن هفتم قمری، معتقد است هر کسی آیه ۳۵ سوره نور را در شب جمعه آخر ماه روی آینه نقش کند و به مدت چهل شب، چهل نوبت این آیه را بر آینه بخواند، پس از آن هر مریضی که در آن آینه نگاه کند، بیماری او برطرف می‌شود.<ref>به نقل از نجفی اصفهانی، محمدتقی، خواص تمامی ایات و سوره‌های قرآن کریم، ص۹۵.</ref> گفته شده این مطلب در هیچ‌کدام از منابع معتبر روایی شیعه و سنی ذکر نشده است.
ابوالعباس احمد بن علی بُونی، عالم صوفی قرن هفتم قمری، معتقد است هر کسی آیه ۳۵ سوره نور را در شب جمعه آخر ماه روی آینه نقش کند و  


ابوالعباس احمدبن علی بن یوسف قُرَشی صوفی محیی‌الدین بُونی، نویسنده قرن هفتم که در حدود چهل کتاب در علوم خفیّه [بویژه حروف، اعداد و جفر] نوشته است. درباره زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. اثر عمده بونی کتاب شمس المعارف و لطائف العوارف است که در چهار جلد، در قاهره منتشر شده است. چهل فصلِ این کتاب که آلوارت در فهرست خود (شماره ۴۱۲۵) عنوان‌های آنها را به روشنی مرتّب کرده است، حاوی مجموعه آشفته و ملال آوری از مطالب برای استفاده سحرآمیز از اعداد، تک آیه‌های قرآنی، اسماء خداوند، نام‌های مادر موسی «ع»، رهنمودهایی برای ساختن تعاویذ، استفاده جادوگرانه از خط و غیره می‌باشد.<ref>دانشنامه جهان اسلام.</ref>
ابوالعباس احمدبن علی بن یوسف قُرَشی صوفی محیی‌الدین بُونی، نویسنده قرن هفتم که در حدود چهل کتاب در علوم خفیّه [بویژه حروف، اعداد و جفر] نوشته است. درباره زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. اثر عمده بونی کتاب شمس المعارف و لطائف العوارف است که در چهار جلد، در قاهره منتشر شده است. چهل فصلِ این کتاب که آلوارت در فهرست خود (شماره ۴۱۲۵) عنوان‌های آنها را به روشنی مرتّب کرده است، حاوی مجموعه آشفته و ملال آوری از مطالب برای استفاده سحرآمیز از اعداد، تک آیه‌های قرآنی، اسماء خداوند، نام‌های مادر موسی «ع»، رهنمودهایی برای ساختن تعاویذ، استفاده جادوگرانه از خط و غیره می‌باشد.<ref>دانشنامه جهان اسلام.</ref>


در خصوص توصیه مذکور و چنین تأثیری برای آیه شریفه، با مراجعه به کتاب‌های تفسیر روایی شیعی چون البرهان و نورالثقلین و همچنین دیگر تفاسیر معتبر شیعی چون مجمع البیان و المیزان و حتی کتاب‌های تفسیری مهم اهل سنت چون جامع البیان طبری و درالمنثور سیوطی، روایتی با این مضمون و محتوا بدست نیامد. از این رو به نظر می‌رسد مرحوم نجفی اصفهانی دستور ذکر شده را صرفاً بر اساس نظر ابوالعباس بونی بیان نموده است.


با توجه به آنچه در زندگینامه و مشی علمی او مشاهده می‌شود، می‌توان به این نتیجه‌گیری رهنمون شد که توصیه‌های وی برگرفته از روایات معصومین «ع» نیست و خود وی نیز از آنچنان اعتباری نزد اندیشمندان شیعی برخوردار نیست تا بتوان توصیه و دستور وی را به صورت یک توصیه قابل اعتماد برای عموم مردم تجویز نمود.
با توجه به آنچه در زندگینامه و مشی علمی او مشاهده می‌شود، می‌توان به این نتیجه‌گیری رهنمون شد که توصیه‌های وی برگرفته از روایات معصومین «ع» نیست و خود وی نیز از آنچنان اعتباری نزد اندیشمندان شیعی برخوردار نیست تا بتوان توصیه و دستور وی را به صورت یک توصیه قابل اعتماد برای عموم مردم تجویز نمود.

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۲

سؤال
از شیخ ابوالعباس بونی نقل شده است: «هرکس آیه ۳۵ سوره نور را بر آینه نقش کند و شب جمعه آخر ماه و مدت چهل شب، چهل نوبت این آیه را بر آینه بخواند، بعد از آن هر مریضی که در آن آینه نگاه کند، مرض او زایل شود». آیا این مطلب صحیح است؟


ابوالعباس احمد بن علی بُونی، عالم صوفی قرن هفتم قمری، معتقد است هر کسی آیه ۳۵ سوره نور را در شب جمعه آخر ماه روی آینه نقش کند و به مدت چهل شب، چهل نوبت این آیه را بر آینه بخواند، پس از آن هر مریضی که در آن آینه نگاه کند، بیماری او برطرف می‌شود.[۱] گفته شده این مطلب در هیچ‌کدام از منابع معتبر روایی شیعه و سنی ذکر نشده است.

ابوالعباس احمدبن علی بن یوسف قُرَشی صوفی محیی‌الدین بُونی، نویسنده قرن هفتم که در حدود چهل کتاب در علوم خفیّه [بویژه حروف، اعداد و جفر] نوشته است. درباره زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. اثر عمده بونی کتاب شمس المعارف و لطائف العوارف است که در چهار جلد، در قاهره منتشر شده است. چهل فصلِ این کتاب که آلوارت در فهرست خود (شماره ۴۱۲۵) عنوان‌های آنها را به روشنی مرتّب کرده است، حاوی مجموعه آشفته و ملال آوری از مطالب برای استفاده سحرآمیز از اعداد، تک آیه‌های قرآنی، اسماء خداوند، نام‌های مادر موسی «ع»، رهنمودهایی برای ساختن تعاویذ، استفاده جادوگرانه از خط و غیره می‌باشد.[۲]


با توجه به آنچه در زندگینامه و مشی علمی او مشاهده می‌شود، می‌توان به این نتیجه‌گیری رهنمون شد که توصیه‌های وی برگرفته از روایات معصومین «ع» نیست و خود وی نیز از آنچنان اعتباری نزد اندیشمندان شیعی برخوردار نیست تا بتوان توصیه و دستور وی را به صورت یک توصیه قابل اعتماد برای عموم مردم تجویز نمود.


منابع

  1. به نقل از نجفی اصفهانی، محمدتقی، خواص تمامی ایات و سوره‌های قرآن کریم، ص۹۵.
  2. دانشنامه جهان اسلام.