نقش دعا و خیرات در کاهش عذاب قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} آيا دعاها و خيرات بازماندگان، باعث كاهش عذاب قبر...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا دعاها و خيرات بازماندگان، باعث كاهش عذاب قبر ميّت مى شود؟
آیا دعاها و خیرات بازماندگان، باعث کاهش عذاب قبر میّت می‌شود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
مهم ترين چيزى كه سبب رهايى از عذاب قبر مى شود، كارهاى نيكى است كه انسان در حيات انجام داده است; ولى گاهى سرنوشت اموات، به وسيله ى كارهاى نيك يا بدِ ديگران قابل تغيير است.
مهم‌ترین چیزی که سبب رهایی از عذاب قبر می‌شود، کارهای نیکی است که انسان در حیات انجام داده است؛ ولی گاهی سرنوشت اموات، به وسیلهٔ کارهای نیک یا بدِ دیگران قابل تغییر است.
 
در يك قانون كلى، حديث مى فرمايد:  
در یک قانون کلی، حدیث می‌فرماید:
 
هر كسى روش نيكى بنياد گذارد، براى او ثوابِ هر كه به آن عمل كند مى رسد و هر كه روش بدى بنياد نهد، براى او گناه هر كه به آن عمل كند، مى رسد.
هر کسی روش نیکی بنیاد گذارد، برای او ثوابِ هر که به آن عمل کند می‌رسد و هر که روش بدی بنیاد نهد، برای او گناه هر که به آن عمل کند، می‌رسد.
 
پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود:  
پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود:
 
روزى حضرت عيسى(عليه السلام) از كنار قبرى گذشت كه صاحب آن در عذاب بود. سال بعد نيز گذر كرد ولى از عذاب صاحب قبر، خبرى نبود. سبب را از خداوند پرسيد. وحى آمد كه از اين ميّت، فرزندى صالح به بلوغ رسيد و براى مردم راهى درست كرد و يتيمى را پناه داد. به بركت آن از پدر گذشتيم.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۲۰، ح ۱۵; و محمد باقر مجلسى، حق اليقين، ص۴۸۹.</ref>
روزی حضرت عیسی (علیه السلام) از کنار قبری گذشت که صاحب آن در عذاب بود. سال بعد نیز گذر کرد ولی از عذاب صاحب قبر، خبری نبود. سبب را از خداوند پرسید. وحی آمد که از این میّت، فرزندی صالح به بلوغ رسید و برای مردم راهی درست کرد و یتیمی را پناه داد. به برکت آن از پدر گذشتیم.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۲۰، ح ۱۵; و محمد باقر مجلسی، حق الیقین، ص۴۸۹.</ref>
 
همچنين زيارت اهل قبور در روزهاى جمعه سبب مى شود، امواتى كه در تنگى باشند در گشايش قرار گيرند.<ref>همان، ص۲۵۶.</ref>
همچنین زیارت اهل قبور در روزهای جمعه سبب می‌شود، امواتی که در تنگی باشند در گشایش قرار گیرند.<ref>همان، ص۲۵۶.</ref>
 
امام صادق(عليه السلام) فرمود:  
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
 
هر گاه شخصى به نيت ميتى صدقه دهد، خداوند جبرئيل را فرمان مى دهد كه اين هديه را به قبر او برساند.<ref>وسائل الشيعه، ج۲، ص۶۵۶، ح ۹.</ref>  
هر گاه شخصی به نیت میتی صدقه دهد، خداوند جبرئیل را فرمان می‌دهد که این هدیه را به قبر او برساند.<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۶۵۶، ح ۹.</ref>
 
و نيز فرمود:  
و نیز فرمود:
 
به واسطه ى نمازى كه براى ميت خوانده مى شود، تنگى قبر او به فراخى تبديل مى شود.<ref>بحارالانوار، ج۸، ص۳۰۹.</ref>
به واسطهٔ نمازی که برای میت خوانده می‌شود، تنگی قبر او به فراخی تبدیل می‌شود.<ref>بحارالانوار، ج۸، ص۳۰۹.</ref>
 
ابن عباس در روايتى از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل مى كند:  
ابن عباس در روایتی از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) نقل می‌کند:
 
خواندنِ سوره ى «تبارك الملك» بر قبر ميت، مايه ى نجات از عذاب قبر است.<ref>منازل الاخره، ص۲۸ به نقل از: قطب رواندى; و نيز روايتى از امام باقر(عليه السلام) به نقل از: كلينى.</ref>
خواندنِ سورهٔ «تبارک الملک» بر قبر میت، مایهٔ نجات از عذاب قبر است.<ref>منازل الاخره، ص۲۸ به نقل از: قطب رواندی؛ و نیز روایتی از امام باقر (علیه السلام) به نقل از: کلینی.</ref>
 
از كتاب دعوات قطب راوندى نقل شده است كه هر گاه ميتى دفن شود و بر قبر او سه بار اين جمله را بخوانند، خداوند تا روز دميده شدن صور، عذاب را از او بر مى دارد;
از کتاب دعوات قطب راوندی نقل شده است که هر گاه میتی دفن شود و بر قبر او سه بار این جمله را بخوانند، خداوند تا روز دمیده شدن صور، عذاب را از او برمی‌دارد.
 
اللهم انى اسئلك بحق محمد و آل محمد ان لا تعذب هذا الميت.<ref>همان، ص۲۹.</ref>
اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد ان لا تعذب هذا المیت.<ref>همان، ص۲۹.</ref>
 
دعا نيز در كاهش عذاب قبر مؤثر است.  
دعا نیز در کاهش عذاب قبر مؤثر است.
 
رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) پس از خاك سپارى دخترش (رقيّه) با چشم گريان فرمود:  
رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) پس از خاک سپاری دخترش (رقیّه) با چشم گریان فرمود:
 
از خداى سبحان خواستم عذاب قبر را از او بردارد و خداوند او را بخشيد.<ref>الفروع من الكافى، ج۳، ص۲۳۶، كتاب الجنائز، باب المسأله فى القبر، ح ۶.</ref>  
از خدای سبحان خواستم عذاب قبر را از او بردارد و خداوند او را بخشید.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۶، کتاب الجنائز، باب المسأله فی القبر، ح ۶.</ref>
 
مشهور عالمان اهل سنت مانند عالمان تشيع، كه اموات، از اعمال صالح و خيراتى كه بازماندگان براى آنها مى فرستند، بهره مند مى شوند.  
مشهور عالمان اهل سنت مانند عالمان تشیع، که اموات، از اعمال صالح و خیراتی که بازماندگان برای آنها می‌فرستند، بهره‌مند می‌شوند.
 
اينجا به چند نمونه بسنده مى شود:
اینجا به چند نمونه بسنده می‌شود:
 
خالدى در كتاب «صلح الاخوان» پس از برهانى كردنِ رابطه ى اعمال صالح بازماندگان و بهبودى سرنوشت اموات مى گويد:  
خالدی در کتاب «صلح الاخوان» پس از برهانی کردنِ رابطهٔ اعمال صالح بازماندگان و بهبودی سرنوشت اموات می‌گوید:
 
هر گاه كسى به نيت وجه الله نذرى كند، تا ثوابش براى ميتى باشد، چنين نذرى مفيد و وفا به آن لازم است.<ref>جعفر سبحانى، الوهابيه فى الميزان، ص۱۳۳، به نقل از: صلح الاخوان، ص۱۰۲.</ref>
هر گاه کسی به نیت وجه الله نذری کند، تا ثوابش برای میتی باشد، چنین نذری مفید و وفا به آن لازم است.<ref>جعفر سبحانی، الوهابیه فی المیزان، ص۱۳۳، به نقل از: صلح الاخوان، ص۱۰۲.</ref>
 
العزامى مى گويد:  
العزامی می‌گوید:
 
روش مسلمين بر اين است كه براى اموات نذر و صدقه مى دهند و ثواب آن را براى اموات اهدا مى كنند. بنابر احاديث صحيح، مشهور و اجماع اهل سنت، صدقه دادن بازماندگان براى اموات سودمند است.
روش مسلمین بر این است که برای اموات نذر و صدقه می‌دهند و ثواب آن را برای اموات اهدا می‌کنند. بنابر احادیث صحیح، مشهور و اجماع اهل سنت، صدقه دادن بازماندگان برای اموات سودمند است.
 
در روايتى صحيح، سعد از پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) مى پرسد: «آيا صدقه دادن من براى روح مادرم سودى دارد؟» پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود: «بلى».<ref>همان، به نقل از: فرقان القرآن، ص۱۳۳.</ref>
در روایتی صحیح، سعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌پرسد: «آیا صدقه دادن من برای روح مادرم سودی دارد؟» پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «بلی».<ref>همان، به نقل از: فرقان القرآن، ص۱۳۳.</ref>
 
در كتاب «الفقه على المذاهب الاربعه» زيارت اهل قبور، مستحب ناميده شده و به آن سفارش شده است. همچنين قرآن خواندن براى ميت را مفيد مى داند و از قول فقيهان چهار مذهب، دعاهايى براى ميّت و روى قبور سفارش مى كند كه معلوم مى شود، تأثير دعا بر سرنوشت اموات را همه ى فقيهان مذاهب پذيرفته اند.<ref>ر.ك: جعفر سبحانى، بحوث توحيد حول التوحيد و الشرك، ص۷۵، به نقل از: الفقه على المذاهب، ص۵۴۰.</ref>
در کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» زیارت اهل قبور، مستحب نامیده شده و به آن سفارش شده است. همچنین قرآن خواندن برای میت را مفید می‌داند و از قول فقیهان چهار مذهب، دعاهایی برای میّت و روی قبور سفارش می‌کند که معلوم می‌شود، تأثیر دعا بر سرنوشت اموات را همهٔ فقیهان مذاهب پذیرفته‌اند.<ref>ر. ک. جعفر سبحانی، بحوث توحید حول التوحید و الشرک، ص۷۵، به نقل از: الفقه علی المذاهب، ص۵۴۰.</ref>
 
==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۰

سؤال

آیا دعاها و خیرات بازماندگان، باعث کاهش عذاب قبر میّت می‌شود؟

مهم‌ترین چیزی که سبب رهایی از عذاب قبر می‌شود، کارهای نیکی است که انسان در حیات انجام داده است؛ ولی گاهی سرنوشت اموات، به وسیلهٔ کارهای نیک یا بدِ دیگران قابل تغییر است.

در یک قانون کلی، حدیث می‌فرماید:

هر کسی روش نیکی بنیاد گذارد، برای او ثوابِ هر که به آن عمل کند می‌رسد و هر که روش بدی بنیاد نهد، برای او گناه هر که به آن عمل کند، می‌رسد.

پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود:

روزی حضرت عیسی (علیه السلام) از کنار قبری گذشت که صاحب آن در عذاب بود. سال بعد نیز گذر کرد ولی از عذاب صاحب قبر، خبری نبود. سبب را از خداوند پرسید. وحی آمد که از این میّت، فرزندی صالح به بلوغ رسید و برای مردم راهی درست کرد و یتیمی را پناه داد. به برکت آن از پدر گذشتیم.[۱]

همچنین زیارت اهل قبور در روزهای جمعه سبب می‌شود، امواتی که در تنگی باشند در گشایش قرار گیرند.[۲]

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

هر گاه شخصی به نیت میتی صدقه دهد، خداوند جبرئیل را فرمان می‌دهد که این هدیه را به قبر او برساند.[۳]

و نیز فرمود:

به واسطهٔ نمازی که برای میت خوانده می‌شود، تنگی قبر او به فراخی تبدیل می‌شود.[۴]

ابن عباس در روایتی از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) نقل می‌کند:

خواندنِ سورهٔ «تبارک الملک» بر قبر میت، مایهٔ نجات از عذاب قبر است.[۵]

از کتاب دعوات قطب راوندی نقل شده است که هر گاه میتی دفن شود و بر قبر او سه بار این جمله را بخوانند، خداوند تا روز دمیده شدن صور، عذاب را از او برمی‌دارد.

اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد ان لا تعذب هذا المیت.[۶]

دعا نیز در کاهش عذاب قبر مؤثر است.

رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) پس از خاک سپاری دخترش (رقیّه) با چشم گریان فرمود:

از خدای سبحان خواستم عذاب قبر را از او بردارد و خداوند او را بخشید.[۷]

مشهور عالمان اهل سنت مانند عالمان تشیع، که اموات، از اعمال صالح و خیراتی که بازماندگان برای آنها می‌فرستند، بهره‌مند می‌شوند.

اینجا به چند نمونه بسنده می‌شود:

خالدی در کتاب «صلح الاخوان» پس از برهانی کردنِ رابطهٔ اعمال صالح بازماندگان و بهبودی سرنوشت اموات می‌گوید:

هر گاه کسی به نیت وجه الله نذری کند، تا ثوابش برای میتی باشد، چنین نذری مفید و وفا به آن لازم است.[۸]

العزامی می‌گوید:

روش مسلمین بر این است که برای اموات نذر و صدقه می‌دهند و ثواب آن را برای اموات اهدا می‌کنند. بنابر احادیث صحیح، مشهور و اجماع اهل سنت، صدقه دادن بازماندگان برای اموات سودمند است.

در روایتی صحیح، سعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌پرسد: «آیا صدقه دادن من برای روح مادرم سودی دارد؟» پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «بلی».[۹]

در کتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» زیارت اهل قبور، مستحب نامیده شده و به آن سفارش شده است. همچنین قرآن خواندن برای میت را مفید می‌داند و از قول فقیهان چهار مذهب، دعاهایی برای میّت و روی قبور سفارش می‌کند که معلوم می‌شود، تأثیر دعا بر سرنوشت اموات را همهٔ فقیهان مذاهب پذیرفته‌اند.[۱۰]

منابع

  1. بحار الانوار، ج۶، ص۲۲۰، ح ۱۵; و محمد باقر مجلسی، حق الیقین، ص۴۸۹.
  2. همان، ص۲۵۶.
  3. وسائل الشیعه، ج۲، ص۶۵۶، ح ۹.
  4. بحارالانوار، ج۸، ص۳۰۹.
  5. منازل الاخره، ص۲۸ به نقل از: قطب رواندی؛ و نیز روایتی از امام باقر (علیه السلام) به نقل از: کلینی.
  6. همان، ص۲۹.
  7. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۶، کتاب الجنائز، باب المسأله فی القبر، ح ۶.
  8. جعفر سبحانی، الوهابیه فی المیزان، ص۱۳۳، به نقل از: صلح الاخوان، ص۱۰۲.
  9. همان، به نقل از: فرقان القرآن، ص۱۳۳.
  10. ر. ک. جعفر سبحانی، بحوث توحید حول التوحید و الشرک، ص۷۵، به نقل از: الفقه علی المذاهب، ص۵۴۰.