سوره روم: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== امر به تسبیح خداوند == | == امر به تسبیح خداوند == | ||
در آیه ۱۷ و ۱۸ سوره روم آمده است که هنگام | در آیه ۱۷ و ۱۸ سوره روم آمده است که هنگام صبح، ظهر، عصر و شب خداوند را تسبیح گویید که شاید اشاره به اوقات نماز باشد. | ||
== نشانه های خداوند == | == نشانه های خداوند == | ||
در آیاتی از سوره روم تصریح به نشانههای خداوند دارد: اینکه انسان را از خاک آفرید. اینکه برای انسان جفت و همسر آفرید تا در کنار یکدیگر به آرامش برسند و بین آنها مودت و رحمت قرار داد. و از دیگر نشانه های خداوند خلقت زمین و آسمانها و اختلاف زبان و گوناگونی رنگهای انسان است. و نیز خواب انسان در شب و روز و برخاستنش برای طلب روزی. و نیز بیم و امید بودن رعد و برق و فروفرستادن آب از آسمان و زنده کردن زمین مرده و برپا بودن زمین و آسمان.<ref>. روم / ۲۷–۲۰.</ref> | |||
== شرک و توحید فطری == | == شرک و توحید فطری == | ||
آیه ۲۹ سوره روم به این موضوع اشاره دارد که مشرکان که خداوند از آنان با کسانی که ظلم کرده اند نام می برد، افرادی هستند که بی هیچ دانشی از هوا و هوس خود پیروی نمودند.<ref>روم / ۳۶–۲۸.</ref> خداوند در آیات میانی سوره روم امر به نماز می کند و می گوید از مشرکان نباشید. مشرکانی که گروه گروه و دسته دسته می شوند. در ادامه این آیات، از این سخن می کند که اگر به مردم مصایبی رسد که البته از جانب خود آنان است، مأیوس میشوند و اگر رحمتی بر آنان نازل کنیم شادمان میشوند. و گاه اگر سختی ای بر آنان بیاید روی به خداوند می آورند و اگر برطرف شود دوباره شرک می ورزند. | |||
'''آیه فطرت''' | |||
در آیه ۳۰ سوره روم به این موضوع امر میکند که حق گرایانه(حنیفا) و با فطرتی که خداوند همه انسانها را با آن سرشته است به سوی خدا روی بیاور که اشاره به این دارد که فطرت و سرشت انسان، روی به خداوند دارد. | |||
'''تأمل در مخلوقات''' | '''تأمل در مخلوقات''' | ||
خط ۳۰: | خط ۳۴: | ||
'''انفاق''' | '''انفاق''' | ||
آیه ۳۸ | |||
نهی از رباخواری<ref>. روم / ۳۹.</ref> | نهی از رباخواری<ref>. روم / ۳۹.</ref> |
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۵۵
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
محتوای سوره «روم» چیست؟
سوره روم، مکی و چهلمین سوره به ترتیب نزول است. این سوره ۶۰ آیه دارد و در جزء ۲۱ قرآن است. سوره روم درباره جنگ ایران و روم پیشگویی کرده است. این سوره درباره ...
خبر از شکست ایران توسط روم
آیات ابتدایی این سوره اشاره به جنگ ایران و روم است که در عصرخسرو پرویز و هرقل قیصر روم واقع شد و در آن جنگ ایرانیها پیروز شدند. مشرکان مکّه این را به فال نیک گرفتند و دلیل بر حقانیت نیّت شرک خود دانستند و گفتند ایرانیان مجوسی و مشرک هستند. امّا رومیان مسیحی هستند و اهل کتاب، همانگونه که ایرانیان بر رومیان غلبه کردند، پیروزی نهایی از آن شرک است. این امر بر مسلمانان گران آمد و آیات «۷–۱» سوره روم نازل شد و یک پیشگوئی عجیب را بیان کرد که گرچه ایرانیان در این نبرد پیروز شدند امّا چیزی نمیگذرد که از رومیان شکست خواهند خورد. و حتّیحدود زمان این پیشگوئی را نیز بیان داشت که در طول چند سال به وقوع میپیوندد و این پیشگوئی از مظاهر اعجاز قرآن است.[۱]
در آیه ۵ این سوره، سبب این پیروزی را نصرت خداوند دانسته است و گفته است خداوند هر که را بخواهد یاری میکند.
عدم خلف وعده خدا
در آیه شش این سوره گفته شده است که خداوند از وعده خود تخلف نمیکند: ﴿وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ؛ خدا وعده داده است و وعده خود خلاف نكند، ولى بيشتر مردم نمىدانند.﴾(روم:۶)
عاقبت بدکاران و سرنوشت مجرمان در قیامت
در آیاتی از این سوره به قیامت و سرنوشت مشرکان و کسانی که آیات خدا را انکار میکردند، اشاره شده است که در آن روز مجرمان و گنهکاران مأیوس خواهند شد و معبودان آنها نمیتواند شفاعتشان کنند. اما کسانی که ایمان آوردند و عمل انجام دادند وارد بهشت میشوند.[۲]
امر به تسبیح خداوند
در آیه ۱۷ و ۱۸ سوره روم آمده است که هنگام صبح، ظهر، عصر و شب خداوند را تسبیح گویید که شاید اشاره به اوقات نماز باشد.
نشانه های خداوند
در آیاتی از سوره روم تصریح به نشانههای خداوند دارد: اینکه انسان را از خاک آفرید. اینکه برای انسان جفت و همسر آفرید تا در کنار یکدیگر به آرامش برسند و بین آنها مودت و رحمت قرار داد. و از دیگر نشانه های خداوند خلقت زمین و آسمانها و اختلاف زبان و گوناگونی رنگهای انسان است. و نیز خواب انسان در شب و روز و برخاستنش برای طلب روزی. و نیز بیم و امید بودن رعد و برق و فروفرستادن آب از آسمان و زنده کردن زمین مرده و برپا بودن زمین و آسمان.[۳]
شرک و توحید فطری
آیه ۲۹ سوره روم به این موضوع اشاره دارد که مشرکان که خداوند از آنان با کسانی که ظلم کرده اند نام می برد، افرادی هستند که بی هیچ دانشی از هوا و هوس خود پیروی نمودند.[۴] خداوند در آیات میانی سوره روم امر به نماز می کند و می گوید از مشرکان نباشید. مشرکانی که گروه گروه و دسته دسته می شوند. در ادامه این آیات، از این سخن می کند که اگر به مردم مصایبی رسد که البته از جانب خود آنان است، مأیوس میشوند و اگر رحمتی بر آنان نازل کنیم شادمان میشوند. و گاه اگر سختی ای بر آنان بیاید روی به خداوند می آورند و اگر برطرف شود دوباره شرک می ورزند.
آیه فطرت
در آیه ۳۰ سوره روم به این موضوع امر میکند که حق گرایانه(حنیفا) و با فطرتی که خداوند همه انسانها را با آن سرشته است به سوی خدا روی بیاور که اشاره به این دارد که فطرت و سرشت انسان، روی به خداوند دارد.
تأمل در مخلوقات
انفاق
آیه ۳۸
نهی از رباخواری[۵]
مطالعه بیشتر
- قرشی، علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ذیل سوره.
- قرائتی، محسن، تفسیر نور، ذیل سوره.