تناقض اقتضائات بشری پیامبر(ص) با عصمت او: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شبهه}}

با تأمل در معنی و مفهوم عصمت مطلق از یک سو و واقعیت بشری وجود پیامبر از سوی دیگر، به روشنی اثبات می‌شود که اقتضائات بشری پیامبر، نافی عصمت مطلق اوست. بر این امر شواهد متعددی وجود دارد که مهم‌ترین آن عبارت است از: گزارش‌های قرآنی از زندگی پیامبران و نسبت دادن ذنب و عصیان و خطا به ایشان، سیره و زندگی عملی پیامبران در تاریخ، الزامات مستقل عقلی که این الزامات ناشی از انسان‌شناسی قرآن است؛ یعنی نمی‌توان انسانی را در نظر گرفت که با حفظ خصوصیات انسانی، به عصمت مطلق برسد! بنابراین ریشهٔ اعتقاد به عصمت مطلق پیامبر، در میان مسلمانان، به دوره‌های بعد از حیات پیامبر و اسطوره‌سازی آن‌ها از شخصیت او بر می‌گردد!

{{پایان شبهه}}

نقشی که پیامبران الهی در تاریخ به عهده داشته‌اند، مستلزم وجود خصوصیات مهمی چون شجاعت، ایثار، تواضع، پیراستگی از دنیا، … است. از آنجا که پیامبران حامل پیام خدا برای انسان‌ها هستند، باید به گونه‌ای باشند که انسان‌ها بتوانند به آنان اعتماد کرده و آنان را الگوی خود در زندگی برای رسیدن به خداوند قرار دهند. صفت عصمت، یگانه صفتی است که این مهم را تأمین می‌کند. از این رو پیش از مراجعه به کلام نبی، نیازمند اثبات عصمت او هستیم تا بتوان به سخنش اعتماد کرد. همه فرقه‌های اسلامی در اصل عصمت پیامبران تردید ندارند؛ اما در گستره و قلمرو آن اختلافات گوناگونی وجود دارد.