مسلم بن عقیل و ترور ابنزیاد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
پیامبر اسلام و اهلبیت، پیروزی بر دشمن از راه ظلم و ستم را نهی کردهاند. امام علی(ع) میفرمود: «از من میخواهید که پيروزى را با ستمکردن بر دیگران بجویم».<ref>صبحی صالح، نهج البلاغة، خطبه ۱۲۶، ص۱۸۳.</ref> مسلم بن عقیل | پیامبر اسلام و اهلبیت، پیروزی بر دشمن از راه ظلم و ستم را نهی کردهاند. امام علی(ع) میفرمود: «از من میخواهید که پيروزى را با ستمکردن بر دیگران بجویم».<ref>صبحی صالح، نهج البلاغة، خطبه ۱۲۶، ص۱۸۳.</ref> | ||
مسلم بن عقیل در کوفه در خانه هانی بن عروه پنهان شد. هنگامی که [[هانی بن عروه]] مریض شد و قرار شد ابنزیاد به عیادت او برود، به مسلم پیشنهاد شد که پنهان شده و سپس بیرون آمده و ابنزیاد را بکشد. البته هانی با این پیشنهاد مخالف بود. ابن زیاد آمد و پس از گفتگویی رفت. مسلم در پاسخ به این سوال که چرا ابنزیاد را نکشتی، گفت به دو جهت او را نکشت؛ یکی به دلیل عدم رضایت هانی بن عروه که گفت نمیخواهم خون او در خانهٔ من ریخته شود، و دیگر این که از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: «ایمان به فتک (یورش بردن، حمله ناگهانى، ترور) قید و بند زده است و مؤمن نباید مورد حمله قرار گیرد». هانی گفت: آری؛ والله اگر او را کشته بودی، فردی فاسق، فاجر و کافری حیلهگر را کشته بودی، ولی من راضی نشدم و کراهت داشتم که خون او در خانهٔ من ریخته شود.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ابو جعفر طبری، ج۴، ص۲۷۱، مکتبه ارومیه.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۱
این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
چرا حضرت مسلم(ع) با اینکه برای کشتن ابن زیاد فرصتی به دست آورد از آن سر باز زد؟
پیامبر اسلام و اهلبیت، پیروزی بر دشمن از راه ظلم و ستم را نهی کردهاند. امام علی(ع) میفرمود: «از من میخواهید که پيروزى را با ستمکردن بر دیگران بجویم».[۱]
مسلم بن عقیل در کوفه در خانه هانی بن عروه پنهان شد. هنگامی که هانی بن عروه مریض شد و قرار شد ابنزیاد به عیادت او برود، به مسلم پیشنهاد شد که پنهان شده و سپس بیرون آمده و ابنزیاد را بکشد. البته هانی با این پیشنهاد مخالف بود. ابن زیاد آمد و پس از گفتگویی رفت. مسلم در پاسخ به این سوال که چرا ابنزیاد را نکشتی، گفت به دو جهت او را نکشت؛ یکی به دلیل عدم رضایت هانی بن عروه که گفت نمیخواهم خون او در خانهٔ من ریخته شود، و دیگر این که از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: «ایمان به فتک (یورش بردن، حمله ناگهانى، ترور) قید و بند زده است و مؤمن نباید مورد حمله قرار گیرد». هانی گفت: آری؛ والله اگر او را کشته بودی، فردی فاسق، فاجر و کافری حیلهگر را کشته بودی، ولی من راضی نشدم و کراهت داشتم که خون او در خانهٔ من ریخته شود.[۲]