ارتباط سوره قدر با امام زمان(ع): تفاوت میان نسخهها
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ =امامشناسی در قرآن | | شاخه فرعی۱ =امامشناسی در قرآن | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله |
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۴
در مورد سوره قدر و رابطه آن با امام زمان(عج) توضیح دهید؟
آنچه از آیات سوره قدر و روایاتی که در تفسیر آن وارد شده، استفاده میشود این است که فرشتگان در شب قدر مقدّرات یک سال را به امام زمان(ع) عرضه میکنند. این واقعیت از نخستین روز خلقت بوده و بر نخستین پیامبر و وصی او نازل میشده و تا قیامت ادامه دارد.[۱] زیرا زمین از نخستین روز آفرینش تا بر پائی قیامت بی حجت نخواهد بود و خداوند در شب قدر، مقدّرات امور عالم را به وسیله ملائکه و روح که اعظم ملائکه است نزد آن حجت بر زمین (خواه پیامبر باشد و خواه وصی او) میفرستد.
در زمان حیات رسول خدا(ص)، محل نزول فرشتگان آستان آن حضرت بوده است. پس از آن حضرت به محضر امام علی(ع) و سپس سایر ائمه(ع) یکی پس از دیگری و امروزه به محضر امام زمان(ع) نازل میشوند و این کار در هر سال تکرار میشود چنانچه از ظاهر آیه سوم سوره قدر این تداوم برداشت می شود؛ ﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ﴾، زیرا «تَنَزَّلُ» فعل مضارع است که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود میآیند.[۲]
رشیدالدین میبدی مفسّر معروف اهل سنت میگوید: برخی گفتهاند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم(ص) بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر(ص) و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است.[۳]
طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان نیز روایتی را از ابوذر غفاری نقل میکند که گفت: به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.[۴]
در اصول کافی در ضمن حدیثی از قول امام صادق(ع) چنین آمده است: علی(ع) میفرمود: که هر گاه دو تن از اصحاب (عمر و ابوبکر) نزد پیامبر بودند و آن حضرت سوره «انا انزلنا» را با خشوع و گریه تلاوت میکرد، میگفتند: چه قدر در برابر این سوره حساسی؟ میفرمود: این حساسیت برای چیزی است که چشمانم (فرشتگان را در شب قدر) دیده و دلم (بیان هر امر حکیم را در آن شب) فهمیده و پس از من جان این مرد اشاره به (علی(ع)) آن را دریافت خواهد کرد. آنها میگفتند: تو چه دیدهای و او چه خواهد دید؟ پیامبر در پاسخ آنها روی خاک مینوشت: ﴿تَنَزَّلُ الْمَلَائِکه وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کلِّ أَمْرٍ﴾ آن گاه میفرمود: پس از این که خدا فرموده است: ﴿مِّن کلِّ أَمْرٍ﴾ آیا چیزی باقی خواهد بود؟ میگفتند: نه، میفرمود: در شبهای قدر بعد از من هم آن امر نازل میشود؟ میگفتند: آری، میفرمود: بر چه کسی نازل میشود؟ میگفتند: نمیدانیم، پیامبر(ص) دست بر سر من میگذاشت و میفرمود: اگر نمیدانید، بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.[۵]
مطالعه بیشتر
- سیمای آفتاب، دکتر حبیب الله طاهری.
- عبقات الانوار، ج۳، میر حامد حسین.