نماز در ادیان الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (بازبینی و ویرایش) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
در مورد کیفیت نماز در ادیان الهی اینطور آمده است که نماز بنی اسرائیل به صورت گروهی و نشسته و بدون [[رکوع]] و [[سجده]] است. نماز مسیحیان همانند نماز حضرت عیسی دارای سه بخش است که در بخش نخست برای خود، در بخش دوم برای [[حواریون|شاگردان خود]] و در بخش سوم برای همه [[مؤمن|مؤمنان]] دعا کرد. بر اساس قرآن در دروان حضرت ابراهیم(ع) نمازی مرسوم بوده است که دارای رکوع و سجده بوده و [[نماز جماعت]] نیز برگزار می‌شده است. | در مورد کیفیت نماز در ادیان الهی اینطور آمده است که نماز بنی اسرائیل به صورت گروهی و نشسته و بدون [[رکوع]] و [[سجده]] است. نماز مسیحیان همانند نماز حضرت عیسی دارای سه بخش است که در بخش نخست برای خود، در بخش دوم برای [[حواریون|شاگردان خود]] و در بخش سوم برای همه [[مؤمن|مؤمنان]] دعا کرد. بر اساس قرآن در دروان حضرت ابراهیم(ع) نمازی مرسوم بوده است که دارای رکوع و سجده بوده و [[نماز جماعت]] نیز برگزار می‌شده است. | ||
== در دین یهودیت == | ==در دین یهودیت== | ||
سخنان خداوند با حضرت موسی هنگام حضور در [[کوه طور]] در ابتدای سوره طه ذکر شده است، در یکی از این آیات، خدا به حضرت موسی دستور به خواندن نماز می‌دهد. {{قرآن|إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي|ترجمه=همانا! من خدایم که جز من معبودی نیست، پس مرا بپرست و نماز را برای یاد من برپا دار|سوره=طه|آیه=۱۴}} | سخنان خداوند با حضرت موسی هنگام حضور در [[کوه طور]] در ابتدای [[سوره طه]] ذکر شده است، در یکی از این آیات، خدا به حضرت موسی دستور به خواندن نماز می‌دهد. {{قرآن|إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي|ترجمه=همانا! من خدایم که جز من معبودی نیست، پس مرا بپرست و نماز را برای یاد من برپا دار|سوره=طه|آیه=۱۴}} | ||
در آیه دیگری نیز خداوند ذیل دستوراتی، به خواندن نماز اشاره می‌کند. {{قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ|ترجمه=و به موسی و برادرش وحی کردیم که خانه هایی در سرزمین مصر برای قوم خود فراهم آورید، و خانه هایتان را روبروی هم قرار دهید، و نماز را برپا دارید، و مؤمنان را [به رهایی از چنگال فرعونیان] مژده ده.|سوره=یونس|آیه=۸۷}} | در آیه دیگری نیز خداوند ذیل دستوراتی، به خواندن نماز اشاره می‌کند. {{قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ|ترجمه=و به موسی و برادرش وحی کردیم که خانه هایی در سرزمین مصر برای قوم خود فراهم آورید، و خانه هایتان را روبروی هم قرار دهید، و نماز را برپا دارید، و مؤمنان را [به رهایی از چنگال فرعونیان] مژده ده.|سوره=یونس|آیه=۸۷}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
چگونگی نماز در میان [[بنی‌اسرائیل]]، در کتاب اشعیا، فصل چهل و پنجم، آیه ۲۴، معین شده است. بنی اسرائیل [[رکوع]]، [[سجده]] و حرکتی که در آن زانوها خم شود ندارند. آنها در هنگام [[عبادت]] به صورت گروهی و چهارزانو می‌نشینند و از دو زانو نشستن [[نهی]] می‌کنند.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۲۲۷.</ref> | چگونگی نماز در میان [[بنی‌اسرائیل]]، در کتاب اشعیا، فصل چهل و پنجم، آیه ۲۴، معین شده است. بنی اسرائیل [[رکوع]]، [[سجده]] و حرکتی که در آن زانوها خم شود ندارند. آنها در هنگام [[عبادت]] به صورت گروهی و چهارزانو می‌نشینند و از دو زانو نشستن [[نهی]] می‌کنند.<ref>دیلمی، ارشاد القلوب، ۲۲۷.</ref> | ||
== در دین مسیحیت == | ==در دین مسیحیت== | ||
در هنگام سخن گفتن حضرت عیسی(ع) در گهواره، توصیه به نماز خواندن از جانب خدا ذکر شده است. {{قرآن|وَ أَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا|ترجمه=و مرا تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرده است.|سوره=مریم|آيه=۳۰}} در آیه دیگری خطاب به [[حضرت مریم]] اینطور ذکر شده است که {{قرآن|يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ|ترجمه=ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با رکوع کنندگان رکوع کن.|سوره=آل عمران|آیه=۴۳}}. | در هنگام سخن گفتن حضرت عیسی(ع) در گهواره، توصیه به نماز خواندن از جانب خدا ذکر شده است. {{قرآن|وَ أَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا|ترجمه=و مرا تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرده است.|سوره=مریم|آيه=۳۰}} در آیه دیگری خطاب به [[حضرت مریم]] اینطور ذکر شده است که {{قرآن|يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ|ترجمه=ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با رکوع کنندگان رکوع کن.|سوره=آل عمران|آیه=۴۳}}. | ||
بلندترین نماز حضرت عیسی(ع) آخرین نمازی است که با [[حواریون|شاگردان خود]] به‌جا آورد. این نماز به سه بخش تقسیم می‌شود؛ اوّل [[دعا]] برای خودش، دوم دعا برای محافظت شاگردانش و سوم دعا به جهت [[مؤمن|مؤمنانی]] که از آن زمان تا [[آخر الزمان]] ایمان خواهند آورد. این نماز نسبت به سایر نمازهای وی، دارای اهمیت بیشتری دانسته شده است.<ref>قاموس، کتاب مقدّس، ص۸۸۹.</ref> | بلندترین نماز حضرت عیسی(ع) آخرین نمازی است که با [[حواریون|شاگردان خود]] به‌جا آورد. این نماز به سه بخش تقسیم می‌شود؛ اوّل [[دعا]] برای خودش، دوم دعا برای محافظت شاگردانش و سوم دعا به جهت [[مؤمن|مؤمنانی]] که از آن زمان تا [[آخر الزمان]] ایمان خواهند آورد. این نماز نسبت به سایر نمازهای وی، دارای اهمیت بیشتری دانسته شده است.<ref>قاموس، کتاب مقدّس، ص۸۸۹.</ref> | ||
== در دیگر ادیان == | ==در دیگر ادیان== | ||
بنا بر آیه ۱۲۵ سوره بقره، نماز در زمان [[حضرت ابراهیم(ع)]] و [[حضرت اسماعیل(ع)|اسماعیل(ع)]] وجود داشته و دارای [[رکوع]] و [[سجده]] بوده است. | بنا بر آیه ۱۲۵ سوره بقره، نماز در زمان [[حضرت ابراهیم(ع)]] و [[حضرت اسماعیل(ع)|اسماعیل(ع)]] وجود داشته و دارای [[رکوع]] و [[سجده]] بوده است. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
*[[روزه در ادیان آسمانی]] | *[[روزه در ادیان آسمانی]] | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۲
آیا نماز در شریعت ادیان دیگر مانند یهودیت و مسیحیت نیز بوده است؟ به چه شکلی انجام می‌شود؟
نماز در ادیان الهی یکی از مناسک مهم بوده است. بر اساس قرآن، حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) مأمور به خواندن نماز شده‌اند. بنابرقرآن در زمان حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) نیز نماز وجود داشته است.
در مورد کیفیت نماز در ادیان الهی اینطور آمده است که نماز بنی اسرائیل به صورت گروهی و نشسته و بدون رکوع و سجده است. نماز مسیحیان همانند نماز حضرت عیسی دارای سه بخش است که در بخش نخست برای خود، در بخش دوم برای شاگردان خود و در بخش سوم برای همه مؤمنان دعا کرد. بر اساس قرآن در دروان حضرت ابراهیم(ع) نمازی مرسوم بوده است که دارای رکوع و سجده بوده و نماز جماعت نیز برگزار می‌شده است.
در دین یهودیت
سخنان خداوند با حضرت موسی هنگام حضور در کوه طور در ابتدای سوره طه ذکر شده است، در یکی از این آیات، خدا به حضرت موسی دستور به خواندن نماز می‌دهد. ﴿إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي؛ همانا! من خدایم که جز من معبودی نیست، پس مرا بپرست و نماز را برای یاد من برپا دار﴾(طه:۱۴)
در آیه دیگری نیز خداوند ذیل دستوراتی، به خواندن نماز اشاره می‌کند. ﴿وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ؛ و به موسی و برادرش وحی کردیم که خانه هایی در سرزمین مصر برای قوم خود فراهم آورید، و خانه هایتان را روبروی هم قرار دهید، و نماز را برپا دارید، و مؤمنان را [به رهایی از چنگال فرعونیان] مژده ده.﴾(یونس:۸۷)
چگونگی نماز در میان بنی‌اسرائیل، در کتاب اشعیا، فصل چهل و پنجم، آیه ۲۴، معین شده است. بنی اسرائیل رکوع، سجده و حرکتی که در آن زانوها خم شود ندارند. آنها در هنگام عبادت به صورت گروهی و چهارزانو می‌نشینند و از دو زانو نشستن نهی می‌کنند.[۱]
در دین مسیحیت
در هنگام سخن گفتن حضرت عیسی(ع) در گهواره، توصیه به نماز خواندن از جانب خدا ذکر شده است. ﴿وَ أَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا؛ و مرا تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرده است.﴾(مریم) در آیه دیگری خطاب به حضرت مریم اینطور ذکر شده است که ﴿يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ؛ ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با رکوع کنندگان رکوع کن.﴾(آل عمران:۴۳).
بلندترین نماز حضرت عیسی(ع) آخرین نمازی است که با شاگردان خود به‌جا آورد. این نماز به سه بخش تقسیم می‌شود؛ اوّل دعا برای خودش، دوم دعا برای محافظت شاگردانش و سوم دعا به جهت مؤمنانی که از آن زمان تا آخر الزمان ایمان خواهند آورد. این نماز نسبت به سایر نمازهای وی، دارای اهمیت بیشتری دانسته شده است.[۲]
در دیگر ادیان
بنا بر آیه ۱۲۵ سوره بقره، نماز در زمان حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) وجود داشته و دارای رکوع و سجده بوده است.
در روایتی از امام کاظم(ع) نقل شده است که بر امت‌های گذشته پنجاه نماز در پنجاه وقت واجب بوده است. نمازهای امت‌های پیشین، در حال مسافرت و غیر آن به یک اندازه بوده است.[۳]
طبق روایتی، در زمان حضرت ابراهیم و اسحاق(ع)، نماز جماعت نیز وجود داشت و یکی از شرایط آن رسیدن تعداد نمازگزاران به یازده نفر بوده است.[۴]
جستارهای وابسته
منابع