کرونا و لزوم بازاندیشی در نذرها: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۹
سؤال
امروزه روشن شده که به‌جای نذر امام‌زاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها می‌توانند به بشر کمک کنند نه آنها!
حق‌بودن توسل و دعا علاوه بر مفیدبودن دوا و درمان، امر بدیهی و روشنی برای دینداران است. نذر امام و امام‌زاده و توسل به آنها، با کمک به مخارج امور بهداشتی و پزشکی هیچ تعارضی ندارد و هر دو به موازات هم مفید و لازم است.
در طول تاریخ مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیه‌های دینی، هم دعا و توسل داشته‌اند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کرده‌اند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلمان‌نشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزه‌های دینی ساخته و وقف شده است.