امام زمان(ع) در تفاسیر اهلسنت: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
آیاتی از قرآن درباره حضرت مهدی(ع) است و روایاتی در تفسیر آن آیات ذکر شده است. در تفاسیر اهل سنت برخی از این آیات را به وجود و قیام حضرت مهدی تفسیر کرده اند: | آیاتی از قرآن درباره حضرت مهدی(ع) است و روایاتی در تفسیر آن آیات ذکر شده است. در تفاسیر اهل سنت برخی از این آیات را به وجود و قیام حضرت مهدی تفسیر کرده اند: | ||
۱. {{قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ|ترجمه=او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیینها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!|سوره=توبه|آیه=۳۳}} | |||
در تفسیر قرطبی آمده است: «پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام قیام مهدی(ع) است. در آن زمان، مردمان یا باید مسلمان شوند یا جزیه دهند؛ و این که گفته شده است مهدی همان عیسی است، نادرست است زیرا اخبار صحیح به گونهای متواتر وارد شده که مهدی از خاندان پیامبر(ص) است.<ref>انصاری قرطبی، ابو عبدالله محمد بن احمد، الجامع الاحکام القرآن، تحقیق عبدالرزاق المهدی، چاپ دارالکتاب العربی، ۱۴۱۸ه، ج۸، ص۱۱۱.</ref> | * در تفسیر قرطبی آمده است: «پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام قیام مهدی(ع) است. در آن زمان، مردمان یا باید مسلمان شوند یا جزیه دهند؛ و این که گفته شده است مهدی همان عیسی است، نادرست است زیرا اخبار صحیح به گونهای متواتر وارد شده که مهدی از خاندان پیامبر(ص) است.<ref>انصاری قرطبی، ابو عبدالله محمد بن احمد، الجامع الاحکام القرآن، تحقیق عبدالرزاق المهدی، چاپ دارالکتاب العربی، ۱۴۱۸ه، ج۸، ص۱۱۱.</ref> | ||
* در کتاب البیان در تفسیر این آیه آمده است: کسی که خدا او را بر همه ادیان چیره میگرداند، مهدی از فرزندان فاطمه است.<ref>سید مؤمن بن حسن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، ص۳۴۳.</ref> | |||
* در تفسیر کشف الاسرار که از تفاسیر معتبر اهل سنت است در شرح این آیه میگوید: رسول در این آیه حضرت محمد(ص) است و هدی و هدایت قرآن و ایمان است و دین حق، اسلام است و خدا این دین را بر دیگر ادیان برتری میدهد، چنانکه دینی نماند مگر این که اسلام بر آن غالب آید؛ و این اتفاق بعد از این رخ خواهد داد و هنوز محقق نشده است.<ref>میبدی رشید الدین، امام احمد، (از عالمان قرن پنجم)، کشف الاسرار، ج۴، ص۱۱۹–۱۲۰.</ref> | |||
۲. {{قرآن| | ۲. {{قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ۚ|ترجمه=آنچه خداوند برای شما باقی گذارده (از سرمایههای حلال)، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید!|سوره=هود|آیه=۸۶}} (اگر با ایمان باشید «بقیةالله» برای شما خیر است) در نور الابصار آمده است: «چون (مهدی) ظهور کند، کعبه را پایگاه خویش قرار میدهد و ۳۱۳ نفر از یارانش به او میپیوندند، آنگاه در نخستین سخن این آیه را تلاوت میکند «بقیةالله بهتر است برای شما اگر ایمان بیاورید»، پس میگوید: «منم بقیةالله و خلیفه خدا و حجت او بر شما.»}}<ref>مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، بیروت، ۱۴۰۹ هـ، ص۳۴۹.</ref> | ||
۳. و من أظلم ممن منع مسجد الله أن یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها اولئک ما کان لهم أن یدخلوها الا خائفین لهم فی الدنیا خزی و لهم فی الاخره عذاب عظیم» (کیست ستمکار تر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نمود؟ شایسته نیست آنان، جز با ترس و وحشت وارد این (کانونهای عبادت) شوند. بهرهٔ آنها در دنیا فقط رسوایی و خواری است و در آخرت عذاب عظیم (الهی)). | ۳. و من أظلم ممن منع مسجد الله أن یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها اولئک ما کان لهم أن یدخلوها الا خائفین لهم فی الدنیا خزی و لهم فی الاخره عذاب عظیم» (کیست ستمکار تر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نمود؟ شایسته نیست آنان، جز با ترس و وحشت وارد این (کانونهای عبادت) شوند. بهرهٔ آنها در دنیا فقط رسوایی و خواری است و در آخرت عذاب عظیم (الهی)). |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۱
در تفاسیر اهل سنت چه آیاتی بر وجود امام زمان(عج) و قیام آن حضرت تفسیر شده است؟
آیاتی از قرآن درباره حضرت مهدی(ع) است و روایاتی در تفسیر آن آیات ذکر شده است. در تفاسیر اهل سنت برخی از این آیات را به وجود و قیام حضرت مهدی تفسیر کرده اند:
۱. ﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیینها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!﴾(توبه:۳۳)
- در تفسیر قرطبی آمده است: «پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام قیام مهدی(ع) است. در آن زمان، مردمان یا باید مسلمان شوند یا جزیه دهند؛ و این که گفته شده است مهدی همان عیسی است، نادرست است زیرا اخبار صحیح به گونهای متواتر وارد شده که مهدی از خاندان پیامبر(ص) است.[۱]
- در کتاب البیان در تفسیر این آیه آمده است: کسی که خدا او را بر همه ادیان چیره میگرداند، مهدی از فرزندان فاطمه است.[۲]
- در تفسیر کشف الاسرار که از تفاسیر معتبر اهل سنت است در شرح این آیه میگوید: رسول در این آیه حضرت محمد(ص) است و هدی و هدایت قرآن و ایمان است و دین حق، اسلام است و خدا این دین را بر دیگر ادیان برتری میدهد، چنانکه دینی نماند مگر این که اسلام بر آن غالب آید؛ و این اتفاق بعد از این رخ خواهد داد و هنوز محقق نشده است.[۳]
۲. ﴿بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ۚ؛ آنچه خداوند برای شما باقی گذارده (از سرمایههای حلال)، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید!﴾(هود:۸۶) (اگر با ایمان باشید «بقیةالله» برای شما خیر است) در نور الابصار آمده است: «چون (مهدی) ظهور کند، کعبه را پایگاه خویش قرار میدهد و ۳۱۳ نفر از یارانش به او میپیوندند، آنگاه در نخستین سخن این آیه را تلاوت میکند «بقیةالله بهتر است برای شما اگر ایمان بیاورید»، پس میگوید: «منم بقیةالله و خلیفه خدا و حجت او بر شما.»}}[۴]
۳. و من أظلم ممن منع مسجد الله أن یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها اولئک ما کان لهم أن یدخلوها الا خائفین لهم فی الدنیا خزی و لهم فی الاخره عذاب عظیم» (کیست ستمکار تر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نمود؟ شایسته نیست آنان، جز با ترس و وحشت وارد این (کانونهای عبادت) شوند. بهرهٔ آنها در دنیا فقط رسوایی و خواری است و در آخرت عذاب عظیم (الهی)).
سیوطی درباره عذاب دنیوی این افراد مینویسد: «خواری و ذلّت (آنان) در دنیا زمانی فرا میرسد که مهدی به پا خیزد و قسطنطنیه را فتح کند و آنان را بکشد.»[۵]و در تفسیر طبری و تفسیر کشف الاسرار[۶] نیز به همین مطلب که سیوطی نوشته است تصریح شده است.
۴. ﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ[۷] (ای کسانی که ایمان آوردهاید، صبر کنید و مقاومت ورزید و مرابطه کنید و از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید)
حافظ قندوزی ازامام محمد باقر(ع) درباره این آیه روایت کرده است که فرمود: شکیبا باشید بر ادای فرائض و واجبات، و در برابر آزار دشمنان استقامت ورزید و با امام تان مهدی مرابطه نمائید.﴾[۸]
۵. ﴿... یسْئَلُونَکَ عَنِ السَّاعَه أَیَّانَ مُرْساها[۹] (از تو درباره ساعت میپرسند که زمان وقوع آن کی است) حافظ قندوزی از مفضل بن عمر از امام جعفر صادق(ع)، روایت کرده است که فرمود: «(منظور از) ساعت قیام قائم است.»﴾[۱۰]
۶. ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها[۱۱] (بدانید که خدا زمین را پس از مرگش احیاء میکند) حافظ قندوزی مینویسد: «خداوند آنرا توسط «قائم» زنده میسازد، پس در آن ایجاد عدالت کند و زمین را توسط عدل، پس از مردنش به واسطه ظلم، زنده سازد.»﴾[۱۲]
۷. ﴿فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ[۱۳] (پس ایمان آرید به خدا و رسول و نوری که فرود آوردیم، و خداوند بدانچه کنید آگاه است)
علاّمه قبیسی مینویسد حافظ ابوجعفر محمد بن جریر طبری گفت در حجه الوداع پیامبر(ص) فرمود: ای مردم، ﴿آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا﴾ سپس فرمود: نور در من است، سپس در ـ علی است، و بعد در نسل وی باشد تا قائم مهدی.﴾[۱۴]
۸. {{قرآن|حَتَّی إِذا رَأَوْا ما یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ ناصِراً وَ أَقَلُّ عَدَداً[۱۵] (تا وقتی که ببیند آنچه را وعده داده میشوند، پس به زودی بدانند که چه کسی از حیث یار ناتوانتر و از حیث عدد کمتر است)
حافظ قندوزی از امام سجاد(ع) در تفسیر این آیه نقل میکند که «ما یوعدون» (آنچه وعده داده میشوند) در این آیه «قائم» مهدی و اصحاب و یاران اویند؛ و هنگامی که «قائم» ظهور کند دشمنان او ضعیف تر و عددشان کمتر است.[۱۶]
گفتنی است که از منظر اهل سنت آیات فراوان دیگری درباره حضرت مهدی وجود دارد[۱۷] که ذکر همه آنها در این پاسخنامه نمیگنجد.
مطالعه بیشتر
- موعود قرآن، صادق حسینی شیرازی.
- در انتظار ققنوس، ترجمه مهدی علیزاده.
منابع
- ↑ انصاری قرطبی، ابو عبدالله محمد بن احمد، الجامع الاحکام القرآن، تحقیق عبدالرزاق المهدی، چاپ دارالکتاب العربی، ۱۴۱۸ه، ج۸، ص۱۱۱.
- ↑ سید مؤمن بن حسن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، ص۳۴۳.
- ↑ میبدی رشید الدین، امام احمد، (از عالمان قرن پنجم)، کشف الاسرار، ج۴، ص۱۱۹–۱۲۰.
- ↑ مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، بیروت، ۱۴۰۹ هـ، ص۳۴۹.
- ↑ سیوطی، جلال الدین، الدّر المنثور فی التفسیر بالمأثور، دارالفکر، چاپ دوم، ج۱، ص۲۶۴.
- ↑ تفسیر کسف الاسرار، ج۱، ص۳۲۵.
- ↑ آل عمران/۲۰۰.
- ↑ حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ترجمه مؤسسه الامام المهدی، چاپ ۱۳۶۰، ص۲۲، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۰۶.
- ↑ اعراف/۱۸۷.
- ↑ حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ص۴۴، به نقل از ینابیع الموده، ص۴۲۹.
- ↑ حدید/۱۷.
- ↑ حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ص۱۳۹، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۱۴.
- ↑ تغابن/۸.
- ↑ همان، موعودِ قرآن، ص۱۴۶، به نقل از، ماذا فی التاریخ، ج۳، ص۱۴۷–۱۴۵.
- ↑ جن/۲۴.
- ↑ موعود قرآن، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۱۵.
- ↑ چون قصص/۵، انبیاء/۱۰۵، نساء/۵۹ و …