شیوه برخورد با افراد جاهل: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۷: خط ۱۷:


== رویگردانی از جاهلان ==
== رویگردانی از جاهلان ==
مفاهیم گوناگونی که از آیات استفاده می‌شود نشانگر این است که مراحل جهل مختلف است یک مرتبه از جهل با برخورد صحیح و مسالمت آمیز، باعث اصلاح و بیداری و آگاهی طرف می‌شود، ولی مرحله مهم و خطرناک آن است که: با برخورد مسالمت‌آمیز قابل اصلاح نیست و ممکن است خود انسان گرفتار آثار سوء آن شود؛ از این روی، باید از آن‌ها اعراض و دوری جست. در آیه بعد به این قسم از نوع جهل اشاره دارد می‌فرماید: {{قرآن|خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ|ترجمه=با آن‌ها مدارا کن و عذرشان را بپذیر و به نیکی‌ها دعوت نما و از جاهلان روی بگردان (و با آن‌ها ستیزه مکن).|سوره=اعراف|آیه=۱۹۹}}  
مراحل جهل مختلف و گوناگون است. گاه برخورد صحیح و مسالمت‌آمیز، سبب اصلاح، بیداری و آگاهی طرف می‌شود، ولی در برخی اوقات، شخص جاهل با برخورد مسالمت‌آمیز قابل اصلاح نیست و ممکن است خود انسان گرفتار آثار سوء شود. از این رو، باید از این افراد دوری جست: {{قرآن|خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ|ترجمه=با آن‌ها مدارا کن و عذرشان را بپذیر و به نیکی‌ها دعوت نما و از جاهلان روی بگردان (و با آن‌ها ستیزه مکن).|سوره=اعراف|آیه=۱۹۹}}  


در تفسیر انوار درخشان می‌فرماید: «از جمله سیره و روش اهل ایمان آن است که به رفتار ناسزای مردم بی‌خرد و به گفتار هتک‌آمیز آنان توجه ننماید و نادیده بگیرد و از اعتراض و سرزنش به آن‌ها صرف نظر کند و چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآید، ناگزیر است که با رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام نماید.» <ref> الحسینی الهمدانی، سید محمد، قم، انتشارات انوار درخشان، کتابفروشی لطفی، ج۷، ص۲۰۳. </ref> تفسیر نمونه درباره آیه فوق می‌فرماید: از جاهلان روی بگردان و با آن‌ها ستیزه مکن، رهبران و مبلغان در مسیر خود با افراد متعصب، لجوج، جاهل و بی‌خبر و افرادی که از سطح فکر و اخلاق آن‌ها بسیار پائین‌تراند، روبه‌رو می‌شوند، از آن‌ها دشنام می‌شنوند و... راه پیروزی بر این مشکل گل‌آویز شدن با جاهلان نیست، بلکه بهترین راه تحمل، حوصله و نادیده گرفتن این‌گونه کارها است. <ref>. تفسیر نمونه، ج۷، ص۶۴. </ref>
از سیره و روش اهل ایمان این است که به رفتار ناسزای مردم بی‌خرد و به گفتار هتک‌آمیز آنان توجه ننماید و نادیده بگیرد و از اعتراض و سرزنش به آن‌ها صرف نظر کند و چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآید، ناگزیر است که با رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام نماید.» <ref> الحسینی الهمدانی، سید محمد، قم، انتشارات انوار درخشان، کتابفروشی لطفی، ج۷، ص۲۰۳. </ref> تفسیر نمونه درباره آیه فوق می‌فرماید: از جاهلان روی بگردان و با آن‌ها ستیزه مکن، رهبران و مبلغان در مسیر خود با افراد متعصب، لجوج، جاهل و بی‌خبر و افرادی که از سطح فکر و اخلاق آن‌ها بسیار پائین‌تراند، روبه‌رو می‌شوند، از آن‌ها دشنام می‌شنوند و... راه پیروزی بر این مشکل گل‌آویز شدن با جاهلان نیست، بلکه بهترین راه تحمل، حوصله و نادیده گرفتن این‌گونه کارها است.<ref>. تفسیر نمونه، ج۷، ص۶۴. </ref>


آیات فوق اختصاص به امر به معروف و هدایت ندارد بلکه مطلق برخورد با افراد است چه در مقام امر به معروف و نهی از منکر باشد و چه غیر آن.
آیات فوق اختصاص به امر به معروف و هدایت ندارد بلکه مطلق برخورد با افراد است چه در مقام امر به معروف و نهی از منکر باشد و چه غیر آن.

نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۴

سؤال

دیدگاه قرآن کریم، در رابطه با شیوهٔ برخورد با اشخاص جاهل چگونه می‌باشد، بیان کنید؟

قرآن کریم بهترین رفتار در مقابل جاهلان را صبر و رویگردانی از آنان می‌داند. خداوند در سوره فرقان می‌فرماید «اگر با جاهلان روبرو شدی به آنها سلام کن». این سلام نشانه بی‌اعتنایی توأم با بزرگواری است، نه ناشی از ضعف. سلامی که ناشی از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. در آیه دیگری مؤمنان را به عفو و گذشت در برابر ایشان توصیه می‌کند. همچنین رویگردانی از اشخاص نادان نیز توصیه شده است تا به آنان آسیبی نرسد و مؤمنان نیز درگیر نزاع نشده و از آنان تأثیر نپذیرند.

معنای جاهل در روایات

امام علی(ع) می‌فرماید: «جاهل به کسی گفته می‌شود که نسبت به خودش معرفت نداشته باشد و خود را نشناخته و از ارزش خود مطلع نباشد».[۱] همچنین از ایشان نقل شده: «بی‌خبر و نادان کسی است که مطیع هوای نفس خود باشد و معصیت پروردگار را مرتکب شود و نافرمانی خداوند را بنماید.»[۲]

از این روایت‌ها به دست می‌آید، جاهل واقعی کسی است که ارزش واقعی خود را نشناسد و به تکالیفی که بر عهده‌اش گذاشته‌اند، ناآگاه باشد. این افراد به آرزوهای طولانی خود دل بسته هستند.

صبر و بردباری

خداوند در سوره فرقان فرمودند: ﴿... وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلامًا؛ و چون جاهلان (با بی‌‏ادبى) با ايشان خطاب كنند، گويند: سلام بر شما باد.(فرقان:۶۳) درباره این آیه، تفسیرهای گوناگونی بیان شده است. آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر این آیه آورده‌اند: «و هنگامی که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار می‌دهند و به جهل و جدال و سخنان زشت می‌پردازند، در جواب آن‌ها (سلام) می‌گویند. سلامی که نشانه بی اعتنایی توأم با بزرگواری است، نه ناشی از ضعف. سلامی که ناشی از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. این سلام، نشانه محبت و پیوند و دوستی نیست.»[۳]

در این آیه اشاره به حلم و بردباری در برابر جاهلان شده که یکی از ویژگی‌های مهم برای مقابله با افراد نادان است. از علت‌های این نوع برخورد، امید به این است که آنها بر جهل و نادانی خود پی برده و از لجاجت دست بکشند تا زمینه‌ای برای قبول حقایق و هدایت آن‌ها شود. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَلا تَسْتَوِی الْحَسَنَه وَلا السَّیِّئَه ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَه کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ؛ هرگز نیکی و بدی یکسان نیست، بدی را با نیکی دفع کن تا دشمنان سر سخت هم‌چون دوستان گرم و صمیمی شوند.(فصلت:۳۴)

رویگردانی از جاهلان

مراحل جهل مختلف و گوناگون است. گاه برخورد صحیح و مسالمت‌آمیز، سبب اصلاح، بیداری و آگاهی طرف می‌شود، ولی در برخی اوقات، شخص جاهل با برخورد مسالمت‌آمیز قابل اصلاح نیست و ممکن است خود انسان گرفتار آثار سوء شود. از این رو، باید از این افراد دوری جست: ﴿خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ؛ با آن‌ها مدارا کن و عذرشان را بپذیر و به نیکی‌ها دعوت نما و از جاهلان روی بگردان (و با آن‌ها ستیزه مکن).(اعراف:۱۹۹)

از سیره و روش اهل ایمان این است که به رفتار ناسزای مردم بی‌خرد و به گفتار هتک‌آمیز آنان توجه ننماید و نادیده بگیرد و از اعتراض و سرزنش به آن‌ها صرف نظر کند و چنانچه در مقام معارضه یا دفاع از خود برآید، ناگزیر است که با رفتار بیهوده و گفتار جاهلانه اقدام نماید.» [۴] تفسیر نمونه درباره آیه فوق می‌فرماید: از جاهلان روی بگردان و با آن‌ها ستیزه مکن، رهبران و مبلغان در مسیر خود با افراد متعصب، لجوج، جاهل و بی‌خبر و افرادی که از سطح فکر و اخلاق آن‌ها بسیار پائین‌تراند، روبه‌رو می‌شوند، از آن‌ها دشنام می‌شنوند و... راه پیروزی بر این مشکل گل‌آویز شدن با جاهلان نیست، بلکه بهترین راه تحمل، حوصله و نادیده گرفتن این‌گونه کارها است.[۵]

آیات فوق اختصاص به امر به معروف و هدایت ندارد بلکه مطلق برخورد با افراد است چه در مقام امر به معروف و نهی از منکر باشد و چه غیر آن.


مطالعه بیشتر

۱. ترجمه تفسیر المیزان سید محمد حسین طباطبایی، مترجم سید محمد باقر موسوی همدانی ج، ۹ ص، ۳۶.

۲. ترجمه تفسیر مجمع البیان مؤلف ابو علی الفضل بن الحسن الطبرسی، انشارات فرهانی ج، ۹ ص، ۴۶.

منابع

  1. تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ هـ. ش، ص۷۳.
  2. تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ هـ. ش، ص۷۳.
  3. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج۱۵، ص۱۴۹.
  4. الحسینی الهمدانی، سید محمد، قم، انتشارات انوار درخشان، کتابفروشی لطفی، ج۷، ص۲۰۳.
  5. . تفسیر نمونه، ج۷، ص۶۴.