آیات و روایات درباره حکم ارتداد: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
ارتداد در لغت به معنای بازگشتن است و در اصطلاح خروج فرد مسلمان از دین اسلام و بازگشت از ایمان به کفر را گویند.<ref>ر. ک. قرشی، سید علیاکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۳، ص۷۹.</ref> | [[ارتداد]] در لغت به معنای بازگشتن است و در اصطلاح خروج فرد مسلمان از دین اسلام و بازگشت از ایمان به کفر را گویند.<ref>ر. ک. قرشی، سید علیاکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۳، ص۷۹.</ref> در قرآن آیاتی درباره مرتدین آمده است اما حکمی درباره آنها گفته نشده است. روایاتی منتسب به پیامبر وجود دارد که احکامی را بر فرد [[مرتد]] مترتب کرده است. | ||
قرآن | '''ارتداد در قرآن''' | ||
۱. {{قرآن|... وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَه وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ | ۱. {{قرآن|... وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَه وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ|ترجمه=ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او در دنیا و آخرت، بر باد میرود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود.|سوره=بقره|آیه=۲۱۷}} | ||
۲. {{قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ… | ۲. {{قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ…|ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردهاید هر کس از شما از آیین خود بازگردد (به خدا زیانی نمیرساند) خداوند جمعیتی را میآورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند.|سوره=مائده|آیه=۵۴}} | ||
۳. {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلی أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلی لَهُمْ | ۳. {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلی أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلی لَهُمْ|ترجمه=کسانی که بعد از روشن شدن هدایت برای آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهای طولانی فریفته است.|سوره=محمد|آیه=۲۵}} | ||
و همچنین سورهها و آیات: آلعمران، ۸۶، ۹۱؛ نساء، ۱۳۷؛ و… درباره مرتد و ارتداد میباشد. | |||
از آیات قرآن کریم استفاده میشود که مجازات مرتد به خاطر ماهیت مجرمانه عمل او و جلوگیری از پیامدهای ارتداد است؛ زیرا پذیرش دین اسلام باید بر اساس منطق باشد، کسی که دین اسلام را رها کند و به سوی آیینهای دیگری برود، غالباً انگیزه صحیح و درستی ندارد و بازگشت و ارتداد او به خیانت شبیهتر است. و به تعبیر قرآن کریم<ref>محمد/۲۵.</ref> شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده یا زندگی پست دنیا را بر آخرت ترجیح داده است.<ref>نحل/۱۰۷.</ref> هرچند قرآن حکم مرتد را نفرموده ولی این حکم از روایات استفاده میشود. | |||
قرآن کریم در جایی دیگر میفرماید: {{قرآن|وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَه وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ؛..|ترجمه=ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد تمام اعمال نیک (گذشته او) در دنیا و آخرت، بر باد میرود؛ و آنان اهل دوزخند، و همیشه در آن خواهند بود.|سوره=بقره|آیه=۲۱۷}} | |||
'''ارتداد در روایات''' | |||
درباره ارتداد و حکم مرتد فطری روایات فراوانی نیز وارد شده که به برخی از آنها اشاره میشود: | |||
۱. [[پیامبر اسلام(ص)]] میفرماید: «''مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ''؛<ref>ر. ک. حر عاملی، محمد بن حسن، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آلالبیت(ع)، ج۱۸، ص۱۶۴.</ref> هر کس (مرد مسلمانی) دینش را تبدیل و تغییر داد او را بکشید.»<ref>محمدی ریشهری، محمد، میزان الحکمه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، ج۴، ص۹۷.</ref> | |||
درباره | ۲. علی بن جعفر میگوید: از امام موسی بن جعفر(ع) درباره مرد مسلمانی که نصرانی شده بود سؤال کردم امام فرمود: «یقتل و لا یستتاب…؛<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۷، ص۲۵۷.</ref> چنین کسی کشته میشود و توبه او پذیرفته نیست». | ||
۳. امام صادق(ع) میفرماید: «هر مرد مسلمانی از میان مسلمانانی از دین اسلام برگردد و حضرت محمد و نبوت او را تکذیب کند ریختن خون او برای کسی که ارتداد او را شنیده و فهمیده مباح است و زن مرتد از روزی که مرتد شده باید از او جدا شود و به او نباید نزدیک شود و مالش نیز در میان ورثه تقسیم میشود.»<ref>اصول الکافی، همان.</ref> | |||
باید این به این نکته مهم اشاره شود که بعضی محققین علوم حدیث و فقها، در صحت انتساب این روایات تشکیک کردهاند و آن را جعلی دانستهاند. | |||
<span></span> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
۵. قرائتی، محسن، تفسیر نور، (قم، مؤسسه در راه حق) ج۱، ص۴۳۳. | ۵. قرائتی، محسن، تفسیر نور، (قم، مؤسسه در راه حق) ج۱، ص۴۳۳. | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۵
آیات و روایاتی را که در زمینه حکم مرتد وارد شده است بیان فرمایید؟
ارتداد در لغت به معنای بازگشتن است و در اصطلاح خروج فرد مسلمان از دین اسلام و بازگشت از ایمان به کفر را گویند.[۱] در قرآن آیاتی درباره مرتدین آمده است اما حکمی درباره آنها گفته نشده است. روایاتی منتسب به پیامبر وجود دارد که احکامی را بر فرد مرتد مترتب کرده است.
ارتداد در قرآن
۱. ﴿... وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَه وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ؛ ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک (گذشته) او در دنیا و آخرت، بر باد میرود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود.﴾(بقره:۲۱۷)
۲. ﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ…؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید هر کس از شما از آیین خود بازگردد (به خدا زیانی نمیرساند) خداوند جمعیتی را میآورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند.﴾(مائده:۵۴)
۳. ﴿إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلی أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلی لَهُمْ؛ کسانی که بعد از روشن شدن هدایت برای آنها، پشت به حق کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهای طولانی فریفته است.﴾(محمد:۲۵)
و همچنین سورهها و آیات: آلعمران، ۸۶، ۹۱؛ نساء، ۱۳۷؛ و… درباره مرتد و ارتداد میباشد.
از آیات قرآن کریم استفاده میشود که مجازات مرتد به خاطر ماهیت مجرمانه عمل او و جلوگیری از پیامدهای ارتداد است؛ زیرا پذیرش دین اسلام باید بر اساس منطق باشد، کسی که دین اسلام را رها کند و به سوی آیینهای دیگری برود، غالباً انگیزه صحیح و درستی ندارد و بازگشت و ارتداد او به خیانت شبیهتر است. و به تعبیر قرآن کریم[۲] شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده یا زندگی پست دنیا را بر آخرت ترجیح داده است.[۳] هرچند قرآن حکم مرتد را نفرموده ولی این حکم از روایات استفاده میشود.
قرآن کریم در جایی دیگر میفرماید: ﴿وَ مَنْ یَرْتَدِدْ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَیَمُتْ وَ هُوَ کافِرٌ فَأُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَه وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ؛..؛ ولی کسی که از آیینش برگردد، و در حال کفر بمیرد تمام اعمال نیک (گذشته او) در دنیا و آخرت، بر باد میرود؛ و آنان اهل دوزخند، و همیشه در آن خواهند بود.﴾(بقره:۲۱۷)
ارتداد در روایات
درباره ارتداد و حکم مرتد فطری روایات فراوانی نیز وارد شده که به برخی از آنها اشاره میشود:
۱. پیامبر اسلام(ص) میفرماید: «مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ؛[۴] هر کس (مرد مسلمانی) دینش را تبدیل و تغییر داد او را بکشید.»[۵]
۲. علی بن جعفر میگوید: از امام موسی بن جعفر(ع) درباره مرد مسلمانی که نصرانی شده بود سؤال کردم امام فرمود: «یقتل و لا یستتاب…؛[۶] چنین کسی کشته میشود و توبه او پذیرفته نیست».
۳. امام صادق(ع) میفرماید: «هر مرد مسلمانی از میان مسلمانانی از دین اسلام برگردد و حضرت محمد و نبوت او را تکذیب کند ریختن خون او برای کسی که ارتداد او را شنیده و فهمیده مباح است و زن مرتد از روزی که مرتد شده باید از او جدا شود و به او نباید نزدیک شود و مالش نیز در میان ورثه تقسیم میشود.»[۷]
باید این به این نکته مهم اشاره شود که بعضی محققین علوم حدیث و فقها، در صحت انتساب این روایات تشکیک کردهاند و آن را جعلی دانستهاند.
مطالعه بیشتر
۱. علامه طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، (بیروت، مؤسسه اعلمی) ج۲، ص۳۴۲–۳۴۷.
۲. شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، (قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه)، ج۳، ص۱۵۲؛ ج۴، ص۳۳۲.
۳. ناصر مکارم شیرازی و همکاران، تفسیر نمونه، (تهران، دارالکتب الاسلامیه) ج۲، ص۲۷۸–۲۸۱؛ ج۱۱، ص۴۱۸–۴۲۱ و ص۴۲۶–۴۲۷.
۴. ناصر مکارم شیرازی و همکاران، پیام قرآن، (تهران، دارالکتب الاسلامیه)، ج۱۰، ص۲۰۳–۲۰۷.
۵. قرائتی، محسن، تفسیر نور، (قم، مؤسسه در راه حق) ج۱، ص۴۳۳.
منابع
- ↑ ر. ک. قرشی، سید علیاکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۳، ص۷۹.
- ↑ محمد/۲۵.
- ↑ نحل/۱۰۷.
- ↑ ر. ک. حر عاملی، محمد بن حسن، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آلالبیت(ع)، ج۱۸، ص۱۶۴.
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، میزان الحکمه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، ج۴، ص۹۷.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۷، ص۲۵۷.
- ↑ اصول الکافی، همان.