نمایش مبدأ برای نام بت‌ها در قرآن

{{شروع متن}}
{{سوال}}
نام بت‌هایی که در قرآن آمده است چیست{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
نام هفت بت به صورت خاص در قرآن آمده است که عبارتند از: «[[لات]]» و «[[عزی]]» و «[[منات]]» و «[[وَد]]» و «[[سواع]]» و «[[یغوث]]» و «[[یعوق]]» و «[[نسر]]».

نام پنج بت در آیه ۲۳ [[سوره نوح]] آمده است: {{قرآن|وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا|ترجمه=و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید، و نه «وَدّ» را واگذارید و نه «سُواع» و نه «یَغُوث» و نه «یَعُوق» و نه «نَسْر» را.|سوره=نوح|آیه=۲۳}}

و لات و عزی و منات در [[سوره نجم]] آمده است: {{قرآن|أَفَرَأَیْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّیٰ وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَیٰ|ترجمه=آیا لات و عُزا را دیده‌اید؟ و منات آن سومین دیگر|سوره=نجم|آیه=۱۹ و ۲۰}}
* در قرآن کلمات اصنام، اوثان، نصب، تماثیل به معنای بت آمده است.
* برخی کلمه «جِبت» در آیه ۵۱ [[سوره نساء]] را به معنای بت گرفته‌اند؛ اما بیشتر آن را به معنای هر معبود غیر خداوند می‌دانند.<ref>تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج۳، ص۴۱۸</ref>
[[پرونده:کتاب الاصنام هشام کلبی.jpg|بندانگشتی|کتاب الاصنام هشام کلبی]]
* کلمه بَعل در آیه ۱۲۵ [[سوره صافات]] به معنای بت است و عده‌ای آن را به نام بت خاصی می‌دانند. «بعضی «بعل» را اسم بت معینی ندانسته بلکه به معنی مطلق بت گرفته‌اند ولی بعضی دیگر آن را به معنی «رب و معبود» می‌دانند. «راغب» در مفردات می‌گوید: «بعل» در اصل به معنی شوهر است، اما عرب معبودهایی را که به وسیله آن به خدا تقرب می‌جستند بعل می‌نامید.»<ref>تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج۳، ص۴۱۹</ref>