نمایش مبدأ برای مراتب نفس انسانی در عرفان

{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
حجاب‌های هفت‌گانه‌ای که امام خمینی در کتاب آداب الصلوة گفته‌اند کدام است و اگر این حجاب‌ها خَرْق شود چه اتفاقی می‌افتد؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
قبل از هر چیز باید اشاره شود که حجاب در اصطلاح عرفانی عبارت است از، مانع میان عاشق و معشوق، و نیز انقطاع نور در دل انسان، به گونه‌ای که مانع قبول و پذیرش تجلی حقایق در دل بشود و نگذارد که فیوضات و تجلیات حق در قلب انسان جریان پیدا کند، و در راستای این مفهوم از حجاب است که عُرَفا معتقدند؛ مال، دوستی، قدرت طلبی تقلید بی‌جا، معصیت و مانند آن، سبب پیدایش حجاب در قلب انسان می‌شود و مانع تابش نور حقایق در دل می‌گردد.<ref>سجادی، سید جعفر، فرهنگ اصطلاحات عرفانی، تهران، نشر کتابخانه طهوری، ۱۳۷۰ هـ ش، ص۳۱۲.</ref>

در خصوص حجاب‌های هفت‌گانه باید گفت، این اصطلاح کاربرد وسیع در آثار عرفا دارد، و مراد از آن، مراتب هفت‌گانه نفس انسان است، که گاهی از آن به هفت شهر عشق نیز تعبیر می‌شود؛ از جمله در آن شعر معروف آمده است:

هفت شهر عشق را عطار گشت

ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم

مراتب هفت‌گانه نفس از دید عرفا عبارت‌اند از: طبع، نفس، قلب، روح، سرّ، خفی، اخفی. <ref>مطهری، مرتضی، یادداشت‌های استاد مطهری، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۹۰ش، ج۱۱، ص۳۸۹.</ref>