نمایش مبدأ برای حدیث خوردن شام قبل از خواندن نماز مغرب

{{ویرایش|Fabbasi}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
معنا و منظور از حدیث «اذا حضر العشاء فابدؤا العشاء» چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده که فرمود: {{نقل قول|اِذا حَضَرَ العِشاءَ فَابدَؤا بِالعَشاءِ

هنگامی‌که وقت نماز مغرب رسید، اول شروع به غذاخوردن کنید.<ref>میرزای قمی، ابو القاسم بن محمد حسن، غنائم الأیام فی مسائل الحلال والحرام، مرکز النشر التابع لمکتب الإعلام الإسلامی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۳۵۱.</ref>}}
روایت در کتاب‌های روایی شیعه با [[سلسله حدیث|سلسله سند]] نیامده است. [[اهل سنت]] در کتاب‌های مختلف آن را از رسول خدا(ص) نقل کرده‌اند.{{مدرک|۱۷/۱۰/۱۴۰۱}}

'''عَشاء''' با فتح عین به طعامی گفته می‌شود که در اول شب می‌خورند و '''عِشاء''' با کسر عین نماز مغرب می‌باشد.<ref>ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب - بيروت، دار الفكر للطباعة و النشر و التوزيع- دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۵، ص۶۱. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، قم، چاپ چهارم، ۱۳۶۷ش، ج۳، ص۲۴۲.</ref>

به نماز مغرب و عشاء عشاءان (دو عشاء) گفته می‌شود و منظور از «اَلعِشاء» در این روایت نماز مغرب می‌باشد. برای این‌که وقت افطار روزه با مغرب شروع می‌شود، به این نماز نماز مغرب گفته می‌شود.<ref>محقق داماد، اثناعشر رسالة، بی‌جا، مکتبه السید الداماد، بی‌تا، ج۷، ص۶۶. علوی عاملی، احمد بن زین العابدین، مناهج الأخیار فی شرح الإستبصار، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ اول، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۴۶۱.</ref>
با استناد به این روایت، اگر کسی گرسنه باشد و از طرفی اذان مغرب گفته شود می‌تواند یا بهتر است اول غذا بخورد و سپس برای نماز بپاخیزد.

در توضیح این حدیث نوشته‌اند: گرسنگی آرامش و توجه قلبی را از بین می‌برد از همین رو گفته اول غذا بخورید و سپس نماز بخوانید، تا با خشوع بیشتر نماز اقامه شود.<ref>حلی، الحسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، مؤسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۰.</ref>
از این‌رو هرچند اقامه نماز قبل از غذا فضیلت بیشتری دارد، اما اگر گرسنگی توانایی انسان را بر اقامه نماز با توجه از بین ببرد بهتر است اول غذا خورده و سپس نماز خوانده شود.<ref>میرزای قمی، ابو القاسم بن محمد حسن، غنائم الأیام فی مسائل الحلال والحرام، مرکز النشر التابع لمکتب الإعلام الإسلامی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۳۵۱.</ref>

== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی = حدیث
| شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث
| شاخه فرعی۲ = دلالت حدیث
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه = -
 | تیترها = -
 | ویرایش =
 | لینک‌دهی = -
 | ناوبری =
 | نمایه =
 | تغییر مسیر =
 | ارجاعات =
 | بازبینی نویسنده =
 | بازبینی =
 | تکمیل =
 | اولویت = ج
 | کیفیت = ب
}}
{{پایان متن}}