دلایل عصمت حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

برای [[عصمت]] حضرت فاطمه زهرا(س) دلیل‌هایی از [[قرآن]] و روایات استفاده شده است، در آیه ۳۳ [[سوره احزاب]] که به [[آیه تطهیر]] شهرت دارد، خداوند [[اهل بیت]] پیامبر(ص) را از هرگونه پلیدی و رجس، دور کرده است، و ایشان را تطهیر کرده است. بنابر نظر [[شیعه]] و [[اهل سنت]] حضرت فاطمه زهرا یکی از افراد اهل بیت به شمار می‌آید و از هر گونه خطا معصوم می‌باشد. [[روایت ثقلین]] که در آن [[پیامبر اکرم(ص)]] خطاب به امت خویش طریق هدایت را قرآن و اهل بیت خویش معرفی کرده است، نیز دلیل دیگری است که ثابت کننده عصمت برای اهل بیت می‌باشد. در روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است که رضایت [[حضرت زهرا (س)]]، محور رضایت الهی، و غضب ایشان موجب غضب الهی می‌باشد که این محوریت جز با عصمت نمی‌تواند محقق شود.

در مورد آیه ۳۳ سوره احزاب که به آیه تطهیر شهرت یافته، همگان بر این باورند که این آیه فضیلت والایی را برای اهل بیت به اثبات می‌رساند که از نظراندیشمندان شیعه، این فضیلت مساوی با عصمت است. زیرا بر اساس این آیه، اراده تخلّف ناپذیر خداوند بر این تعلّق گرفته است که هرگونه پلیدی را از اهل بیت بزداید و آنان را به‌طور کامل پاک و پاکیزه گرداند.

فاطمهٔ زهرا(س) بی تردید در نزد شیعه و اهل سنت، جزء اهل بیت پیامبر محسوب می‌شود. پیامبر اکرم(ص) در نقل‌های متفاوتی مراد از اهل بیت را مشخص کرده‌اند، در روایتی از [[ابن عباس]] آمده است: «رسول خدا تا نُه ماه، روزی پنج مرتبه، هنگام فرارسیدن وقت نماز به در خانه [[علی بن ابی طالب(ع)]] می‌آمدند و می‌فرمودند: درود و رحمت و برکات خدا بر شما اهل بیت باد. خداوند اراده نموده تا هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت دور گرداند و به‌طور کامل و شایسته پاکتان سازد. وقت [[نماز]] است، آماده شوید. رحمت خدا بر شما باد.»<ref>الدر المنثور، ج۵، ص۱۹۹.</ref>

نکته این روایت آن است که رضایت و نارضایتی فاطمه زهرا ـ علیها السلام ـ محور خشنودی و ناخشنودی خداوند خوانده شده است و این حقیقت، جز عصمت همه جانبهٔ آن حضرت، تفسیر دیگری برنمی‌تابد.

آلوسی، یکی از پرآوازه‌ترین مفسران اهل سنت، در تفسیر آیه ۴۲ [[سوره آل عمران]]، از یک سو [[حضرت مریم]] ـ علیها السلام ـ را [[معصوم]] از گناه شمرده، از تمامی پلیدی‌های حسّی، معنوی و قلبی پاک می‌داند و از سوی دیگر، بر دیدگاه کسانی که وی را سرور تمامی زنان جهان، از آغاز تا انجام می‌شمارند، می‌تازد و با اقامه شواهد گوناگونی چنین نتیجه می‌گیرد که سروریت تمامی زنان جهان، شایسته [[فاطمه ی زهرا(س)]] است.<ref>روح المعانی، ج۳، ص۱۳۷.</ref>