فهرست نام اشخاص در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}۱. '''آدم''': که در قرآن کریم به عنوان اولین انسان از نسل انسان‌های فعلی معرفی شده و به عنوان آدم ابوالبشر شناخته شد. در سوره‌های بقره، اعراف، انبیا، حجر، طه، ص، بنی اسراییل و کهف در محورهای زیر سخن به میان آمد: الف. آفرینش آدم؛ ب. سجدهٔ فرشتگان و اعراض ابلیس؛ ج. فریب آدم توسط ابلیس و رانده شدن از بهشت؛ د. توبهٔ آدم.

۲. '''آذر''': در آیهٔ ۷۲ سورهٔ انعام نام او آمده است. در مورد این که آذر چه کسی بود؟ اختلاف نظر وجود دارد. برخی می‌گویند نام پدر ابراهیم(ع) آذر بوده است. برخی دیگر بر این باورند که آذر نام عموی ابراهیم بوده که بعد از مرگ پدرش سرپرستی ابراهیم را بر عهده داشته است. حکایت مجادله ابراهیم با پدرش در شش سوره، نقل شده است: سورهٔ مریم، آیات ۴۱ تا ۵۰؛ سورهٔ انبیا، آیات ۵۱ و ۵۲؛ و سوره‌های شعرا، صافات، زخرف، و ممتحنه.

۵. '''ابولهب''': کنیه یکی از عموهای پیامبر که نامش عبدالعزّی بوده که یک بار در سورهٔ مَسَدّ نام او آمده است و همسر او امّ جمیله خواهر ابوسفیان بود.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۱، ص۱۲۰.</ref>

۶. '''احمد''': اسمی از اسامی پیامبر(ص) که یک بار در قرآن کریم، در سورهٔ مبارکهٔ صفّ آیهٔ ۱۶ آمده است.

۷. '''ادریس''': نام یکی از پیامبران است که نام مبارکش دو بار در قرآن کریم آمده است: آیهٔ ۷۵ سورهٔ مریم و آیهٔ ۸۵ سورهٔ انبیاء.

۹. '''اسراییل''': لقب یعقوب ابن اسحاق، که نام او با این عنوان یک بار در آیهٔ ۷۷ سورهٔ آل عمران یاد شده است، بنی اسراییل از نوادگان یعقوب هستند که همه اسباط دوازده‌گانه را شامل می‌شود زیرا او دوازده فرزند داشت که بنی اسراییل نوادگان اویند.<ref>همان، ص۱۲۱.</ref>

۱۰: '''اسماعیل''': در قرآن کریم، نام اسماعیل ۱۱ بار تکرار شده است که می‌توان به قضیّهٔ بشارت تولّد اسماعیل به ابراهیم و دستور قربانی او و قضیّهٔ بنای کعبه و کمک به ابراهیم در سوره‌های بقره، ابراهیم، انعام، مریم و صاد اشاره کرد.

۱۲. الیسع: نام او هم دوبار در قرآن کریم ذکر شده است: انعام، ۸۶؛ ص، ۴۸.

۱۳. '''ایوب''': در لغت عبری به معنای بازگشت کننده می‌باشد، در قرآن کریم، گویا به این معنا لحاظ شده است. از ایّوب ۴ بار در قرآن کریم سخن به میان آمده است که قرآن کریم او را به خاطر صبر و شکیبایی در برابر آزمایشات الهی می‌ستاید و او را دارای عزم و اراده عالی می‌داند.

۱۴. تبّع: در دو مورد در قرآن کریم به این واژه برمی‌خوریم: دخان، ۳۶؛ قاف، ۱۳. در این که مراد از تبّع چیست؟ اختلاف نظر وجود دارد. علّامهٔ طباطبایی (ره) می‌فرماید: تبع از پادشاهان بود که در یمن می‌زیسته و نام او اسعد ابوکرب بوده.<ref>المیزان، ج۱۸، ص۱۴۸.</ref> امّا تفسیر نمونه اذعان می‌دارد که تبع یک لقب عمومی برای پادشاهان یمن بوده، مانند کسری برای سلاطین ایران، ولی ظاهر این است که قرآن در خصوص یکی از پادشاهان یمن سخن گفته است.<ref>تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۱۹۵.</ref>

۱۶. '''جبرئیل''': ملک مقرب الهی و واسطه وحی. نام جبرییل سه بار در قرآن کریم آمده است: بقره، ۹۰–۹۱؛ تحریم آیهٔ ۶۶، ۴. صفات جبرئیل در قرآن: ۱. روح القدس در سورهٔ نحل؛ ۲. روح الامین در آیهٔ ۱۹۳ شعراء؛ ۳. شدید الغوی در سورهٔ نجم؛ ۴. روح الامین در سورهٔ مبارکهٔ شعراء.

۱۷. '''داود''': نام این پیامبر ۱۶ بار در قرآن مجید ذکر شده که محورهای بحث قرآن در مورد داود عبارتند از: ۱. پیروزی داود برجالوت و کشته شدن جالوت توسط داود (بقره: ۲/ ۲۵۲).

۲. مقام داود: به حضرت داود کتاب آسمانی داده شده و از انبیاء است آیات ۱۶۱ نساء و ۵۷ انبیاء گویای آن است.

 

 

 

 

۱۹. '''ذو الکفل''': دو بار در قرآن گریم آمده است: انبیا، ۸۵؛ ص، ۴۸. در قرآن کریم، راجع به سرگذشت ذو الکفل چیزی بیان نشده است، جز آن که بعضی از مفسّرین آیات ۲۴۴–۲۴۵ از بقره را مربوط به او دانسته‌اند، لکن باتوجّه به این که در سورهٔ انبیاء و صنام او در ردیف انبیاء قرار گرفته می‌توان گفت که او از انبیا است.

۲۱. '''زید ابن حارثه''': پسر خوانده پیامبر در آیهٔ ۳۷ از سورهٔ مبارکهٔ احزاب به قضیّهٔ طلاق همسرش و ازدواج پیامبر با همسرش اشاره شده است.

۲۲. لفظ سامری: این لفظ سه بار در سورهٔ طه در قرآن کریم ذکر شده است و داستان وی بر حسب قرآن کریم از این قرار است که: موسی برای گرفتن تورات به مدّت چهل روز به کوه طور رفت، سامری از فرصت ده روز پایانی استفاده کرده و قوم موسی را فریفت و برای آن‌ها مجسمه‌ای به صورت گوساله ساخت و در درون آن لوله‌هایی تعبیه کرد که وقتی باد از آن لوله‌ها می‌گذشت بانگی شبیه بانگ گاو تولید می‌شد.<ref>اعلام قرآن، ص۳۸۵–۳۸۹.</ref> اصل لفظ سامری در زبان عبری، شمری می‌باشد؛ لذا سامری منسوب است به شمرون، شمرون فرزند یشاکر که یشاکر فرزند چهارم یعقوب بود؛ بنابراین سامری مردی از نواده‌های یعقوب بوده که به مناسبت انتساب به جد خویش شمری یا سامری معرفی شده است.

۲۳. سلیمان بن داود: نام سلیمان هفده بار در قرآن کریم ذکر شده است که در سوره‌های بقره، نساء، انعام، انبیا، نمل، سبأ و صمی‌باشد. طبق فرموده قرآن کریم همه چیز حتّی جنّ و شیاطین در تسخیر او بودند.

۲۴. '''شعیب''': نام او ده بار در خلال سوره‌های اعراف، هود، شعراء، عنکبوت ذکر شده، در سورهٔ صآیات ۲۲–۲۸ قضیّهٔ ازدواج موسی(ع) با دختر شعیب و پناه بردن موسی به او ذکر شده است.

۲۶. '''فرعون''': فرعون علم جنس و لقب پادشاهان مصر قدیم می‌باشد. پس از فتح مصر کمبوجیه، پادشاه ایران ۲۶ سلسله از پادشاه بر مصر حکومت کردند که هر یک از افراد آن سلسله‌ها را فرعون و مجموعه آن‌ها را فراعنه می‌نامیدند. لکن در تاریخ سه تن از فراعنه معروفند:

۳. فرعون زمان خروج حضرت موسی(ع) که در تاریخ با نام ولید بن مصعب ذکر شده. وی در سال ۱۴۱۹ قبل از میلاد می‌زیسته و بعد از پدر خود رامسس دوّم به پادشاهی رسید.<ref>اعلام قرآن، ص۴۸۲.</ref>

۲۷. '''طالوت''': نام طالوت در آیات ۲۴۸–۲۵۲ از سورهٔ بقره و سرگذشت او در این آیات ذکر شده است. طالوت را مفسّرین لقب شاؤول نخستین پادشاه بنی اسراییل دانسته‌اند؛ و گفته طالوت به علّت طول قد به طالوت ملّقب شده است.

۲۸. '''عزیز''': نام عزیز فقط یک بار در قرآن کریم در سورهٔ توبه آیه ی۳۱ آمده است. برخی از مفسّرین قضیّه‌ای را که در آیه ۲۶۱ بقره یادآوری شد به عزیز نسبت داده‌اند. برخی نیز حکایت آیهٔ ۲۴۴ بقره را به او منسوب می‌دانند.<ref>همان، ص۴۵۷.</ref>

۲۹. '''عمران''': در قرآن کریم، پدر مریم معرّفی شده است و در سورهٔ تحریم خداوند تصریح می‌نماید که مریم فرزند عمران است. نام عمران در سورهٔ آل عمران آیهٔ ۲۱–۳۰ و تحریم آیهٔ ۱۲ آمده است.

 

۳۱. '''قارون''': نام او چهار بار در قرآن کریم آمده است که سه بار صرفاً نامی از او برده شده آیت امّا در سورهٔ قصص آیهٔ ۷۶–۸۲ سرگذشت او نیز ذکر شده است و نیز متذکّر می‌شود که قارون از قوم موسی بود.

۳۴. '''محمّد'''(ص): آخرین پیامبر الهی، نام مبارکش در چهار سوره: آل عمران، ۱۳۶؛ احزاب، ۴؛ محمّد، ۲؛ فتح، ۲۹؛ بنابر آیه ۷۹ از سورهٔ اسراء صفت محمود را نیز می‌توان برای آن حضرت ذکر کرد. آن حضرت در سال عام الفیل متولد شد. در چهل سالگی به پیامبری رسید. سیزده سال از رسالت را در مکه و ده سال را در مدینه گذراند و در سال دهم هجری وفات یافت.

۳۵. '''مریم''': در قرآن کریم، عیسی را فرزند مریم می‌داند و او را بدون پدر معرّفی می‌کند، در قرآن کریم ۳۱ بار نام مریم ذکر شده است، لازم است ذکر شود که مریم دختر عمران خواهری دارد به نام ایشاع که فرزند او حضرت یحیی نیز پیامبر هست. بنابر این، حضرت عیسی و یحیی پسرخاله هستند و حضرت ذکریا شوهر خاله عیسی بوده است.<ref>اعلام قرآن، ص۵۸۹.</ref>

۳۸. نوح: اوّلین پیامبر اولوالعزم که در قرآن کریم، برای او عمری طولانی ذکر شده است، نبوّت ۹۵۰ سال طول کشید. قوم او به خاطر عدم ایمان عذاب شدند، همسر و فرزند او هم جزء عذاب شدگان بودند.

۴۰. '''هارون''': برادر بزرگتر حضرت موسی است که نام او ۲۰ بار در خلال سرگذشت موسی(ع) ذکر شده است. با توجّه به مفاد آیاتی از قرآن مجید هارون بواسطه فصاحتی که داشت به درخواست حضرت موسی به یاری و همکاری او مأمور شد. در قصه دعوت فرعون و سامری به این قضیه اشاره شده است.

۴۳. '''یحیی''': نام حضرت یحیی ۵ بار در قرآن کریم ذکر شده است، در آیهٔ ۱۳ از سورهٔ مریم و آیهٔ ۳۴ از سورهٔ آل عمران به نبوّت او تصریح شده است. در نزد مسیحیان یحیی پسر خاله عیسی(ع) بود، و به داستان تولّد او و دعای زکریا در قرآن کریم اشاره شده است.

== معرفی منابع جهت مطالعهٔ بیشتر ==