دیدگاه قرآن درباره برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه برزخ در اصل به معني چيزي است كه در ميان دو شيء حائل مي‌شود و نمي‌گذارد به هم برسند.}}<ref>قرشي، سيد علي اكبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۸۱.</ref>

{{قرآن|وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُون<ref>مؤمنون/۱۰۰.</ref> (... و پشت سر آنها برزخي است، تا روزي كه برانگيخته مي‌شوند.)

پس مراد به اين برزخ، عالم قبر است و مردم در آن عالم كه عالم بعد از مرگ است، زندگي مي‌كنند، تا قيامت برسد.}}<ref>طباطبايي، سيد محمد حسين، الميزان، تهران، دارالکتب الاسلاميه، ۱۳۹۷ هـ ق، ج۱۵، ص۶۸. طبرسي، فضل، مجمع البيان في تفسير القرآن، بيروت، داراحياء تراث العربي، ۱۳۷۹ هـ ق، ج۴، ص۱۱۸.</ref> و تعبير «الي يوم يبعثون» (تا روز قيامت)، گواه بودن برزخ ميان دنيا و آخرت است.<ref>مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلاميه، ۱۳۵۳ هـ ش، ج۱۴، ص۳۱۵.</ref>

{{قرآن|وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ في‏ سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُون<ref>بقره ، ۱۵۴.</ref> (به آنها كه در راه خدا كشته شدند مرده مگوئيد بلكه آنها زنده ‌اند ولي شما نمي‌فهميد.)

آيه فوق از دلائل روشن اثبات جهان برزخ است و به روشني بر اين كه بعد از زندگي دنيا، و قبل از قيامت زندگي به نام «برزخ» هست،}}<ref>الميزان، ج۱، ص۳۴۷، تفسير نمونه، ج۱، ص۵۲۱، پيام قرآن، ج۵، ص۴۴۸، مجمع البيان، ج۱، ص۲۳۶.</ref> دلالت مي‌كند، و مي‌رساند كه شهيدان در راه خدا پس از مرگ زنده ‌اند ولي زندگي و كيفيت آن براي ما قابل درك نيست.  

{{قرآن|قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى‏ خُرُوجٍ مِنْ سَبيل<ref>مؤمن/۱۱.</ref> (آنها مي‌گويند: پروردگارا ما را دوبار ميراندي و دوبار زنده كردي، اكنون به گناهان خود معترفيم، آيا راهي براي خارج شدن از دوزخ وجود دارد؟)

در اين كه منظور از «دوبار ميراند» و «دوبار زنده كردن» چيست؟ مفسران چندين تفسير ذكر كرده ‌اند كه از ميان همه اين تفاسير، اين تفسير مناسب است كه منظور از دو بار، ميراندن، مرگ در پايان عمر و مرگ در پايان برزخ است. و منظور از دو مرتبه احياء، احياي برزخي و احياي در قيامت است.}}<ref>مکارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، تهران، داراکتاب الاسلاميه، ج۲۴، ص۴۳، ج۲۴، ص۴۳.</ref> و<ref>آيات ديگر پيرامون عالم برزخ، سوره آل عمران آيه ۱۶۹ـ۱۷۰؛ سوره مؤمن آيه ۴۶ـ۴۷؛ سوره نوح آيه ۲۵؛ سوره روم آيه ۵۵.</ref>  

با اين آيه شريفه كه {{قرآن|قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّه قالَ يا لَيْتَ قَوْمي‏ يَعْلَمُو<ref>يس/۲۶.</ref> (درباره‌ي مجاهدي كه جان بر كف به نام حبيب نجار}}<ref>ر.ك، تفسير نمونه، ج۱۸، ص۳۴۸.</ref> نازل شده است. مسلماً اين بهشت، بهشت جاويدان رستاخيز نيست، بلكه بهشت برزخي است. چون كه بر طبق آيات ورود در آن بهشت جاويدان رستاخيز، در قيامت پس از حساب محشر صورت خواهد گرفت و هنوز كسي داخل آن نشده است.  

و درباره‌ي قوم نوح چنين آمده است: {{قرآن|... اغرقوا فادخلوا ناراً...<ref>نوح/۲۵.</ref> يعني قوم نوح به خاطر خطاهاي زيادي كه داشتند غرق شدند و داخل آتش شدند.