automoderated
۱٬۲۷۴
ویرایش
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
علما و بزرگانی مانند عاصم و کسائی از قراء، ابن کثیر و شافعی از فقهای اهل سنت، بسم اللَّه را جزء سوره میدانند. از صحابه هم افرادی مانند ابن عباس، عبداللّه بن عمر، ابوهریره و از تابعین سعید بن جبیر، عطا، زهری و ابن المبارک نیز بر این عقیده هستند.<ref>تفسیر نمونه، تهران: انتشارات الاسلامیه، چاپ ۲۸، پاییز ۱۳۷۱ه. ش، ج۱، ص۱۷.</ref> | علما و بزرگانی مانند عاصم و کسائی از قراء، ابن کثیر و شافعی از فقهای اهل سنت، بسم اللَّه را جزء سوره میدانند. از صحابه هم افرادی مانند ابن عباس، عبداللّه بن عمر، ابوهریره و از تابعین سعید بن جبیر، عطا، زهری و ابن المبارک نیز بر این عقیده هستند.<ref>تفسیر نمونه، تهران: انتشارات الاسلامیه، چاپ ۲۸، پاییز ۱۳۷۱ه. ش، ج۱، ص۱۷.</ref> | ||
فخر رازی نیز بعد از آوردن حدود هفده دلیل، آیه بودن بسم الله الرحمن الرحیم را | فخر رازی نیز بعد از آوردن حدود هفده دلیل، آیه بودن بسم الله الرحمن الرحیم را [[متواتر]] و یقینی میداند که به پیامبر(ص) نازل شده است. برخی از این ادله در زیر اشاره میشود: | ||
* روایت [[ام سلمه]] از پیامبر(ص)، که [[سوره فاتحه]] را حضرت به همراه بسم الله الرحمن الرحیم و جزء آیات آن خواندند. همچنین [[ابی هریره]] از پیامبر(ص) نقل کرده است که فاتحة الکتاب هفت آیه دارد که اولی آن {{قرآن|بسم اللَّه الرحمن الرحیم}} است. | * روایت [[ام سلمه]] از پیامبر(ص)، که [[سوره فاتحه]] را حضرت به همراه بسم الله الرحمن الرحیم و جزء آیات آن خواندند. همچنین [[ابی هریره]] از پیامبر(ص) نقل کرده است که فاتحة الکتاب هفت آیه دارد که اولی آن {{قرآن|بسم اللَّه الرحمن الرحیم}} است. | ||
* اهتمام [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]] به اضافه نشدن چیزی به قرآن کریم مانند منع کردن از نوشتن اسامی سورهها در قرآن و کتابت بسم الله الرحمن الرحیم در آن، نشان از جزئیت این عبارت در سورهها دارد. | * اهتمام [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]] به اضافه نشدن چیزی به قرآن کریم مانند منع کردن از نوشتن اسامی سورهها در قرآن و کتابت بسم الله الرحمن الرحیم در آن، نشان از جزئیت این عبارت در سورهها دارد. |