automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(شد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* عبادات مرکبی که دارای اجزاء هستند و صحیح بودن یک جزء از آن بستگی به صحیح بودن جزءهای دیگر آن دارد؛ مانند [[نماز]] و [[حج]]. اگر فرد در بین چنین عبادتی دچار ریا شود، عبادت او [[باطل]] است. برای نمونه، کسی که نماز را در ابتدا با [[اخلاص]] شروع کرده؛ ولی در بین نماز دچار ریا شود، نماز وی باطل است. | * عبادات مرکبی که دارای اجزاء هستند و صحیح بودن یک جزء از آن بستگی به صحیح بودن جزءهای دیگر آن دارد؛ مانند [[نماز]] و [[حج]]. اگر فرد در بین چنین عبادتی دچار ریا شود، عبادت او [[باطل]] است. برای نمونه، کسی که نماز را در ابتدا با [[اخلاص]] شروع کرده؛ ولی در بین نماز دچار ریا شود، نماز وی باطل است. | ||
* عباداتی که دارای اجزاء مستقل هستند و صحیح بودن یک جزء از آن، بسته به صحیح بودن دیگر جزءهای آن نیست؛ مانند [[تلاوت قرآن]]. اگر فرد در بین چنین عملی دچار ریا شود، تنها همان جزء که آن را با ریا انجام داده باطل است.<ref> | * عباداتی که دارای اجزاء مستقل هستند و صحیح بودن یک جزء از آن، بسته به صحیح بودن دیگر جزءهای آن نیست؛ مانند [[تلاوت قرآن]]. اگر فرد در بین چنین عملی دچار ریا شود، تنها همان جزء که آن را با ریا انجام داده باطل است.<ref>دستغيب، سيد عبدالحسين، قلب سليم، انتشارات دارالكتب، ۱۳۵۱ش، ص۱۵۸.</ref> | ||
== حکم ریا در عبادت در صورت پیشمانی == | == حکم ریا در عبادت در صورت پیشمانی == | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
گاهی مراقبت در انجام عمل بدون ریا، از حالت عادی خارج شده و به صورت [[وسواس]] در میآید؛ بهویژه برای کسانی که در آغاز [[مبارزه با نفس]] هستند. در اینگونه موارد سفارش شده فرد به وسوسه اعتنا نکند. گفته شده همین که شخص از تصور اینکه ریاکار است ناراحت است، دلیلی است بر اینکه عمل او همراه با ریا انجام نشده است. بر اساس برخی از [[روایت|روایات]]، [[شیطان]] میخواهد او را با این تصورات از عبادت بازدارد. | گاهی مراقبت در انجام عمل بدون ریا، از حالت عادی خارج شده و به صورت [[وسواس]] در میآید؛ بهویژه برای کسانی که در آغاز [[مبارزه با نفس]] هستند. در اینگونه موارد سفارش شده فرد به وسوسه اعتنا نکند. گفته شده همین که شخص از تصور اینکه ریاکار است ناراحت است، دلیلی است بر اینکه عمل او همراه با ریا انجام نشده است. بر اساس برخی از [[روایت|روایات]]، [[شیطان]] میخواهد او را با این تصورات از عبادت بازدارد. | ||
[[پیامبر اسلام(ص)]] در روایتی، به کسی که شیطان او را در حال نماز به ریاکاری متهم کرده سفارش میکند، نمازش را طولانی کند.<ref>بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۹۵.</ref> در روایتی دیگر، توصیه شده فرد هنگامی که دچار این وسوسه میشود این عبارت را گفته: «خدایا به تو پناه میبرم و تو از حال من آگاهتری» و به عبادت ادامه دهد.<ref>بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۹۵.</ref> | [[پیامبر اسلام(ص)]] در روایتی، به کسی که شیطان او را در حال نماز به ریاکاری متهم کرده سفارش میکند، نمازش را طولانی کند.<ref>بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۹۵.</ref> در روایتی دیگر، توصیه شده فرد هنگامی که دچار این وسوسه میشود این عبارت را گفته: «خدایا به تو پناه میبرم و تو از حال من آگاهتری» و به عبادت ادامه دهد.<ref>بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۹۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |