سوره‌های مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

«مسبّحات» از مادهٔ «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده باشند، و ابتدای این سور با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود، سوره‌های مسبّحات نامیده می‌شود. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref>