چهار حکم برای محارب براساس آیه ۳۳ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیه ۳۳ [[سوره مائده]]، ۴ حکم برای [[محارب]]ین و [[مفسدین فی الارض]] اعلام شده است، کشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا دست و پای ایشان قطع شود یا تبعید شوند. محارب با خدا و [[رسول خدا(ص)]]، به معنای تهدید جان و مال و ناموس مردم با اسلحه است، و منظور محاربه با مردم است که به منزله محاربه با خدا و رسول او دانسته شده است، همچنین قطع دست و پا در این آیه بنابر نظر مفسرین و فقها، همان حکم قطع چهار انگشت دست در دزدی، می‌باشد. مجازاتی که در آیه برای محارب در نظر گرفته شده است بر اساس اقدام مجرمانه ای است که از ایشان سر زده است، بنابر این مجازات قتل، با دزدی متفاوت می‌شود.

به این معنا که بر اساس اقدام مجرمانه ای که انجام می‌شود هر یک از این مجازات‌ها برایشان در نظر گرفته خواهد شد، برای مثال اگر افراد محارب دست به کشتن انسان‌های بی گناهی زده‌اند، مجازات قتل برای آن‌ها انتخاب می‌شود و اگر اموال مردم را به سرقت ببرند انگشتان دست آن‌ها قطع می‌شود. این مضمون در چند حدیث نیز وارد گردیده است.<ref>عروسی حویزی، عبد علی، نور الثقلین، ج۱، ص۶۲۲.</ref>

در بسیاری از قوانین جنایی و جزائی دنیای امروز نیز این مطلب به وضوح دیده می‌شود، به عنوان مثال در پاره ای از جرائم، برای مجرم حبس از سه سال تا ۱۰ سال تعیین شده است. اما مفهوم آن این نیست که قاضی مطابق میل خود سال‌های زندان را تعیین نماید، بلکه منظور این است که چگونگی وقوع مجازات را که گاهی با «جهات تخفیف» و گاهی با «جهات تشدید» همراه است در نظر بگیرد و کیفر مناسبی انتخاب نماید.