پرش به محتوا

حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای '
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'ه‌ای ')
خط ۱۷: خط ۱۷:
'''زندگی حضرت ابراهیم'''
'''زندگی حضرت ابراهیم'''


وقتی به داستان ابراهیم(ع) مراجعه می‌کنیم می بینیم که او مبارزه با شرک و بت‌پرستی در سر زمین بابل آغاز می‌کند و تا مرحله جانفشانی به پیش می‌رود اما به امر الهی معجزه آسا از آتش نمرودیان نجات می‌یابد، و راهی سر زمین فلسطین می‌شود تا دعوت خود را در آن جا پی گیرد، و زمینه‌ساز دعوت فرزندش حضرت یوسف شود، امپراتوری را خود به سوی خدا دعوت کرده است، و رسالت را به پایان برده است، اما باید زمینه‌سازی کند برای ساختن بنای مردمان موحد در سرزمین فلسطین و نیز زمینه مناسب را جهت دعوت امپراتوری مصر بسوی خداوند برای فرزندش آماده کند، و در مرحله دیگر از زندگی زن و فرزند خود را از فلسطین حرکت می‌دهد و به سرزمین مکه می‌آورد، و در سرزمین خشک و بدون آب و علف با اتکای به خداوند رها می‌کند، و خود به سر زمین فلسطین مراجعه می‌کند، و در مرحله دیگری مأمور قربانی کردن اسماعیل می‌شود و از جانب خدای متعال عوضی به جای اسماعیل قربانی می‌گردد و سپس خانه کعبه را بنا می‌کند، در می‌یابیم که این سرگذشت یک دوره کامل از سیر عبودیت را دربردارد، حرکتی که از نفس بنده آغاز گشته به قرب خدا منتهی می‌شود. او از زینتهای دنیا و لذائذ آن، آرزوهای دور و دراز آن و از جاه و مال و اولاد چشم می‌پوشد و هیچ چیز نمی‌تواند او را از مسیر حق منصرف کند. در حقیقت سرگذشت آن حضرت از وقایعی به ظاهر متفرق تشکیل شده است که زنجیر وار به هم می‌پیوندد و از سیر عبودی ابراهیم حکایت می‌کند، سیری که از بنده ای بسوی خدا آغاز می‌شود و سیری که سر تا سرش ادب است: ادب در سیر، ادب در طلب، ادب در حضور، ادب در همه مراسم حبّ و عشق و اخلاص که آدمی هر قدر در آن تدبر و دقت کند این آداب را روشن‌تر و درخشنده تر می‌بیند.
وقتی به داستان ابراهیم(ع) مراجعه می‌کنیم می بینیم که او مبارزه با شرک و بت‌پرستی در سر زمین بابل آغاز می‌کند و تا مرحله جانفشانی به پیش می‌رود اما به امر الهی معجزه آسا از آتش نمرودیان نجات می‌یابد، و راهی سر زمین فلسطین می‌شود تا دعوت خود را در آن جا پی گیرد، و زمینه‌ساز دعوت فرزندش حضرت یوسف شود، امپراتوری را خود به سوی خدا دعوت کرده است، و رسالت را به پایان برده است، اما باید زمینه‌سازی کند برای ساختن بنای مردمان موحد در سرزمین فلسطین و نیز زمینه مناسب را جهت دعوت امپراتوری مصر بسوی خداوند برای فرزندش آماده کند، و در مرحله دیگر از زندگی زن و فرزند خود را از فلسطین حرکت می‌دهد و به سرزمین مکه می‌آورد، و در سرزمین خشک و بدون آب و علف با اتکای به خداوند رها می‌کند، و خود به سر زمین فلسطین مراجعه می‌کند، و در مرحله دیگری مأمور قربانی کردن اسماعیل می‌شود و از جانب خدای متعال عوضی به جای اسماعیل قربانی می‌گردد و سپس خانه کعبه را بنا می‌کند، در می‌یابیم که این سرگذشت یک دوره کامل از سیر عبودیت را دربردارد، حرکتی که از نفس بنده آغاز گشته به قرب خدا منتهی می‌شود. او از زینتهای دنیا و لذائذ آن، آرزوهای دور و دراز آن و از جاه و مال و اولاد چشم می‌پوشد و هیچ چیز نمی‌تواند او را از مسیر حق منصرف کند. در حقیقت سرگذشت آن حضرت از وقایعی به ظاهر متفرق تشکیل شده است که زنجیر وار به هم می‌پیوندد و از سیر عبودی ابراهیم حکایت می‌کند، سیری که از بنده‌ای بسوی خدا آغاز می‌شود و سیری که سر تا سرش ادب است: ادب در سیر، ادب در طلب، ادب در حضور، ادب در همه مراسم حبّ و عشق و اخلاص که آدمی هر قدر در آن تدبر و دقت کند این آداب را روشن‌تر و درخشنده تر می‌بیند.


'''امامت حضرت ابراهیم'''
'''امامت حضرت ابراهیم'''
کاربر ناشناس