آیه «إن تنصروا الله ینصرکم»: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیهٔ ۷ از سورهٔ محمد چنین بیان شده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر خدا را یاری نمایید، خدا هم شما را یاری می‌کند و قدم‌های شما را استوار می‌دارد.» در این آیه، در مقام تشویق و ترغیب مؤمنین، برای جهاد و تلاش در راه خدا و اجرای احکام الهی در روی زمین بیان شده است، که خداوند برای تبیین اهمیت این موضوع، از یاری کردن دین و پیاده شدن احکام، به یاری کردن خودش تعبیر نموده است و از آنجاکه خداوند برای اجرای دین به یاری کسی نیازمند نیست، آثار و نتایج این عمل یعنی یاری دین، به رشد و تکامل خود انسان منتهی می‌شود.

با توجه به این اصل، که خدا هیچ نیازی به تکامل ندارد و محتاج یاری کسی نیست، پس منظور از «یاری کردن» در این آیهٔ شریفه چیست؟

در واقع منظور از یاری خداوند در این آیه، یاری رساندن به دین خدا، کمک به اجرای احکام و دستورات الهی در بین انسان‌ها و مخلوقات می‌باشد. هر کسی باید به اندازهٔ توان خود و به هر شکل ممکن، زمینه را برای پیاده شدن دستورات الهی هموار و آماده سازد. برای مثال می‌توان به جهاد در راه خدا، تحصیل دین و تبلیغ معارف دینی اشاره کرد.

پس: در ارتباط با پاداش این عملی خداوند در قرآن می‌فرماید: هر کس با چنین نیتی (یاری رساندن به دین)، اقدام کند، خداوند هم از دستش گرفته و او را در رسیدن به هدفی عالی یاری کرده و برایش توفیق عطاء می‌فرماید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۲۲۹.</ref>

== کمک رساندن به دین، وسیله ای برای تکامل خود ==

پس: خدا دنیا را خلق کرد و در آن احکامی را فقط و فقط برای تکامل انسان تبیین کرد. حال این خود انسان است که مسولیت پیشبرد دین الهی را بر دوش دارد و با توسعهٔ آن، حقیقت انسانی‌اش پیشرفت خواهد کرد.<ref>مجموعه آثار، همان، ج۴، ص۶۹۰ و ۶۹۱.</ref>

 

 

 

 

 

 

 

<span></span>