۱٬۲۵۰
ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
در یک دسته بندی کلی می توان گناهان را دو دسته دانست: | در یک دسته بندی کلی می توان گناهان را دو دسته دانست: | ||
'''حق الله | '''حق الله''' | ||
گناهانی که حق الله هستند دو نوع می باشند. نوع اول گناهانی هستند که قابل جبران هستند مانند نماز، روزه، زكات، خمس، حج و... .در این نوع علاوه بر توبه لازم است تا حد امكان امور فوت شده جبران شود. مثل این که نماز ها و روزه های فوت شده قضاء شود و خمس پرداخت نشده پرداخت گردد. نوع دوم گناهانی هستند که جبران آن ها تنها نیازمند به توبه واقعی است. یعنی صرف پشیمانی فرد گناهکار و بازگشت او برای جبران گناه کافی است. مثل شرب خمر، نگاه به نامحرم و ... . | گناهانی که حق الله هستند دو نوع می باشند. نوع اول گناهانی هستند که قابل جبران هستند مانند نماز، روزه، زكات، خمس، حج و... .در این نوع علاوه بر توبه لازم است تا حد امكان امور فوت شده جبران شود. مثل این که نماز ها و روزه های فوت شده قضاء شود و خمس پرداخت نشده پرداخت گردد. نوع دوم گناهانی هستند که جبران آن ها تنها نیازمند به توبه واقعی است. یعنی صرف پشیمانی فرد گناهکار و بازگشت او برای جبران گناه کافی است. مثل شرب خمر، نگاه به نامحرم و ... . | ||
'''حق الناس''' | |||
با اين نگاه، رواياتي كه | |||
جبران این دسته از گناهان در رضايت گرفتن از صاحب حق و دادن خساراتي است كه بر وي وارد شده است. البته توبه شخص گنهکار نیز لازم است. | |||
با اين نگاه، مقصود از رواياتي كه دلالت دارند بر این که اگر فلان عمل مستحبي انجام شود گناهان بخشیده می شوند، این است که شخص گناه کار با توبه و انجام اعمال مستحبی مذکور در روایات می تواند خود را از گناه تطهیر نماید اما در حق الله ها و حق الناس های نیازمند به جبران علاوه بر توبه و انجام این اعمال مستحبی، جبران خسارت نیز لازم است. اگر جبران خسارت صورت نگیرد گناه او از پرونده اعمال او پاک نمی شود. دليل اين نگرش رواياتي است كه میگوید در صورت ترك برخي از واجبات بايد آن را قضا كرد مثل نماز و روزه و غيره. | |||
اين نكته نيز قابل ذكر است كه روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن روايت آمده است بنابراين اگر روايت می گوید خدا با اين عمل گناهت را ميبخشد ناظر به گناه خود ميباشد و قابل سرايت به ديگران نميباشد. | اين نكته نيز قابل ذكر است كه روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن روايت آمده است بنابراين اگر روايت می گوید خدا با اين عمل گناهت را ميبخشد ناظر به گناه خود ميباشد و قابل سرايت به ديگران نميباشد. | ||
ویرایش