پیش نویس:ثواب قرائت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

پیش نویس:ثواب قرائت قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۱

۱۵۸ بایت حذف‌شده ، ۸ مارس

←‏سند روايت

Mohammad7576

۱٬۲۵۰

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 از میان این راویان محمد بن یحیی<ref>{{پک|1=نجاشی|2=1365|ک=رجال النجاشي|ص=353}}</ref>، احمد بن محمد<ref>{{پک|1=طوسی|2=1420|ک=فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول|ص=51}}</ref>، حسن بن محبوب<ref>{{پک|1=طوسی|2=1420|ک=فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول|ص=122}}</ref>، علي بن الحسين بن موسى بن بابويه القمي(پدر شیخ صدوق)<ref>{{پک|1=نجاشی|2=1365|ک=رجال النجاشي|ص=261}}</ref> و سعد بن عبدالله<ref>{{پک|1=خوئی|2=1372|ک=معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة|ص=77|ج=9}}</ref> ثقه هستند.
-سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ: برخي گفته‌اند وي واقفي مذهب بوده است، اما در مقابل عده‌اي وي را امامی‏مذهب و ثقه مي‌دانند. نجاشي و شيخ طوسي وي را اهل كوفه و ثقه و داراي كتاب مي‌داند كه از امام صادق و امام كاظم (صلوات الله عليهما) روايت نقل كرده است.[4] علامه حلي وي را راوي از امام صادق و امام كاظم (صلوات الله عليهما) مي‌داند و اشاره‌اي به ثقه بونش نكرده است.[5] ابن شهر آشوب وي را ثقه، اصحاب امام كاظم (صلوات الله عليهم) واقفي مذهب دانسته است.‏[6] به هر حال از نظر رجالي وي ثقه مي‌باشد چه واقفي مذهب بودنش درست باشد يا نه.
+سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ: برخي گفته‌اند وي واقفي مذهب بوده است، اما در مقابل عده‌اي وي را امامی‏ مذهب و ثقه مي‌دانند. نجاشي و شيخ طوسي وي را اهل كوفه و ثقه و داراي كتاب مي‌داند كه از امام صادق و امام كاظم (صلوات الله عليهما) روايت نقل كرده است.<ref>{{پک|1=نجاشی|2=1365|ک=رجال النجاشی|ص=189}}</ref><ref>{{پک|1=طوسی|2=1420|ک=فهرست كتب الشيعة و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول|ص=224}}</ref> علامه حلي وي را راوي از امام صادق و امام كاظم (صلوات الله عليهما) مي‌داند و اشاره‌اي به ثقه بونش نكرده است.[5] ابن شهر آشوب وي را ثقه، اصحاب امام كاظم (صلوات الله عليهم) واقفي مذهب دانسته است.‏[6] به هر حال از نظر رجالي وي ثقه مي‌باشد چه واقفي مذهب بودنش درست باشد يا نه.
 عَنْ رَجُلٍ: يعني از مردي: مشكل اصلي اين حديث اين است كه اين مرد معلوم نيست چه كسي بوده و آيا ثقه بود يا نه و چرا نامش نيامده است كه در اصطلاح به اينگونه سند، مرسل گفته می‏شود و از نگاه رجالي روايت مرسل قابل استناد نمي‌باشد.
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 سوگند به عزّت و شكوه و بزرگى و خوبى و نيكويى‏ام و بلندى مرتبه‏ام كه هيچ بنده مؤمنى خواسته مرا در هيچ يك از امور دنيايى بر خواهش نفسانى‏اش مقدّم نمى‏دارد مگر اينكه: بى‏نيازى را در نفس او قرار مى‏دهم. و همّتش را متوجّه آخرتش مى‏كنم.  و آسمان‏ها و زمين را ضامن روزى‏اش مى‏گردانم. و ما فوق تجارت هر تاجرى به نفع او خواهم بود.
-پي‌نوشت‌ها: [4]. نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ ششم، 1365ش، ص189. طوسى، محمد، فهرست كتب الشيعة و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول، قم، مكتبة المحقق الطباطبائي، چاپ اول، 1420ق، ص224. ورك: رجال الطوسي.
+پي‌نوشت‌ها: [5]. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، 1402ق، ص82.
-[5]. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، 1402ق، ص82.
 [6]. ابن‏شهرآشوب، محمد بن على، معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديما و حديثا (تتمة كتاب الفهرست للشيخ أبي جعفر الطوسي)، نجف، المطبعة الحيدرية، چاپ اول، 1380ق، ص56.
 [7]. حر عاملى، محمد، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، قم، مؤسسة آل البيت، چاپ اول، 1409ق، ج15، أَبْوَابُ جِهَادِ النَّفْسِ وَ مَا يُنَاسِبُه، حديث 20510.