پرش به محتوا

پیش نویس:ثواب قرائت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
| منبع =  
| منبع =  
}}
}}
پاسخ تفصيلي:
مرحوم كليني در حديثي آورده است: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: «مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ يَجْهَرُ بِهَا صَوْتَهُ كَانَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ‏ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً كَانَ كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ غُفِرَتْ لَهُ عَلَى نَحْوِ أَلْفِ‏ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ‏»[1]
حضرت باقر (صلوات الله عليهم) فرمود: «هر كس سوره‏ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ را بخواند و آوازش را (هنگام خواندن آن) بلند كند مانند كسى است كه شمشير در راه خدا كشيده، و هر كس آن را آهسته بخواند مانند كسى است كه در راه خدا در خون خود بغلطد، و هر كس ده بار آن را بخواند به اندازه هزار گناه از گناهانش آمرزيده شود».
همين روايت را شيخ صدوق در كتاب ثواب الاعمال هم نقل كرده است: «أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مُجْهِراً بِهَا صَوْتَهُ كَانَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً كَانَ كَمُتَشَحِّطٍ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ مَحَا اللَّهُ عَنْهُ أَلْفَ‏ ذَنْبٍ‏ مِنْ ذُنُوبِهِ».[2]
سند روايت


== سند روايت ==
در هر دو سند راويان اول آن ثقه هستند يعني مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى؛ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ حَسَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ در سند كافي و پدر شيخ صدوق؛ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ؛ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ حَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ در سند شيخ صدوق.[3]
در هر دو سند راويان اول آن ثقه هستند يعني مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى؛ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ حَسَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ در سند كافي و پدر شيخ صدوق؛ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ؛ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ؛ حَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ در سند شيخ صدوق.[3]


۱٬۲۵۰

ویرایش