پرش به محتوا

اعتقاد نداشتن آیت‌الله معرفت به نزول دفعی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


== ادله آیه الله معرفت بر نفی نزول دفعی قرآن ==
== ادله آیه الله معرفت بر نفی نزول دفعی قرآن ==
* قرآن با این الفاظ و محتوای موجود نمی‌تواند یک جا و در یک شب نازل شده باشد، مگر اینکه این آیات را تأویل کنیم. در قرآن از گذشته‌ای خبر می‌دهد که نسبت به اولین شب قدر، آینده محسوب می‌شود. آیه: {{قرآن|وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |ترجمه=خداوند شما را در «بدر» يارى كرد؛ در حالى كه شما ناتوان بوديد. پس، از خدا بپرهيزيد تا شكر نعمت او را بجا آورده باشيد! سوره =آل‌عمران| آیه= ۱۲۳}}و یقیناً خدا شما را در [جنگ‏] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد». این آیه و آیات متعدد دیگر<ref>سوره توبه، ۲۵ و ۲۶. سوره توبه۴۰. سوره توبه، آیه ۴۳.</ref> از گذشته خبر می‌دهد؛ اگر قرآن در اولین شب قدر نازل شده باشد؛ باید از آینده خبر می‌داد و می‌گفت در آینده خدا شما را یاری خواهد داد، نه اینکه به‌صورت گذشته استفاده کند.<ref>معرفت، محمدهادي،تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۶.</ref>
* قرآن با این الفاظ و محتوای موجود نمی‌تواند یک جا و در یک شب نازل شده باشد، مگر اینکه این آیات را تأویل کنیم. در قرآن از گذشته‌ای خبر می‌دهد که نسبت به اولین شب قدر، آینده محسوب می‌شود. آیه: {{قرآن|وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ |ترجمه=خداوند شما را در «بدر» يارى كرد؛ در حالى كه شما ناتوان بوديد. پس، از خدا بپرهيزيد تا شكر نعمت او را بجا آورده باشيد!|سوره =آل‌عمران| آیه= ۱۲۳}}و یقیناً خدا شما را در [جنگ‏] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد». این آیه و آیات متعدد دیگر<ref>سوره توبه، ۲۵ و ۲۶. سوره توبه۴۰. سوره توبه، آیه ۴۳.</ref> از گذشته خبر می‌دهد؛ اگر قرآن در اولین شب قدر نازل شده باشد؛ باید از آینده خبر می‌داد و می‌گفت در آینده خدا شما را یاری خواهد داد، نه اینکه به‌صورت گذشته استفاده کند.<ref>معرفت، محمدهادي،تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۶.</ref>
* ظاهر آیه {{قرآن|شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ |سوره =بقره| آیه= ۱۸۵}} و آیات مشابه آن<ref>سوره دخان، آیه۱–۳.</ref> دلالت بر این دارد که آغاز نزول قرآن، در ماه رمضان و شب قدر بوده است. از این‌رو بیشتر مفسران این آیه را به معنای شروع نزول قرآن در [[ماه رمضان]] دانسته‌اند و استفاده‌ای بر نزول دفعی قرآن از این آیه فهمیده نمی‌شود.<ref>معرفت، محمدهادي، تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۴ و ۳۵.</ref>
* ظاهر آیه {{قرآن|شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ |سوره =بقره| آیه= ۱۸۵}} و آیات مشابه آن<ref>سوره دخان، آیه۱–۳.</ref> دلالت بر این دارد که آغاز نزول قرآن، در ماه رمضان و شب قدر بوده است. از این‌رو بیشتر مفسران این آیه را به معنای شروع نزول قرآن در [[ماه رمضان]] دانسته‌اند و استفاده‌ای بر نزول دفعی قرآن از این آیه فهمیده نمی‌شود.<ref>معرفت، محمدهادي، تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۴ و ۳۵.</ref>
* آیه {{قرآن|شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ |سوره =بقره| آیه= ۱۸۵}}و آیات مشابه آن، از گذشته حکایت می‌کند و نمی‌تواند شامل خود این آیات شود. پس این آیات از چیز دیگری جز خود خبر می‌دهند و آن شروع نزول قرآن است. در واقع، این آیات که نازل شده، می‌گوید آیاتی قبلاً نازل شده و این به معنای نزول تدریجی برای قرآن است.<ref>معرفت، محمدهادي، تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۸.</ref>
* آیه {{قرآن|شَهْرُ رَمَضانَ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ |سوره =بقره| آیه= ۱۸۵}}و آیات مشابه آن، از گذشته حکایت می‌کند و نمی‌تواند شامل خود این آیات شود. پس این آیات از چیز دیگری جز خود خبر می‌دهند و آن شروع نزول قرآن است. در واقع، این آیات که نازل شده، می‌گوید آیاتی قبلاً نازل شده و این به معنای نزول تدریجی برای قرآن است.<ref>معرفت، محمدهادي، تاريخ قرآن، تهران، سازمان سمت، ۱۳۷۵، ص۳۸.</ref>
trustworthy
۳٬۲۱۰

ویرایش