۱٬۴۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== اعمال روز اول == | == اعمال روز اول == | ||
[[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[مفاتیح الجنان]]، برای روز اول ماه رمضان اعمالی مانند [[غسل]] در آب جاری، پاشیدن گلاب بر صورت، دو رکعت [[نماز]] اول ماه و [[صدقه دادن]] را ذکر کرده است.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، اسوه، بیتا، ج۱، ص۲۲۰.</ref> برخی منابع به نماز خاصی برای شب اول ماه رمضان اشاره کردهاند که علامه مجلسی آن را نامعتبر دانسته است.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۱.</ref> | [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[مفاتیح الجنان]]، برای روز اول ماه رمضان اعمالی مانند [[غسل]] در آب جاری، پاشیدن گلاب بر صورت، دو رکعت [[نماز]] اول ماه و [[صدقه دادن]] را ذکر کرده است.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، اسوه، بیتا، ج۱، ص۲۲۰.</ref> برخی منابع به نماز خاصی برای شب اول ماه رمضان اشاره کردهاند که علامه مجلسی آن را نامعتبر دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۱.</ref> | ||
برخی کتابها به خواندن دعایی پس از طلوع فجر در روز اول ماه رمضان توصیه کردهاند: {{عربی|اَللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ اِفْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ هُدىً لِلنّٰاسِ وَ بَيِّنٰاتٍ مِنَ اَلْهُدىٰ وَ اَلْفُرْقٰانِ اَللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ يَا رَحْمَنُ يَا رَحِيمُ<ref>ابنطاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۸۸.</ref>|ترجمه=خدایا ماه رمضان آمد، و تو روزه آن را بر ما واجب کردهای، و قرآن را در آن برای هدایت و دلایلی روشن از هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل نازل نمودهای. خدایا ما را بر روزهاش یاری کن و آن را از من بپذیر، و ما را در آن و از آن سالم بدار، و آن را برای ما سالم گردان، در آسانی و عافیت از جانب خویش، همانا تو بر هرچیز توانایی، ای بخشنده، ای مهربان.}} | برخی کتابها به خواندن دعایی پس از طلوع فجر در روز اول ماه رمضان توصیه کردهاند: {{عربی|اَللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ اِفْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ هُدىً لِلنّٰاسِ وَ بَيِّنٰاتٍ مِنَ اَلْهُدىٰ وَ اَلْفُرْقٰانِ اَللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ يَا رَحْمَنُ يَا رَحِيمُ<ref>ابنطاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۸۸.</ref>|ترجمه=خدایا ماه رمضان آمد، و تو روزه آن را بر ما واجب کردهای، و قرآن را در آن برای هدایت و دلایلی روشن از هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل نازل نمودهای. خدایا ما را بر روزهاش یاری کن و آن را از من بپذیر، و ما را در آن و از آن سالم بدار، و آن را برای ما سالم گردان، در آسانی و عافیت از جانب خویش، همانا تو بر هرچیز توانایی، ای بخشنده، ای مهربان.}} |
ویرایش