پرش به محتوا

الهی بودن امامت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>'
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>')
خط ۱۲: خط ۱۲:
* خداوند در [[آیه ۱۲۴ سوره بقره]] می‌فرمایند: '''«هنگامی که پروردگار ابراهیم را به اموری آزمود و او از امتحان‌های الهی سر بلند بیرون آمد، پروردگار به او فرمود: تو را امام و پیشوای مردم ساختم، سپس ابراهیم گفت: از ذریه من نیز کسی امام خواهد شد؟ پروردگار فرمود: عهد من نصیب ظالمان نمی‌گردد»'''. این آیه به صراحت بیان می‌کند مقام امامت، مقامی است که از جانب خداوند به اشخاص داده می‌شود، یعنی انتصابی است و خداوند باید امام را نصب کند، نه انتخابی که با رأی مردم انتخاب شود. زیرا [[حضرت ابراهیم(ع)]] بعد از موفقیت در امتحان‌های زیادی که خداوند برای ایشان مقرر فرموده بودند، به مقام امامت منصوب گشتند یعنی بعد از امتحان الهی، توسط باری تعالی به عنوان امام در میان مردم نصب گردید.
* خداوند در [[آیه ۱۲۴ سوره بقره]] می‌فرمایند: '''«هنگامی که پروردگار ابراهیم را به اموری آزمود و او از امتحان‌های الهی سر بلند بیرون آمد، پروردگار به او فرمود: تو را امام و پیشوای مردم ساختم، سپس ابراهیم گفت: از ذریه من نیز کسی امام خواهد شد؟ پروردگار فرمود: عهد من نصیب ظالمان نمی‌گردد»'''. این آیه به صراحت بیان می‌کند مقام امامت، مقامی است که از جانب خداوند به اشخاص داده می‌شود، یعنی انتصابی است و خداوند باید امام را نصب کند، نه انتخابی که با رأی مردم انتخاب شود. زیرا [[حضرت ابراهیم(ع)]] بعد از موفقیت در امتحان‌های زیادی که خداوند برای ایشان مقرر فرموده بودند، به مقام امامت منصوب گشتند یعنی بعد از امتحان الهی، توسط باری تعالی به عنوان امام در میان مردم نصب گردید.


* [[آیه ۵۵ سوره مائده]] نیز بر همین مطلب دلالت دارد. خداوند در این آیه می‌فرمایند: '''«همانا ولیّ و سرپرست شما تنها خداست و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند و [[نماز]] را به پا می‌دارند و [[زکات]] می‌پردازند در حالی که در [[رکوع]] هستند'''. یعنی بعد از اطاعت خداوند و رسول او، اطاعت کسی که نماز می‌خواند و در رکوع زکات می‌دهد بر شما واجب گردید. پس خداوند در این آیه بعد از اطاعت خود و رسولش، اطاعت شخص دیگری را واجب دانسته است لذا کشف می‌شود، او را به عنوان امام و پیشوا و سرپرست جامعه نصب فرمودند. از این آیه هم استفاده می‌شود که منصب امامت توسط خود خدا نصب گردید و اطاعتش بر مردم واجب شد. بر اساس روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[امام علی(ع) ]]مصداق کسی است که بعد از خدا و پیامبر اطاعت از او واجب است. <ref> مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ذیل آیه؛ طباطبائی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ذیل آیه؛ جلال الدین ابی بکر سیوطی، تفسیر الدرالمنثور، ذیل آیه.</ref>.
* [[آیه ۵۵ سوره مائده]] نیز بر همین مطلب دلالت دارد. خداوند در این آیه می‌فرمایند: '''«همانا ولیّ و سرپرست شما تنها خداست و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند و [[نماز]] را به پا می‌دارند و [[زکات]] می‌پردازند در حالی که در [[رکوع]] هستند'''. یعنی بعد از اطاعت خداوند و رسول او، اطاعت کسی که نماز می‌خواند و در رکوع زکات می‌دهد بر شما واجب گردید. پس خداوند در این آیه بعد از اطاعت خود و رسولش، اطاعت شخص دیگری را واجب دانسته است لذا کشف می‌شود، او را به عنوان امام و پیشوا و سرپرست جامعه نصب فرمودند. از این آیه هم استفاده می‌شود که منصب امامت توسط خود خدا نصب گردید و اطاعتش بر مردم واجب شد. بر اساس روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، [[امام علی(ع) ]]مصداق کسی است که بعد از خدا و پیامبر اطاعت از او واجب است. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ذیل آیه؛ طباطبائی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ذیل آیه؛ جلال الدین ابی بکر سیوطی، تفسیر الدرالمنثور، ذیل آیه.</ref>.


* [[آیه ۵۹ سوره نساء]] در این باره چنین می‌فرماید: '''«از خدای خویش اطاعت کنید هم چنین از رسول خدا و از اولی الامر اطاعت کنید»'''. در این آیه خداوند بعد از فرمان به اطاعت خویش و رسول خویش، اطاعت شخص یا اشخاص دیگری را هم واجب دانسته و آنها را هم ردیف خود و رسول خود قرار داده و در واقع در این مقام نصب کرده‌اند و فرموده‌اند آنها «اولی الأمر» یعنی صاحبان امراند.
* [[آیه ۵۹ سوره نساء]] در این باره چنین می‌فرماید: '''«از خدای خویش اطاعت کنید هم چنین از رسول خدا و از اولی الامر اطاعت کنید»'''. در این آیه خداوند بعد از فرمان به اطاعت خویش و رسول خویش، اطاعت شخص یا اشخاص دیگری را هم واجب دانسته و آنها را هم ردیف خود و رسول خود قرار داده و در واقع در این مقام نصب کرده‌اند و فرموده‌اند آنها «اولی الأمر» یعنی صاحبان امراند.