پیش نویس:جلال‌الدین محدث ارموی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید جلال‌الدین محدث اُرْمَوی را یکی از مصححان و محققان شاخص معارف شیعی و احیاگر میراث تشیع قلمداد کرده‌اند.<ref name=":0">جهانبخش، جویا، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، آینه میراث، شماره ۵ و ۶، تابستان و پاییز ۱۳۷۸ش، ص۷۳ ـ ۷۵.</ref> آثار محدث را در جهت تحکیم مبانی عقیدتی شیعه و دفاع از اندیشه مذهبی [[امامیه]] و ترویج مذهب اهل‌بیت‌(ع) دانسته‌اند.<ref name=":0" />   

درباره شخصیت محدث ارموی گفته شده که هرچند سال‌ها از محیط [[حوزه علمیه]] دور بود، اما به‌لحاظ منش، تا آخر عمر یک حوزوی اصیل باقی ماند.<ref name=":0" /> محدث ارموی را شخصی بی‌توجه به مظاهر دنیا و زندگی مادی توصیف کرده‌اند؛<ref>آل‌احمد، شمس، «در کنار فرات»، هدیه بهارستان به زنده‌یاد استاد میر جلال‌الدین محدث ارموی (احیاگر میراث مکتوب شیعی)،‌ به‌کوشش عبدالحسین طالعی، تهران،‌ کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی ۱۳۸۶ش،، ص۸۰. </ref> حیات او در دو کار خلاصه بود: پژوهش و [[عبادت]] که از نظر او از یکدیگر جدایی نداشتند.<ref name=":0" /> نقل شده که محدث ارموی تا آخر عمر به تألیف و تصحیح متون سرگرم بود و حتی در روز آخر عمرش نیز در حال کار بر روی یک متن بود.<ref>محدث، علی، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، کتاب ماه کلیات، شماره ۱۱۹، سال ۱۳۸۶ش، ص۱۳.</ref>

محدث ارموی را علاقه‌مند به جمع‌آوری و بررسی نسخ خطی و تحقیق در آنها خوانده‌اند.<ref name=":1">جهانبخش، جویا، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، آینه میراث، شماره ۵ و ۶، تابستان و پاییز ۱۳۷۸ش، ص۷۷.</ref> کتابخانه شخصی او حاوی دست‌نویس‌هایی نفیس و کتاب‌های چاپ بولاق، بمبئی، مصر و کلکته بود که بعد از درگذشت او توسط یکی از کتابخانه‌های قم خریداری شد.<ref>محدث، میرهاشم، «بررسی ویژگی‌های علمی و شخصیتی استاد محدث ارموی؛ گفت‌وگو با علی محدث»، کتاب ماه کلیات، شماره ۱۱۹، آبان ۱۳۸۶ش، ص۲۳.</ref>

محدث ارموی را دارای تعلق خاطری عمیق به [[حدیث]] و تاریخ و رجال به‌خصوص در ساحت معارف [[اهل بیت(ع)]] دانسته‌اند.<ref name=":0" /> علاقه او به حدیث را چنان دانسته‌اند که استادش، آیت‌الله سید حسین عرب‌باغی، او را به «محدث» ملقب کرد.<ref name=":0" />  

وجه بارز میراث علمی محدث ارموی در روزگارش را پرداختن از روی اعتقاد به پژوهش در متون دینی دانسته‌اند؛ کاری که در زمان اوج رواج اندیشه‌های ملی‌گرایانه و باستان‌گرایانه غیر دینی در [[ایران]] انجام گرفته است.<ref name=":0" />

توجه به متون قدیم فارسی شیعی یکی از خصوصیات کاری ایشان قلمداد شده<ref name=":2">جهانبخش، جویا، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، آینه میراث، شماره ۵ و ۶، تابستان و پاییز ۱۳۷۸ش، ص۷۶.</ref> که تصحیح و تعلیق کتاب نقض [[عبدالجلیل قزوینی|عبدالجلیل قزوینی رازی]] نمادی از این خصوصیت دانسته شده است.<ref name=":2" /> تصحیح و حاشیه نویسی بر کتاب مزبور شاخص‌ترین اثر او قلمداد شده است.<ref name=":2" /> شیوه تصحیح متون محدث ارموی را تا اندازه زیادی سنتی و قدمایی تلقی کرده‌اند.<ref name=":1" />